Zo, de strandloop van de Zuid pier van IJmuiden naar Noordwijk zit erop, vandaag heb ik hem gelopen.Maar eerst gaan we naar vorige week zondag. Een aantal dagen voorafgaand aan deze zondag werd ik opgebeld door Paul. Hij vroeg of ik samen met Rob ( gedrieën vormen we de schelpenpad lopers) een vaarwel training wilde doen, daar hij samen met zijn vrouw Ellen weer de rest van de wereld wil verkennen. Hij had een medium pittige training in het verschiet. Wetende dat beide mannen een snelle 15 km wedstrijd gelopen hadden wist ik dat het geen gemakkelijke training zou worden. We begonnen de training bij de witte vuurtoren. Na een flink aantal kilometers inlopen betraden we de Koepelduinen waar we van de gebaande paden afgingen en kris kras door de ruige duinen heen liepen op de "paadjes van Ben"(een goede trail runner).Na verloop van tijd kwamen we op het strand, waar we een aantal versnellingen liepen. Vervolgens deden we heuvel training op de Katwijkse Klim en de Casino Col. Afsluitend weer een aantal langere versnellingen op het strand, het werd een training van 1 uur en 45 minuten (zie foto). Het bleek een goede opstap training voor de lange loop van vandaag. Mijn zoon bracht me vanochtend (7.30 uur) naar de Kennemer boulevard in IJmuiden (zie selfie). Na afscheid genomen te hebben liep ik via de oprit van het strand eerst naar het noorden toe, tot op de pier. Op de Zuid pier wilde ik mijn camera activeren om foto's te nemen wat niet lukte, jammer genoeg geen foto's dus. Om precies 8.30 uur ging ik los vanaf de Zuid pier van IJmuiden. Met een matige zijwind vanuit het westen, die eerst licht schuin vanachter blies maar naarmate de loop vorderde rechts van voren kwam (het strand loopt met een grote boog) liep het bijzonder lekker.Na 1 uur en 15 minuten nam ik mijn enige wandel-eet pauze waarin ik een wit bolletje met hagelslag at, en een appelsappie dronk. Nog steeds liep alles van een "leiendakje". Maar......... (op het strand weet je het nooit) plotseling, een paar honderd meter voor Langervelderslag, veranderde het strand zand in blubber zand waarin ik telkenmale 3 a 4 centimeter in zakte. Een beslissing was snel gemaakt. Door ervaringen, waarbij ik bleef door ploeteren in het blubber zand en daardoor een blessure opliep, verliet ik het strand bij Langeveld dan maar een paar kilometer meer hardlopen. Nu kwam ik wel op stenen klinkers te lopen (1,5 km) wat ongemakkelijk liep waardoor het soepele van het hardlopen verdween. Maar ervaringen die ik mee kreeg tijdens mijn ultra loop avontuur kwamen nu goed van pas. Terwijl het voelde alsof de snelheid minder werd ( stroever vooral in de pezen) bleef ik volharden in de gekozen snelheid en met succes, het verlaten van het strand bleek een goede keus! Na afloop van mijn belevingsloop moest ik toch even denken aan al die ultra lopers die voor deze 28,5 km lang loop hun hand niet zouden omdraaien. Respect voor deze sporters van de ................Noordwijkse beachrunner.
