Appelsappie...

Vandaag reed ik met mijn auto naar Katwijk om daar naar de hardlopers te kijken die op verschillende afstanden konden starten. Mijn aandacht ging vooral uit naar hardloop maat Paul en zijn maat Ben. Bedoeling was om ze op de foto te nemen en aan te moedigen. Met mijn rugzakkie (met 2 boterhammen en een appelsappie ) wandelde ik het strand op richting Wassenaar.  Bedoeling was om na het vinden van Paul en Ben m'n boterhammen en appelsappie te nuttigen en daarna terug te gaan. Maar dat pakte anders uit! Eerst zag ik tussen de 10 km lopers een snellere hardloper gaan, het bleek Andre te zijn, de latere winnaar van de 15 km wedstrijd (foto). Na weer een flink eind wandelen zag ik plotseling een hardloopster die stil stond en ondersteund werd door een mede hardloper, dat zag er niet goed uit! Ik liep naar het tweetal en vroeg aan de hardloopster(die voorovergebogen stond) of ze misschien flink wat teugen van mijn appelsappie wilde. Dat wilde ze wel. Ik gaf haar mijn flesje appelsap waaruit ze een paar flinke slokken nam. Ik zag aan haar ogen dat ze direct opknapte. Na een dank je wel naar mij toe kon ze samen met haar loopmaat haar wedstrijd uitlopen, gelukkig maar. Even verderop zag ik Paul en Ben naast elkaar aankomen op een zeer slecht stuk blubber zand waarin ze centimeters wegzakten, hun halve marathon was een zware. Toen ik vroeg om naar me te zwaaien voor de foto werd er door het tweetal flink tegen gesputterd.  Gezwaaid werd er niet de mannen moesten te veel energie steken in het zware strand(foto). Op de terugweg at ik mijn boterhammen op en dronk het restant van mijn appelsappie op. Ik wandelde naar een waterpost waar 3 vrijwilligers flink in de weer waren bij het aanreiken van de plastic bekertjes met water naar de hardlopers toe. De plastic bekertjes lagen her en der verspreid op het strand (foto) dit kan beter. Bij de waterposten tijdens de Noordwijkse strandlopen zorgt de organisatie voor afvalbakken op zo'n 50 tal meters van de uitgave van de bekertjes . Als hardloper krijg je dan het verzoek om de bekertjes in de afvalbak te deponeren. Een goed advies naar de organisatie van deze mooie Katwijkse wedstrijd van de .........Noordwijkse beachrunner.

Genen...

Wat hardlopen betreft zit ik nu in mijn rustperiode. I.p.v. hardlopen wordt er nu gewandeld en af en toe gefietst. Afgelopen zaterdag werd ik door mijn zoon uitgenodigd om met zijn vriendenteam een wedstrijd te zaalvoetballen, leuk. We speelden de wedstrijd(zondag) met 1 wisselspeler. Samen met mijn zoon liep ik me voor de wedstrijd warm(foto). Na een onwennig begin van de wedstrijd wisten we elkaar op een gegeven moment goed te vinden , mooi combinatie voetbal speelden we met z'n allen(foto). Halverwege de 2e helft werd ik van achteruit door Bjorn aangespeeld op de rechterkant van het veld . Ik speelde de bal direct voor, tussen de keeper en de laatste verdediger van de tegenstanders(foto), naar Leander (de uitblinker van deze wedstrijd) die de bal beheerst in het doel tikte. Mede door deze goal wisten we een mooie overwinning te behalen. Een gezellige en sportieve wedstrijd waarbij het voetballen met de jonge sporters voor mij een verademing was. Het zaalvoetballen blijft toch een mooie sport wat diep in de genen zit van de..........Noordwijkse beachrunner.

Einde van de regenboog.

Vandaag een van mijn laatste trainingen voor mijn hardloop loze periode gedaan. Graag wilde ik nog 'n keer op de mooie boulevard en zeereep van Katwijk hardlopen(foto). Daar mijn trainingen niet zo veel tijd( en kilometers)  meer in beslag nemen reed ik in mijn auto naar het grote parkeerterrein ten noorden van Katwijk om daar de training te beginnen. Door de kustversterking in Katwijk is de zeereep in samenhang met de boulevard prachtig geworden. Ten tijde van de bouwcrisis die samenviel met de kustversterking van Katwijk kwam ik regelmatig naar deze familie badplaats om de vorderingen van de kustversterking (parkeergarage onder de zeereep) te aanschouwen een prachtig gebeuren. Ik begon de training ( rond de klok van 7.30 uur) met regen en zon wat een regenboog betekende. Op het mooie looppad wat in de brede zeereep vlak bij het strand gemaakt is liep ik volop te genieten. Joggend liep ik over houten vlonders (foto) met daarin staal (waarschijnlijk tegen het uitglijden) erg mooi. Ook schelpen paden maakten deel uit van dit mooie natuur pad. Plotseling bij een strandafrit keek ik naar rechts en zag iets wat ik nog nooit gezien had, het einde van een regenboog!!!(foto). De pot met goud was al door een ander weggehaald want ik zag hem niet meer! Verderop liep ik de duinen in langs de Soufi tempel. Na 25 minuten keerde ik om en wandelde een tijdje onder het genot van een klein blikje cola(150 ml). Op de terugweg liep ik weer over het mooie pad in de zeereep waar ik op het einde van het pad een metaal ovaal vormig scherm zag waarachter 2 vogelaars zaten die in hun swarovski kijkers naar vogels keken. Ik vroeg of ze al iets speciaals hadden gezien, ze antwoorden van niet maar een dag eerder zagen de mannen een jagende visarend. Een van de vogelaars (rene) liet mij in zijn swarovski kijker kijken en toonde zijn foto camera , een camera met een enorme lens. In militaire dienst vele jaren geleden schoot ik wel eens vanaf mijn schouder met een LAW wapen, een anti tank wapen waarmee je de grootste tanks aan gruzelementen kon schieten. Wel.....dit wapen verbleekte in vergelijking met de camera +lens van Rene. Hij maakte een foto van de maan en toonde mij op de gemaakte foto de kraters van de maan ongelooflijk. Na een afscheidsgroet naar de vogelaars toe liep ik al joggend naar mijn auto en het einde van een mooie en gezellige training van de ...........Noordwijkse beachrunner.