Joggend langs een ,,vuilstee,, op het strand.

 Voorzichtig liep ik voor het eerst sinds een tijdje weer hardlopend een strandafrit op wat zonder pijn gepaard ging, het hardlopen gaat de goede kant weer op. Tijdens deze hardloop training die terug over het Noordwijkse strand ging ( een aantal dagen na de storm) zag ik in de verte een vuilstee liggen (foto). Het tempo van het hardlopen werd omlaag gebracht en joggend liep ik langs de gehele vuilstee rond speurend naar Franse tappen (zie blog 21 maart 2019) een top aas om vis mee te vangen.

Helaas waren deze keer de Franse tappen niet aanwezig maar omdat ik wel pieren had besteld kon ik toch gaan vissen vanaf het Noordwijkse strand (foto). Tijdens het vissen vanaf het strand had ik een leuke ontmoeting met een .......hardloper.

Op het einde van mijn vissessie kwam een gezin aan gelopen, het gezin bestond uit de ouders en vier jonge kinderen. De vader , op zijn rug het jongste kind , stond met z'n zoon bij de blauwe viskist op mij te wachten........tijd voor een praatje. Op hun aflopend vertelde ik nog niets gevangen te hebben en dat ik inmiddels voor de laatste keer had ingegooid. 

De man vertelde dat hij tijdens het strand vissen op het eiland Texel nabij de ,,slufter,, flink wat platvis had gevangen en ook een aantal puitalen. Door mij werd verteld dat de puitaal niet vaak gevangen werd vanaf het Noordwijkse strand. Verder vertelde hij uit Nijkerk te komen en hier een week op vakantie was omdat vooral zijn kinderen het erg leuk vonden in Noordwijk.

Ook vertelde hij tijdens de afgelopen storm hardlopend over het strand te zijn gegaan.......waar geen strand was! .....Het zeewater stond zo hoog dat in de duintjes moest worden hard gelopen. Dat is ook toevallig zei ik en vertelde hem ook een hardloper te zijn. Natuurlijk vertelde ik ook dat door mij regelmatig in de voorduintjes werd hardgelopen en dat het door mij een prachtige maar zwaar gebeuren werd gevonden wat hij vol mondig beaamde. Nadat de beide hengels waren ingedraaid ( geen vis) namen we afscheid van elkaar.

Wordt er dan wel eens vis gevangen vanaf het Noordwijkse strand?........jazeker.  Afgelopen maandag werd er door mij meerdere vissen gevangen waaronder een top bot van 38 cm! (Foto).....de vissen werden gevangen op niet meer dan 1 meter hoog zeewater. Natuurlijk werden de vissen vakkundig onthaakt en weer in vrijheid gesteld. Mochten jullie de komende zomer een duikie in de zee nemen en aan de tenen gesabbel voelen, dan kan dat best de op voedsel zoekende top bot zijn, die in vrijheid werd gesteld door de .....................Noordwijkse beachrunner.

Verhaal ter ondersteuning van de hardloper (ster).

 Weer aan het proberen de trainingen onafgebroken te hardlopen en dat gaat met vallen en opstaan. Omdat de kracht dreigt achteruit te gaan in de benen wordt nu regelmatig op de racefiets gefietst,  de racefiets die ik als 18 jarige jongen kocht. Sta er altijd weer van te kijken dat als het hardlopen slecht of niet gaat je op de racefiets naar hartelust kan fietsen zonder pijn. Je zou zeggen dezelfde  benen worden gebruikt dus de pijn die je met hardlopen voelt onderga je ook met fietsen, nee dus. Andere spiergroepen?... minder belasting voor het lichaam?... wie het weet mag het zeggen.

Afgelopen zaterdag werd besloten over het strand te gaan joggen, een misrekening. Omdat het net vloed (hoogwater) was geweest bleek het hardlopen voor mij door het mulle en diep weg zakkende zand niet te doen. De eerste km tot aan de schuine afrit werd run walk run gelopen ( meer walk dan run) . Snel werd het strand verlaten en liep verder over een harde ondergrond ( dat ging goed) naar een bankie toe om het strand zand uit de hardloopschoenen te kloppen.

Ik sprak twee jongens aan die net stopte met hardlopen  en vroeg aan ze of ze hardlopers waren. Een van de jongens vertelde dat hij af en toe ging hardlopen voor de leut terwijl zijn maat vertelde wel een hardloper te zijn. Hij was zich aan het voorbereiden op de Rotterdam marathon maar omdat deze marathon al meerdere keren was uitgesteld was zijn motivatie op een laag peil aanbeland. Door mij werd verteld  dat ik terugkomende was van een blessure en dat het hardlopen  niet florissant ging. We wensten elkaar succes en liepen verder ieder ons eigen weegs.

De dinsdag ervoor kon ik dan weer wel onafgebroken joggen op het dan  mistige Noordwijkse strand (foto) . Omdat er weinig zicht is lijkt het net of je de enige op het strand bent wat natuurlijk niet zo is. Tijdens de wandeling naar het strand toe voor deze training had ik een ontmoeting met Jan Kees ( foto).

Jan Kees is net als ik een Noordwijkse hardloper die de hardloopsport solitair beoefend, verschillen zijn er ook tussen ons. Over het algemeen loopt hij zijn kilometers meer in de duinen terwijl door mij vaker op het strand wordt hardgelopen. Ook duid hij zijn trainingen in kilometers aan terwijl door mij meer over aantal  minuten hardlopen wordt gesproken.

Jan Kees vertelde een imponerend verhaal over het terugkomen als hardloper na een heftige ,, blessure,,. Ik vroeg hem of het verhaal met mijn blog lezers gedeeld mocht worden. Hij gaf daar toestemming voor , om vooral hardlopers ( sters) te ondersteunen die ook als hardloper (ster) terug moeten komen  na een ingrijpend gebeuren.

Nog niet zo lang geleden werd door Jan Kees 3 keer in de week hard gelopen. Op onverklaarbare wijze ging het hardlopen steeds  moeizamer.  Het ging zelfs zo moeizaam dat hij nauwelijks meer het ene been voor het andere kreeg. Een gang naar de dokter was logisch. Na onderzoek gingen alle alarmbellen af. Hij moest naar het ziekenhuis waar geconstateerd werd dat 90% van de aderen rond zijn hart waren dicht geslibd........het werd kantje boord!! Een open hart operatie volgde. Jan Kees  vertelde dat zijn borstkast werd open gezaagd..........en open gevouwen. Een levensreddende operatie volgde die goed verliep.

Het vertrouwen om ooit nog te kunnen hardlopen was bij Jan Kees na de operatie niet groot maar zijn arts was daarin hoopvoller gestemd. Het zou  niet vanzelf gaan maar serieus werken aan zijn lichaam en geest zou van hem weer een hardloper maken. En zo geschiedde. Na een zware revalidatie waarin hij het uiterste van zichzelf moest vergen begon hij 5 maanden na de operatie weer met joggen. En als je hem  nu weer ziet hardlopen is het alsof de zware ingreep er nooit is geweest volgens de ............Noordwijkse beachrunner.