,,Never a dull moment,,.

 Ondanks dat gisteren behoorlijk vroeg het strand hard lopend werd opgelopen (06.26 uur) waren er toch al wat mede mensen op het strand. Op 500 meter strand, noordwaarts, waren zij hun honden aan het uitlaten. In een rustige cadans liep ik de mensen met de honden voorbij, het was een lange duurloop dus waarom zou ik me haasten. Nadat de laatste honden uitlater was gepasseerd kon het grote genieten van de rust, het lege strand en het ruisen van de zee, beginnen.

Echte ver gezichten waren er tijdens deze lange duurloop (85 minuten) niet te zien, wat kwam door de aanwezige bewolking (foto). Maar op het strand, in de zee en bovenop de zeereep is altijd van alles gaande, ,,Never a dull moment,,. In de zee wordt altijd gekeken hoe de zand banken en muien liggen , dit voor een eventuele goede vis stek. Omdat vaak en veel kilometers langs de zee wordt hard gelopen is een goede vis stek altijd te vinden.

Maar tijdens deze loop opvallend veel aangespoeld wier, het strand ligt er vol mee. Velden aangespoeld wier van wel 20-25 cm hoog (foto) en tientallen meters lang. Op een gegeven moment moest zelfs hogerop het strand, op een schuin aflopend talud van zand, worden hard gelopen daar er over zeker 100 meter een dik tapijt van wier was aangespoeld. 

Richting de ,,naald,, was het strand schoon en kon er flink door gelopen worden. Omdat tijdens een lange duurloop er van mijn kant altijd interesse is voor de natuur, zag ik plots bovenop de zeereep een damhert die op mak lekker aan het foerageren was ( foto) , altijd een mooi moment. Net voordat het strand werd afgelopen, deze keer via afrit ,,de naald,,, ( afrit 26, foto) zag ik een visje, zilver van kleur, op het strand liggen ( foto).

Deze visjes worden in de zomer vooral bejaagd door de zeebaars en wel vlak achter de golfslag. Bij een felle aanval van de zeebaars vluchten de visjes in paniek alle kanten uit, meestal de goede. Maar er zijn er die per abuis het strand op vluchten en dat is meestal fataal. Met spartelen en springen proberen ze weer in de zee te komen. Lukt dit niet dan is het een prooi voor de op het strand aanwezige meeuwen......of in dit geval het mobieltje van de .............Noordwijkse beachrunner. 

Moordwiek aan zee.

 Het is maar een verschil van 2 letters maar het dekt de lading op het ogenblik behoorlijk. De N van Noordwijk veranderen in een M en de ij in een ie........en ziedaar de geboorte van een nieuwe naam voor ons dorp....Moordwiek aan zee. 

De windmolen parken ( foto gemaakt vanaf het Moordwiekse strand tijdens een duurloop in de vroege ochtend) die nu ook in zee voor ons dorp verrijzen dragen positief bij aan energie om als mensheid ervan te leven. Maar ja de dieren zijn weer de klos. 

Bijvoorbeeld afgelopen 27 juli in de ochtend . Tijdens een uitloop training van de lange strandloop (IJmuiden) werd langs het zee kantje hard gelopen tussen de wandelaars van de strand zesdaagse. Iets wits trok mijn aandacht. Dichter bij gekomen zag ik een prachtige Jan van Gent ( foto) , aangespoeld en helaas dood. Waarschijnlijk geraakt door de Moordwieken van de wind molens gewond de Noordzee in geslagen en verdronken. Het aanspoelen van dode dieren blijft maar door gaan, erg hoor. 

Tekenend was nog het feit dat de honderden strand wandelaars van de strand zesdaagse de onfortuinlijke Jan van Gent  geen blik waardig gaven , ze wandelden hun te behalen doel tegemoet terwijl,de pracht vogel moederziel alleen op het strand werd achter gelaten. Een groter contrast was er op dat moment niet, de mensheid versus de dieren!

Het is  niet allemaal onheils tijding vanaf het Noordwijkse strand.......verre van dat. Tijdens een wandeling op het strand zag ik een hardloper naderen die gelijk een echte beachrunner met zijn blote voeten in het zeewater hard liep ...Rob (foto). Ik riep hem aan waarna hij stopte, we raakten in gesprek. Ik vroeg hem hoe het met de ultra Eiger trail was gegaan. 

Rob vertelde dat hij met de trein naar de start plaats was gereisd waar hij met 100 mede Eiger ultra runners in een jeugd herberg onderdak vond. De 53 kilometer ultraloop die in de bergen door Rob werd hard gelopen liep hij in 10 uur en een kwartier uit! In het begin van de run had Rob al door dat hij hem zou uitlopen daar de benen sterk aan voelden. Berg op vond hij de ultra run super zwaar maar ook afdalend vond hij het lastig dat kwam door de vele kleine steentjes die de afdaling bemoeilijkten ivm eventueel uit glijden. Goed gedaan Rob.......op naar een volgend doel.

Gisteren begon ik in alle vroegte (05.44 uur) aan mijn lange duurloop over strand een duurloop van 80 minuten. Ergens halverwege de machtige strandloop zag ik op het strand een mooi bouwwerk van zand waarschijnlijk de dag ervoor gemaakt door kinderen ( foto). Bij dit soort strand taferelen wordt altijd even stil gestaan door de ..........Noordwijkse beachrunner.