Een oud paar hardloopschoenen aan trekken.

 Na het hardlopen van de 5 km wedstrijd in Amstelveen op 'n zondag werd op de dinsdag een uitloop training van 30 minuten en op de donderdag een van 35 minuten hardgelopen. Op deze twee trainingen reageerde het lichaam niet goed zodat werd besloten een aantal dagen helemaal niet te gaan hardlopen. Door deze korte ,,break,, werd het herstel van vooral de benen geholpen.

Dan afgelopen week de trainingen weer opgepakt ,door de korte break voelden de benen weer wat sterker aan, gelukkig maar. Wel heb ik het aantal trainingen terug gebracht naar ,, om de dag,, hardloop trainingen , voor de zekerheid niet teveel hooi op de vork te nemen.

Gisteren viel het mee , de bruine slijmalg op het strand, maar afgelopen week tijdens het hardlopen over het strand, waren er flink wat van aangespoeld. Vooral met een wind uit zee is het beter, voor wie op het strand wil hardlopen, een oud paar hardloopschoenen aan te trekken, met wat pech worden de schoenen behoorlijk bevuild. Hoe ontstaan nou de slijmalgen op het strand?  

Losse bruine slijmalgen kun je met het blote oog niet zien, ze zijn 1/10 van de dikte van een haar groot. Door hun slijmerige buitenkant plakken ze op een gegeven moment aan elkaar. 

Wanneer er meer zonlicht gaat schijnen vermeerderen de kleine algen zich explosief en plakken zich aan elkaar vast met enorme hoeveelheden. Dan komt de tijd dat de algen zich tonnetje rond gaan eten waardoor ze vol met eiwitten  komen en dit is het schuim dat je in de zee ziet wat nog extra wordt opgeklopt door de wind in samen werking met de golven. De algen sterven en spoelen aan op het strand met de bruin- groene drab tot gevolg (foto's).

Nou.......tot ziens op het strand allemaal. Wanneer jullie komen hardlopen op het machtige Noordwijkse strand en gespot worden volgt er zeker een hartelijke groet van de ................Noordwijkse beachrunner.

5 km wedstrijd Amstelveen.

 Iets na het 4 km punt sloeg de vermoeidheid toe, net nadat ik had besloten de laatste km te ,,laten lopen,, kwamen er............!

Gisteren gezellig met Corien een dagje uit geweest en dit in combinatie met een 5 km wedstrijd in Amstelveen. Traditie getrouw begon onze dag bij de ,,Mac,, waar we koffie dronken en een broodje ei aten (foto) . Het broodje ei at ik bij de Mac omdat thuis de eetlust nog niet aanwezig was. We namen de trein naar Amsterdam om vandaar uit met de tram naar Amstelveen te reizen, leuk hoor. Aangekomen bij het ontmoetingscentrum de Meent , waar veel mensen aanwezig waren, werd het startnummer opgehaald en de wonder sloffen aangetrokken. 

Met ideaal hardloop weer ( zonnig en 13 graden Celsius) werd vanaf de 7e startrij de 5 km wedstrijd begonnen . Vanaf het begin zat het tempo er goed in , toch kon ik nog even zwaaien naar Corien (foto). Op deze foto zie je in het zwart gekleed Lydia. Zij won deze wedstrijd bij de vrouwen, ze heeft dezelfde leeftijd als ik en had bij de finish1 minuut voorsprong op mij, goed hoor. Na ongeveer 1 km werd het buiten gebied van Amstelveen ingelopen waar we een lange weg ( fietspad) voor ons hadden. 

Het tempo bleef goed en er werden nog steeds mede hardlopers ingehaald. Op een gegeven moment werden ook de 1e 10 km hardlopers  ingehaald ( 5 minuten eerder gestart). Nu werd het pad te smal voor een 5 km wedstrijd , met rechts de 10 km lopers, links de 5 km lopers en..........tegenliggers. 

Samen met een jonge hardloper liepen we pardoes tegen een ons tegemoet komende jogger op wat stilstand voor ons betekende. Niet veel later fietsers die ook geen kant uit konden en wij ook niet......weer  bijna stil staan......jammer hoor......toch wel een verbeter punt voor de organisatie! Na het keerpunt liepen we een parkje in met wat bochten en wandelaars die ook omzeild moesten worden. Nog steeds op goede snelheid werd het 4 km punt  bereikt. 

Iets na het 4 km punt sloeg de vermoeidheid toe, net nadat ik had besloten de laatste km te ,,laten lopen,, kwamen er van achteren 3 hardlopers ( sters) me voorbij steken. Direct werd aangehaakt om zo lang mogelijk in het groepje te blijven hardlopen, dit was maar voor een paar honderd meter. Het hijgen door mij nam groteske vormen aan en dit ging gepaard met het slap worden van de benen. Direct schakelde ik de laatste  400 meter over in jog tempo waarna heelhuids de finish werd bereikt. 

Water,banaan,manderijn en een mooie medaille ( foto) hielpen me er snel weer bovenop, poefffff. Met een 17e plaats overall ( 221 hardlopers (sters) ) en een tijd van 23.12 min toch nog een prima resultaat voor de ............Noordwijkse beachrunner.