Aan de rand van het bos werd de auto geparkeerd (foto) en na wat rek en strek oefeningen begon de rustige duurloop.
Zo'n beetje 2 kilometer werd over het fietspad in de duinen richting Amsterdamse Waterleiding Duinen hard gelopen. Een parkje met duin chalets werd gepasseerd en niet veel later stak ik de weg over die naar Langervelderslag gaat. Na het ijzeren wild rooster werd op het fietspad verder hard gelopen, in een stevige draf, naar de ingang van de A.W.D. , wat een hekje is dat uit het lood staat. Wanneer je het hekje in gaat klapt het vanzelf weer dicht.
In de Amsterdamse Waterleiding Duinen wordt door mij al jaren hetzelfde parcours hard gelopen. Het is een parcours waarin geen meter vlak is. Er worden bestaande grind paden belopen maar ook mul zand duinen en duinen met een bemoste ondergrond. Het parcours hardlopen duurt ongeveer 20 minuten en eindigt op het grote parkeerterrein van de Langervelderslag. Opvallend detail.........normaliter zie je in deze run veel herten maar ......tijdens deze run niet eén .
Na het grote parkeerterrein werd even gestopt met hardlopen. Uit een zakje van de korte trail broek werd een kleine bidon met water gehaald en na het opdrinken van het water ( 5 slokken) werd weer met hardlopen begonnen op de Noraweg. Eenmaal langs de golfbaan werd rechts af geslagen, naar het uiterste noord-oosten van het Duindamse slag bos, waar het bos werd ingegaan.
Wat zijn de bladeren van de bomen op het ogenblik ( na flink wat regen) mooi groen (foto) en wat ruikt de frisse gezonde lucht ( zuurstofrijk) die hiermee gepaard gaat toch altijd uniek!!
In het laatste gedeelte van de duurloop werd nog een filmpje gemaakt over de smalle doorgang tussen de bomen. Daar de ondergrond vol lag met boomwortels en af en toe een afgestorven boomstronk (foto) , was het opletten de voeten goed neer te zetten tijdens het hardlopen voor de ...............Noordwijkse beachrunner.
r