Waar een wil is......Is een weg.

Onlangs werd ik opgebeld Door een goede hardloop maat. Samen met zijn vrouw,zijn het twee globetrotters . In de zomer verblijven  ze in Noordwijk,in de winter verkennen ze de rest van de wereld. Hij vroeg of we samen nog een afscheidstraining  gingen lopen, omdat hij binnenkort  weer met zijn vrouw op pad ging. Natuurlijk vond ik dat prima. Maar zouden we nog samen kunnen trainen (hij een snelle 10 km wedstrijd loper, en ik een beginnend ultraloper ), was het tempo niet te verschillend..? Geen probleem..... Even later belde hij weer op,of zijn beste hardloop maat  ook mee kon, ja hoor, oké. Dus we gingen op pad, drie man sterk. Een ultraloper, een snelle 10 km wedstrijd loper  en een sterke....trailrunner.  Drie hardlopers met verschillende disciplines!  Was dat mogelijk...? Ja hoor. In een rustig tempo richting Wassenaarse slag. 2 kilometer voor de slag wist de trailrunner  een ,, mooi pad,,. Wat bleek? Op het strand, boven op opgestoven  nieuwe duinen, liepen twee banden sporen (het pad), waarop we konden trailrunnen.  Na 1 uur en 6 minuten stopte we boven op een strandopgang (bij een vogelaar, met een grote kijker, die niets bijzonders had gezien) om de inwendige mens te versterken.  Niets geen gelletje,  maar een broodje ei ( zie selfie ), niets geen Sport drank, maar een appelsappie en water. Hier scheidde ook onze wegen. Terwijl de 10 km wedstrijd loper en de trailrun-ner, in een sneller tempo huiswaarts keerde, vertrok de ultraloper  richting Scheveningen in een nog steeds rustig tempo. Drie hardlopers met verschillende disciplines  in een training, het kan. Want waar een wil is..... Is een weg .... Volgens de Noordwijkse beachrunner.