Eindelijk was het dan zover. Mijn eigen trainings strandloop van Hoek v Holland naar Noordwijk. Een tijdje geleden besloot ik in mijn trainingen de snelheid naar beneden te brengen maar de afstanden te vergroten. Deze trainings loop lag daarom in de maand december in het verschiet. Eigenlijk wilde ik een dag eerder deze loop doen ( hogere temperatuur en beter strand) maar voelde me daar niet sterk genoeg voor. Na een dag extra rust voelde het allemaal een stuk beter aan, om het te gaan proberen. Samen met mijn zoon (foto) naar een parkeerterrein vlak achter de duinen in Hoek v Holland gereden waar we afscheid van elkaar namen. Mijn rugzakje werd omgedaan waarin flink wat boterhammen, appelreepjes en 1.5 liter water (waterzak). En dan op weg,eerst hardlopend naar de pier van Hoek v Holland (5min) om daar ,,los,, te gaan, naar huis. Ik begon mijn strandloop een uur na hoogwater,wat zwaar zand betekende, maar wel met een harde Zuid westen wind ( wind in de rug). Het liep lekker, en bij de zandmotor (een flinke hoop zand opgespoten om de kust daar te versterken) aangekomen ,besloot ik hogerop te blijven hardlopen, in het mulle zand. In een binnen meer van de zandmotor dobberde witte zwanen, en verderop in een groter binnen meer waren kite surfers mooie capriolen aan het uithalen. Voorbij de zandmotor werd het zand weer iets begaanbaarder, maar het ging niet vanzelf. Bij Scheveningen (havenhoofd zuid) het strand af,links om het parkeerterrein heen,dan rechts en over het afvoerkanaal links de dr Lely kade op,langs de schepen. Dan de brede trappen op links af naar de boulevard. Inmiddels liep ik flink te ,,bonken,, op de straatklinkers de souplesse was ,,even,, weg. Op het strand aankomend dacht ik al weer snel in een goede cadans te komen,maar ik had buiten de waard gerekend. .... De cadans kwam de rest van de loop niet meer terug. De koele zuid westen wind bleef van achter waaien, maar zorgde ervoor dat ik niet echt warm werd. Bij Katwijk voelde ik mij het minst best,en daar werd ik ook nog in het ootje genomen Door een zandbank en een Kim, waardoor ik weer een eind terug moest lopen (gelukkig viel dit samen met een wandel -eet pauze van 5 min,die ik in totaal drie maal deed). Na de Katwijkse uitwatering richting Noordwijk. De laatste 5 kilometer liep ik geconcentreerd waardoor er weer iets van snelheid in kwam. Gelukkig lag ook de lach nog op de loer. Want toen ik de laatste 5 minuten van mijn loop inging (het was ondertussen begonnen met regenen) werd ik vergezeld Door een jonge speelse hond, en een ( de hond terug roepende ) gedwongen mee hardlopende dame. De mooi gekleurde hond sprong af en toe tegen me op, en knabbelde geregeld aan de zolen van mijn asics, maar ik bleef stoïcijns door lopen, met nog steeds de roepende ( in bontjas gestoken ) dame achter me aan. Een brede grijns verscheen op mijn gezicht. Toen ik afrit 21 opliep verdween de hond en de dame uit mijn gezichtsveld, maar daarin tegen zag ik nu mijn vrouw (foto) in mijn gezichtsveld komen, die in de regen mij stond op te wachten. De grijns werd nog breder op het gezicht van de ...............Noordwijkse beachrunner.
Mooi geschreven pap! Trots op je xx
BeantwoordenVerwijderen