Ultraloper.

De maand november begint al aardig op te schieten. De hardlooptrainingen die ik in deze maand heb gedaan werden vaak vergezeld met stevige regenbuien . In de maand november wordt er "om en om" hard gelopen (dag trainen dag rust). Ik doe een heuveltraining die steeds iets zwaarder wordt gemaakt, een kilometer interval die steeds iets sneller gaat en een lange loop die steeds langer wordt. Spelenderwijs bereik je met de langzame opbouw van de training al een behoorlijk niveau. Met de lange loop verdaag ik weer regelmatig in de mooie bossen van de Duindamse slag en kan daar volop genieten van de mooie bospaden (foto) die daar in gelegen zijn. Hardlopen en genieten gaan hier hand in hand. Vorige week tijdens een wandeling in de duinen (op het schelpenpad) zag ik in de verte een hardloper naderen. Aan de manier van hardlopen en aan zijn rugzakje(met waterzak) herkende ik in hem een ultraloper. Bij het passeren  van mij vroeg ik hem of hij Bas was een ultraloper. Zoals een echte ultraloper betaamt , het gros van de Nederlandse ultralopers(sters) zijn vriendelijke mensen, stopte hij met zijn hardlooptraining en we begonnen samen een gezellig praatje. Hij vertelde dat  inderdaad  Bas zijn naam was(foto, Bas tijdens de West coast challenge 2016) en vroeg hoe ik hem kon. Ik vertelde hem over mijn ultraloop avontuur en dat ik in die tijd ook de verrichtingen van andere ultralopers volgden. Gelijktijdig met het hardlopen van mijn 60 km strandloop (de laatste JKM memorial) liep hij de 125 km strandloop de gehele kustlijn. Hij vertelde dat hij met een uitloop training bezig was van 'n ultraloop enkele dagen ervoor die hij met een vriend liep, een rondje Markermeer vanuit Amsterdam!! Deze loop had hij gedaan als voorbereiding op de West coast challenge 2017 die in december door hem wordt hardgelopen(een 125 km strandloop solo). Het zal voorlopig zijn laatste ultraloop zijn . In 2018 wil hij zich gaan voorbereiden op de marathon van Berlijn (hij moet daar nog wel ingeloot voor worden) die hij in een PR wil gaan volbrengen. Met een ferme handdruk namen we afscheid van elkaar. Succes Bas met je mooie aankomende hardloop doelen namens de ...................Noordwijkse beachrunner.

Toeval...?

Het leven hangt van toevalligheden aan elkaar!...........of toeval bestaat niet! .......twee stellingen die ver uit elkaar liggen maar die ik vanochtend beiden ondervond. Bij het opstaan vanochtend en het maken van twee bordjes fruit ( een voor mij en een voor m'n vrouw) die ik altijd eet voor ik mijn training in de vroege ochtend begin, voelde ik me plotseling gehaast worden (was dit toeval?). Van de dag ervoor wist ik dat het strand er goed bij lag, dus waarom haast? Over een uur zou het strand er ook nog wel zijn! Het haastige gevoel verdween niet. Snel kleedde ik me om in hardloop kleding deed me rek en strek oefeningen en weg was ik ....naar het strand. Bedoeling was 'n tijdje joggend de noord in te gaan om daarna ook de terugweg relax te lopen. Opvallend op het strand , die er vlak en goed hardloopbaar bij lag , vond ik de hopen wier die vanacht op het strand waren aangespoeld (foto). Het hardlopen ging lekker en ik was al weer een flink eind de noord in toen ik een voertuig op het strand zag waar 2 mensen uit stapten. Ze keken naar een "bobbel" op het strand. Ze pakten een rieten mand van hun voertuig en liepen naar de "bobbel". Inmiddels was ik nieuwsgierig geworden het joggen werd sprinten! Net op tijd arriveerde ik bij Leen en Maarten die bezig waren de mand dicht te binden ( 2 minuten later van huis en ik had dit gemist , goed dat ik haast gemaakt had!!). Ze vertelden dat ze een jonge zeehond hadden gevonden. Het zeehondje kwam waarschijnlijk uit de zeehonden populatie van Zeeland(bijna 5000 stuks) en was door een zuidelijke stroming meegevoerd naar het Noordwijkse strand. Het diertje was door longworm verzwakt en was ongeveer 4 a 5 maanden oud. Er was een 100% kans dat met medicijnen het zeehondje er weer bovenop zou komen. Ik vroeg of ik een foto mocht maken van de jonge zeehond voor m'n blog (foto). Ook vroeg ik of ze wilden poseren voor nog 'n foto en daar werd ook geen bezwaar tegen gemaakt. Tijdens het maken van deze foto keek ook het zeehondje stiekem over het randje van de rieten mand recht in de camera van de .............Noordwijkse beachrunner.