Een flink eindje los.

Als er regen bij komt kijken valt bij mij alles in het water........of toch niet?
Vandaag reed ik met mijn bus naar Katwijk om daar de verrichtingen te zien van de hardlopers(sters) die mee liepen op verschillende afstanden. Start locatie was de mooie boulevard van Katwijk.
Op voorhand was de bedoeling naar de afrit van het strand te wandelen waar de 5 en 10 km hardlopers(sters) het strand op zouden komen lopen. Maar op het strand werd ik overvallen door harde wind en flink wat regen. Mijn paraplu deed goede zaken wat betreft de bovenkant van mijn lichaam maar mijn spijkerbroek was in ,,no time,, zeiknat en bleef dat ook.
Er werd door mij rechtsomkeer gemaakt de Katwijkse boulevard op waar op dat moment net de hardlopers (sters) van de 5 en 10 km op mij af kwamen hardlopen. Op een verhoging staande werd door mij een foto gemaakt van de koplopers(foto) en de achtervolgende groep (foto).
Het weer werd iets aan de beterende hand zodat ik het strand weer opliep waar ik in gesprek raakte met een vriendelijke vrijwilligster die de hardlopers (sters) vanaf het strand naar de finish locatie moest loodsen. Het verlaten van het strand ging voor mij gelijktijdig met de koploper van de 5 km wedstrijd, een krachtig gebouwde atleet in blauw tenue die ,, een flink eindje los,, zat.
Op het schuine betonnen talud bleef ik een tijdje naar de verrichtingen van de 5 km hardlopers (sters) kijken. Plots zag ik de overwinnaar van de 5 km aan komen wandelen en begon met hem een gesprek. ,, Je zat een flink eindje los,, . Sorry .....maar ik spreek niet zo goed Nederlands ( in het engels met Amerikaanse accent), ons gesprek ging verder in het Engels.
Naar hem toe werd door mij opgemerkt een Amerikaan in het shirtje van Leiden atletiek? Justin (foto) vertelde dat hij leraar was op de Amerikaanse school in Wassenaar en 42 jaar oud was. Hij traint bij Leiden atletiek en wel onder de trainer Bram Wassenaar ( een nationale top hardloop trainer). Maar liefst 7 a 8 keer per week doet hij zijn hardloopschoenen aan om te trainen of wedstrijden te hardlopen.
Hij vertelde dat hij al 5 jaar leraar op de Amerikaanse school in Wassenaar is en nog zeker 1 a 2 jaar daar les zal blijven geven. Ik vroeg hem of hij dan terug zou keren naar Amerika( New Hampshire , een staat dicht bij Boston). Hij antwoordde dat hij het liefst nog op een andere plaats ergens in Europa les zou willen geven (Engels).
Justin had voor deze wedstrijd heel wat leerlingen van zijn school meegenomen waarvan er een 20 tal mee liepen met de 5km wedstrijd en een 25 tal leerlingen meeliepen met de 3 en 2km. Op de vraag of ik van hem een foto mocht maken voor mijn blog werd positief gereageerd. De Amerikaanse hardloop cultuur aanwezig op het Katwijkse strand en boulevard was toch wel verrassend.
Terwijl het op de afrit kijken naar de hardlopers (sters) door de regen in het water viel, werd er toch met een mooi verhaal thuis gekomen door de .............Noordwijkse beachrunner.

Vis en aardappelen.

Hup, fietsen in de bouw bus en hop naar Emmeloord. Corien en ik verbleven een weekend in de noord-oost polder waar we een hotel hadden geboekt om vanuit daar de omgeving per fiets te verkennen en mee te hard lopen met de fish potato run, een 4 miles run waarvoor we ons al een aantal maanden geleden hadden ingeschreven.
In die tijd was het mijn bedoeling de 4 miles (er werd ook nog een 8 miles hard gelopen) snel te hardlopen. Kwetsuur aan mijn rechterbeen en zware stukadoorswerkzaamheden zorgden ervoor dat ik de 4 miles ging hardlopen met een snelheid gelijk aan die van de 4 laatste zomer lopies op het strand, relax. Corien wilde haar 4 miles hardlopen zonder te wandel pauzes.
De run stond in het teken van vis en aardappelen! De vis omdat er gestart werd in Urk (8 miles) en de aardappelen omdat beide afstanden ( de 4 miles startte in Tollebeek) Emmeloord als finish plaats hadden waar de aardappel teelt en het bewaren van de geteelde producten (Emmeloord neemt hierin wereld wijd het voortouw) veel voor komt.
Vanuit Emmeloord werden Corien en ik per bus (foto) naar de start plaats Tollebeek gereden. Daar liep ik ong. 3 km in en deed daar ook m'n rek en strek oefeningen. Tijdens het inlopen richting Urk kreeg ik de koploper van de 8 miles  in het vizier (Erik,foto) waar ik snel een foto van maakte. Hij won de 8 miles wedstrijd met meer dan een minuut voorsprong.
De 4 miles wedstrijd verliep voor Corien en mij goed. Nadat een mede hardloopster voor de start een foto van ons tweeën had gemaakt (foto) startten we de loop achterin het veld. Ondanks dat het tempo van mij niet super snel was werd er toch flink wat hardlopers(sters)  voorbij gelopen. Bij de finish wachtte ons een flesje water, een medaille, een zakje aardappelen (piepers) en...............een heerlijk gebakken scholletje (foto). Corien liep de 4 miles zonder te wandelen.
O ja........vis is voor iedere hardloper(ster) goede voeding maar aardappelen?............. ja voor mij wel! In de tijd dat ik en hard kon werken en hard kon trainen voor het hardlopen( voor het laatst was dat 4 jaar geleden) werd er door mij altijd veel lichaams gewicht verloren. Iedere sporter(ster) zou daar blij mee zijn maar ik niet. Door met het avond eten veel gekookte aardappelen te eten wist ik ,, kilo's bij te   eten,, waardoor de kracht om te stukadoren bleef. Heel Nederland is sterk geworden door de aardappel. Het schilderij ,, de aardappel eters,, van Vincent van Gogh spreekt wat dat betreft boekdelen(foto).
Ook in die tijd (1885) hadden de mannen van de ,, zware arbeid,, aardappelen nodig om op kracht te blijven voor hun uitputtende lichamelijk zware werkzaamheden. De tijd dat ik 's ochtends  in de bouw bij de eerste spaan slag begon te trillen als een rietje ( energie te kort door een te zware hardloop training de dag ervoor) is gelukkig verleden tijd voor de ................Noordwijkse beachrunner.