Noorderwinds gaten.

De lekkere temperatuur van Malaga, het was daar de dagen dat wij er waren aangenaam met maximum temperaturen tussen de 16 en 18 graden celcius , is inmiddels ingeruild voor de koude temperaturen in Nederland.
Er werd lekker door getraind door mij in de mooie duinen en het machtige Noordwijkse strand. Tijdens een van deze trainingen in de duinen fietste Corien met me mee. Terwijl door mij werd door gelopen stopte ze met fietsen om een mooie foto te maken van een regenboog. De temperatuur in de winter in Noordwijk mag dan niet hoog zijn, de omgeving waarin wij als Noordwijkse hardlopers(sters) in mogen sporten (foto) is niet iets waar we over te klagen hebben.
Het moeten de trainingen, het koude weer en een verkeerde beweging geweest zijn waardoor ik  vorige week maandag in de vroege ochtend door mijn rug heen knakte.
Balen, maar bij de ,, pakken neer gaan zitten,, is niets voor mij. Er werd begonnen met pijnstillers en een smeerseltjes voor mijn gekwetste rug. Door de medicatie was de pijn draaglijk maar de rug heel stijf. Met gerichte voorzichtige oefeningen werkte ik aan de stijfheid van m'n rug. Na 3 dagen bespeurde ik iets van verbetering en besloot op het strand een wandeling te maken.
Een lange thermo onderbroek onder mijn spijkerbroek en een dikke warme winterjas waren mijn kompanen. Na een tijdje wandelen waagde ik het erop en begon te joggen.......nee na 50 meter werd er mee gekapt en ging weer wandelen. Niet veel later een tweede poging.......nee nu na 30 meter al te veel last.
Op een gegeven moment wandelde ik op een droog gevallen zandbank van ongeveer 300 meter en besloot, wat voor pijn ook gevoeld zou worden, tot het einde van de zandbank te joggen. Ik begon er aan en.........yes ......Na 100 meter joggen werden de rug spieren warm en tot het einde van de zandbank kon ik daarna pijnvrij joggen.
De volgende dag werd de hardloop kleding aangetrokken, een dikke winter tight en veel kleding voor rug en boven lichaam. Op het strand aangekomen (wandelend)  werd met het joggen begonnen, naar de afrit van de Duindamse slag (3,5 km foto). Alleen in het begin een pijn scheut doordat over een stroompje gesprongen moest worden. Zo'n stroompje  ontstaat tijdens eb wanneer zeewater uit de kim naar de zee terug stroomt (foto). Maar daarna weinig last meer van pijn.
Op de terugweg zag ik nog een aantal noorderwinds gaten op het strand (foto). Deze worden gevormd door de vloedstroom van de Noordzee die altijd van zuid naar noord stroomt in combinatie met de noorden wind die van noord naar zuid waait. Deze tegengestelde sterke invloeden zorgen voor kolkend zeewater die de gaten in het zand uit slijt aldus de ..............Noordwijkse beachrunner.