zaterdag 22 februari 2020

Nieuw duin op de top van de afrit.

Het is spectaculair hardlopen op het strand met die stormachtige winden. Naast afkalving van de voorduintjes door het zeewater (foto) spoelt er ook van alles aan op het Noordwijkse strand. Laatst tijdens een lang lopie met een harde zuid westen wind op het strand, zag ik een soort bal .De zaalvoetballer in me kwam naar boven maar bij nadering bleek het een water meloen te zijn die te zwaar was om mee te gaan voetballen.
Even verderop  een aangespoelde sinaasappel hard en nog in goede staat (foto)  ............yes! Met de sinaasappel kon ik lekker 4 km hardlopend voetballen, keun!
Nadat de sinaasappel in een gele vuilbak was gegooid werd afrit 26 opgelopen. Dit viel nog niet eens mee. De storm had een flink nieuw duin op de top van de afrit gemaakt (foto) waardoor op een gegeven moment zelfs met handen en voeten het duin opgeklommen moest worden, prachtig !
Dan vorige week zaterdag, het was de bedoeling een niet te lang lopie te hardlopen over het strand en in de duinen. In de binnen zak van mijn trainings jack werd een rekening gestoken voor gedane stukadoors werkzaamheden in een mooie villa. Voordat het lopie begon werd eerst de rekening weg gebracht naar Sebastiaan en Nicole de eigenaren van de villa. Bij het openen van de voordeur stond Sebastiaan daar in zijn hardloop tenue, hij was net op het punt te gaan hardlopen.
Door mij werd gevraagd of hij zin had om ong. 7 km samen met mij te gaan hardlopen en daar had hij wel oren naar. Bij het begin van de 7 km loop vroeg ik Sebastiaan of hij niet even moest rekken en strekken, hij vertelde dat hij daar het nut niet van in zag waarop ik hem vertelde dat zonder rek en strek oefeningen ik niet ( pijnvrij) zou kunnen beginnen met het hardlopen!
Na het oversteken van de Nortghodreef liepen we hardlopend Noordwijks trimbaan van weleer ( nu honden uitlaat gebied) op waar we een kilometer lang een stukje ,, duinhopper trail,, ( een ultra loop van meer dan 200 km door de duinen langs de Nederlandse kust) volgden. We staken het fietspad over en via de schuine afrit  arriveerde we op het strand.
Op het goed te belopen strand met de wind in de rug werd er tweemaal een versnelling geplaatst van elk 250 meter ( afstand tussen twee ducdalven) in een snelheid van ongeveer 4.40 de km. Ik vertelde aan Sebastiaan dat wanneer tijdens een rustig lopie af en toe sneller wordt gelopen de kwaliteit van de training iets beter is. Bij het verlaten van het strand werd nog even een selfie gemaakt met als achtergrond de zee (foto).
Eenmaal in duingebied werd op een versnelling van 200 meter na, de rest van de loop rustig aan gedaan. De hardloop conditie van ons tweeën ontliep elkaar niet veel. Sebastiaan vertelde dat hij wekelijks 1 maal hard liep maar dat hij zijn conditie op peil hield met het trainen in een sportschool. Het op peil brengen en houden van zijn conditie werd gedaan voor de aankomende wintersport en het fietsen.
Op de planning staan mooie fietstochten met een aantal kameraden van hem. Dit laatste deed me denken aan vroeger jaren. Ook toen liep ik hard ........niet voor het hardlopen maar om de conditie op peil te houden voor het zaalvoetballen en karate wat in die tijd veelvuldig werd gedaan door de .............Noordwijkse beachrunner.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten