Aangespoeld op het strand.

 Alleen nog een beetje stijfheid in de rug maar de pijn is weg. Tijdens het joggen op het strand de laatste tijd werd door mij een aantal dode zeebaarzen gezien, aangespoeld op het strand (foto). De vissen waren rond de 55 cm wat lengte betreft wat betekende dat ze tot dezelfde jaarklasse behoorden. Aannemelijk is dat een groep zeebaarzen vervuild zee water is in gezwommen ( gif lozing van een schip?) Met de dood tot gevolg, altijd sneu om dit te zien.

Dan werd de afgelopen week voor het eerst weer een training hard gelopen op een harde ondergrond,  het Noordwijkse schelpenpad , en wel met m'n vroegere hardloop maat Paul. Het was inmiddels al weer 7 maanden geleden dat we samen een training hadden hard gelopen. Paul ( foto, met op de achtergrond het schelpen pad) was in vroeger jaren een regio topper in het hardlopen. Hij heeft veel jaren onder de top trainer Bram Wassenaar (foto) getraind. Met atleet Kamiel Maase ( veelvuldig nederlands kampioen  op verschillende afstanden) heeft Bram zijn beste en trouwste atleet gehad. Traingsweken van 140 km per week liep Paul af en toe ,naar trainings schema van deze trainer. Specialiseerde hij zich vroeger op de marathon, op het ogenblik is de halve marathon zijn doel.

We begonnen de training om 08.00 uur met het rustig inlopen door de duinen over het fietspad naar de schuine afrit waar we een paar rek en strek oefeningen deden. Op het Noordwijkse schelpenpad liepen we 10 x 100 meter hard met een rustpauze van 100 meter, we hielden elk ons eigen tempo aan. Paul liep z'n hondertjes scherp en snel terwijl ik m'n hondertjes af remden dit deed ik om vooral te kijken ( en voelen) hoe de rug het hield en dat ging goed. Ook was Paul scherp in het houden van de afstand (1,5 meter) onderling in verband met het corona virus. Regelmatig duwde hij mij van zich af als ik dreigde te dicht bij hem te komen. 

Op de terugweg  van de training liepen we via de Duindamse slag het strand op. Samen liepen we nu de mij bekende dukdalf  training. Op een redelijk te belopen strand liepen we een dukdalf hard  gevolgd door een dukdalf zacht ( de afstand tussen twee dukdalven is ong 250 meter). Na een slecht stuk strand besloten we de laatste kilometer rustig uit te lopen . Er werd afscheid genomen van elkaar met een ,, boks,, van Paul en de ...............Noordwijkse beachrunner.

Natuurlijke demping van het strandzand.

 Inmiddels duren de rugperikelen alweer flink wat dagen, het gaat beter maar over is het nog niet, gelukkig is de ergste pijn voorbij. De eerste dagen was het kruipen over de vloer ( vanuit de zit houding) naar de trap waar ik met behulp van mijn armen duwend op de traptreden wist op te staan. Een meevaller is dat het wandelen gaat, een enorme meevaller is ook dat er de  laatste dagen ook weer gejogd kan worden .

Het joggen wordt niet op een harde ondergrond gedaan maar op het voormij vertrouwde strand. Door de natuurlijke demping van het strandzand , waarbij je bij iedere stap iets in het zand zakt (foto's) is dat goed te doen het gebonk in de rug is er op het strand niet. Wat is het fijn.............een beachrunner te zijn!!!

Over wandelen het volgende. Tijdens een wandeling afgelopen week had ik in de rugzak koffie en broodjes bij me. Op het keerpunt van de wandeling werd het meegenomen eten en drinken genuttigd. Nadat de boterhammen waren opgegeten en uit het thermoskannetje koffie was gedronken werd aan de terugweg begonnen. Al wandelend liep ik het Noordwijkse schelpenpad op waar hardlopers in een hardloopgroep van de Noordwijkserhoutse strandlopers hun training aan het hardlopen waren en wel een interval training. 

De voorste twee hardlopers ( foto) liepen behoorlijk wat sneller dan de rest van het groepje. Omdat er door mij gewandeld werd en door de mannen hard gelopen werd ik af en toe door de sporters ingehaald en tijdens hun rustpauze op de terugweg wandelde ik de groep tegemoet en dan werd er een vraag door mij gesteld. 

Zo kwam ik erachter dat de interval training bestond uit 7 x 800m snel met een rustpauze van 400 meter. Het was duidelijk dat deze mannen op hartslag trainden want op de vraag hoe snel de snelheid was , vertelden ze dat ze dat niet opnamen. Van de 800 meter interval liepen  ze 600 meter op 95%, en de laatste 200 meter op 100%. Heel anders dan dat ik train. Door mij wordt een km tijd uitgekozen, wat ik tijdens zo'n interval training probeer aan te houden.

In het groepje hardlopers (foto) dat achter de twee snellere sporters aan liepen was ook Koen ( met de haarband). Koen is een goede hardloper waartegen ik tijdens de Noordwijkse strandlopen regelmatig een wedstrijd heb hardgelopen.  In een van de rust pauzes  vroeg ik hem hoe het ging. Hij stopte zijn training en vertelde dat hij deze interval training ingehouden hard liep door een lichte blessure achter z'n knie. Koen vertelde dat hij zich aan het voorbereiden is op het NK 1500 meter masters dat begin oktober op een atletiekbaan zal worden gehouden. Natuurlijk werd hem veel succes toegewenst door de .............Noordwijkse beachrunner.