Een apart natuur verschijnsel.

 Eigenlijk stond er een interval training ( 400 tjes) op de planning maar toen wandelend naar de duinen werd gegaan voelde het lichaam niet al te florissant aan om de training op het schelpenpad te gaan hardlopen, besloten werd door te wandelen naar het strand voor een rustige loop.

Op het machtige strand werd de strandloop begonnen dit maal richting Katwijk. De wind blies matig vanuit het zuid- westen, iets rechts schuinvoor tegen. Opvallend was het lege strand dat voor m' n voeten lag (foto), verrassend. Omdat het strand in de eb stand was liep het prima en door de natuurlijke demping van het zand geruisloos. Wat is het toch geweldig om een beachrunner te zijn!!

Er werd hard gelopen in een rustig tempo naar de Katwijkse uitwatering (foto) waar werd omgekeerd om weer richting Noordwijk te gaan. Met de matige wind links schuin van achteren liep het allemaal nog lekkerder dan de heenweg maar na een paar minuten hard lopen op de terugweg bemerkte ik een apart natuur verschijnsel.

Een natuur verschijnsel dat door de hardloper (ster) die tussen gebouwen of in de bossen de kilometers hard loopt niet of nauwelijks wordt opgemerkt. Een van zuid- west naar noord-west ruimende wind wat betekende dat nu heen en terug tegen de matige wind moest worden hard gelopen. Alleen op het strand waar de zee wind zonder obstakels tegen het lichaam aan waait kan je dit natuur verschijnsel mee maken, prachtig.

In het resterende deel van de strandloop waaide de wind links schuin tegen, dus bijna de gehele strandloop tegen de wind in gelopen!! 

O ja.......dan werd er ook nog een threshold training hard gelopen . Deze keer liep ik de training ( langzame kilometers worden afgewisseld door snelle kilometers) in de bossen van de Duindamse slag tijdens een dag met veel zon. Bezig met snelle kilometers werd een bospad opgedraaid waar de zon door de bomen heen scheen en bladeren in mooie herfst kleuren op het pad waren gevallen. 

Er werd direct gestopt met hardlopen om er een paar foto's van te maken en zo de lezers van de beachrunner blog er deelgenoot van te maken. Genieten jullie ook zo van de natuur tijdens een hardloop training? .....een het zich afvragende ..........Noordwijkse beachrunner. 

Lichtschijnsel van de dageraad.

 Rustig werd het strand op hard gelopen, de dag moest nog beginnen. Toch was er op het strand ondanks de schemering al genoeg zicht wat kwam door het lichtschijnsel van de dageraad dat net boven de duinen haar schuchtere licht liet zien( foto). Met een licht fris briesje in de rug was het hard lopen goed te doen en ondanks het zwaar lopende zand (hoogwater) voelden de kilometers soepel aan.

Dat het strand deze ochtend zwaar te belopen was bleek wel over de duur van het traject wat regelmatig over het strand wordt afgelegd. Normaal met een rustig tempo 22  minuten , op deze ochtend deed ik er 27  minuten over.

Opvallend tijdens dit strand lopie waren de velen strandlopertjes die zich op het Noordwijkse strand bevonden. Ze volgden snel lopend de golfslag op het strand en telkens pikten de vogels met de snavels in het zand voor voedsel. Strandlopertjes foerageren rond deze tijd op de grens van water en zand aan het Noordwijkse strand tijdens de trektocht naar warmere oorden.

In de duinen aanbeland liep het allemaal iets sneller en nog steeds soepel. Besloten werd af en toe een heuvel op te lopen dit om de training  iets zwaarder te maken. Het iets zwaarder maken van de training werd gedaan omdat er eigenlijk een heuvel  training stond ingepland. 

De dag ervoor was ik evenwel op het strand en zag een collega garnalen vanger aan het werk die aardig wat garnalen had gevangen. Besloten werd op deze trainings dag in de namiddag ook garnalen te gaan vangen wat een behoorlijk zware klus is. Samen met een heuvel training op één dag zou dat voor mij te zwaar zijn, vandaar dat de heuvel l training werd vervangen voor een rustige loop met wat verzwarende elementen erin.

In de namiddag werd dan daadwerkelijk op garnalen gevist. De omstandigheden waren minder dan de dag ervoor, er was een wind die harder uit het zuiden blies, het regende iets en de zee was ruw. In een rustig stukje zee kon toch nog met het  net gevist worden. De vangst.........een vergiet grote garnalen. Na het koken van de garnalen werden ze in de vergiet terug gedaan (foto) en even later op een krantje uit gespreid om af te koelen (foto). Hoe de garnalen worden op gegeten kan in een eerder blog worden gelezen. Een blog van 1 december 2018 dat werd geschreven door de ......Noordwijkse beachrunner.