Hulpeloos in het zeewater rond dobberen.

 Even terug naar afgelopen zondag, op de planning stond een duurloop boven het uur , over het strand. De dag ervoor had ik tijdens een wandeling met Corien 3 Franse tappen gevonden ( zie blog 21 maart 2019) op het strand. De duurloop van afgelopen zondag stond daarom in het teken van het zoeken naar Franse tappen. Op hetzelfde getij als de dag ervoor werd er aan begonnen.

Met een plastic zakje in het trainings jack werd rustig hardlopend het Noordwijkse strand  betreden. Rechts, in de noord, een gigantische vuil stee, de plaats waar de Franse tappen zich zouden moeten bevinden. Maar geen blijdschap bij mij ondanks het ontdekken van de vuilstee. De vuil stee werd namelijk bevolkt door een enorme hoeveelheid meeuwen (foto) , die wel raad weten met aangespoelden tappen, ik was te laat.

Opvallend was ook de velen mensen die zich op het strand bevonden om er van te genieten, het was windstil op het Noordwijkse strand  en dat gebeurt niet vaak. 

Er werd verder de noord in hard gelopen naar een volgende vuil stee , maar ook op deze plek veel meeuwen ( en kraaien) , het was ,, van het zelfde laken een pak,,. Op deze vuil stee lagen echter ook heel veel aangespoelden zeesterren (foto) een natuur verschijnsel dat jaarlijks op het strand kan worden waar genomen. Hoe zou dat nou toch komen, zoveel aangespoelden zeesterren op het Noordwijkse strand?

Er zijn 2 hoofd redenen waardoor zee sterren op het Noordwijkse strand aan spoelen. Vooral in de winter zorgt het koude water voor verlammings verschijnselen bij de zeesterren . Ze laten de ondergrond waarop ze zich vast zuigen los en met een sterke onder stroming ( aflandige wind) spoelen ze massaal aan op de stranden. Bij aan spoeling in de rest van het jaar zorgt een storm achtige wind ( aanlandige wind) dat de zeesterren los gebeukt worden van hun ondergrond. 

Extra sneu is het dat als de zeesterren eenmaal van hun ondergrond zijn los gekomen ze hulpeloos in het zeewater rond dobberen waarna de diertjes door stromingen en golfslag levend op het strand worden gedumpt, waar de zeesterren een zekere dood tegemoet gaan.

O ja.......na het inlassen van een korte rust periode , 5 dagen werd er niet hard gelopen ( dit wordt gedaan om de vele trainingen de afgelopen maand te verteren) werd vandaag een duinloop (fartlek)  hard gelopen. Na 1 km werd het schelpenpad  bereikt,Hier stonden een aantal grote graaf machines met andere hulp middelen om het duin van de bovenlaag te ontdoen ( foto's) .Hiermee probeert men andere planten op het duin te krijgen en het duin , lopend,, te  maken. 

Het duin ,,lopend,, maken is geen goed nieuws . De werkzaamheden worden verricht vlak langs de schelpen heuvel waar door mij regelmatig een heuvel training wordt hard gelopen. Wanneer de duinen gaan ,,lopen,, in zuidelijke richting kan dat wel eens het einde betekenen van het schelpenpad naar boven toe. Het pad wordt dan ,, overlopen,, door de stuivende duinen. We gaan het zien......geen zorgen voor morgen voor de .............Noordwijkse beachrunner.

Door het water van de Middellandse zee.

 Net weer thuis van ons verblijf in Malaga. 8 dagen na onze vaccinatie ( booster prik) vlogen we met het vliegtuig , goed beveiligd tegen het Corona virus, naar de zon van de Malaguenos. 

Van de 15 dagen dat Corien en ik in Malaga verbleven waren er 10 dagen met alleen maar zon, 2 dagen in de ochtend mist maar in de middag zon en 3 dagen bewolkt weer en ietwat frisjes. Voor het eerst ook een ochtend regen in Malaga, dit hadden we nog niet mee gemaakt in deze mooie stad, de stad leek nog mooier tijdens ons verblijf dan we altijd al vonden.

Maar liefst 8 keer werd er hard gelopen in deze 15 dagen,  duurlopen (onder het uur) afgewisseld door interval trainingen ( 200 en 400 m intervals). Neem daarbij de mooie wandelingen ( tussen de 10 en 15 km dagelijks) en af en toe een fiets tocht ,zorgden ervoor dat we het verblijf in Malaga als ,,intensief,, konden bestempelen.

Heel apart was de laatste training in Malaga die samen met Corien werd hard gelopen. De 1  uur zon in deze dag was precies tijdens onze training(foto). Het was een uitloop training op een fris aanvoelende dag met een hele harde soms naar stormachtig neigende wind , haaks waaiend tegen de pier van Malaga, recht vanuit de Middellandse zee. Deze mix van natuur geweld zorgden voor hele hoge golven.

De meters hoge golven van de Middellandse zee knalden hard op de blokken van de pier (foto). Expres liep ik vlak langs de muur van de pier om het natuur geweld aan ,, den lijven,, te ondervinden. De hoge golven die op de blokken van de pier knalden spatten omhoog en werd door de stormachtige wind recht in mijn gezicht gesmeten (foto).......ik liep door het water van de Middellandse zee, wat een pracht beleving!!! 

O ja......tijdens dit ,, trainings kamp,, werd geen heuvel training hard gelopen, de vele wandelingen naast het hardlopen maakten het al zwaar genoeg. Toch wandelden Corien en ik een maal de ,, Alcazaba berg,, op en wel in 19 minuten. Op de foto zie je het topje van de berg ( foto). Eens gaat deze ,, Alcazaba berg,, hardlopend worden bedwongen door de ..........Noordwijkse beachrunner.