Bilderbergerbos-bult.

 Vanaf het achter terrein van het hotel waar we verbleven wandelden Corien en ik in de vroege ochtend de bossen in van de Veluwe voor een run walk run. Opvallend op dit vroege tijdstip waren de vogels , die beschut door de fris groene bladeren , mooie serenades ten gehoor brachten.

We sloegen links af richting de Bilderbergerbos-bult,  een lange geasfalteerde boslaan die vanaf het hoogste punt kaarsrecht naar beneden loopt tot aan een wit hek. We wandelde al een tijdje toen Corien aan me vroeg hoe laat het was.......ik antwoordde tien voor half zeven........! Wat.... dat meen je niet.......heb je me zo vroeg het bed uitgehaald?  Jazeker...het is namelijk nooit te vroeg voor een goede sportieve run walk run.

We arriveerden op de Bilderbergerbos-bult waar begonnen werd met het hardlopen, ieder in eigen tempo. Ikzelf had er flink ,,de sokken in,, en was in ,,no time,, bij het witte hek. Daar keerde ik om en jogde naar Corien terug waarna we samen weer naar het witte hek liepen. Bij het hek deden we wat kracht oefeningen voor de benen, waarna we een mooi bospad in wandelde. 

Midden in het bos zagen we plots een hoek jonge aanplant van dennen bomen. Voor ieder kind dat geboren was in de gemeente aldaar in een jaar ( 207 kinderen) was een jonge boom geplant, origineel. Niet veel verder, we waren aan het joggen, tussen de bossen een klein heide veld heel verrassend. Het heideveld was nog vol met ochtend nevel, dit kwam door het vroege tijdstip en het feit dat de zon nog niet boven de bomen was uitgekomen. 

Dwars door het kleine heide veld liep een kronkelig smal paadje waar ik natuurlijk overheen ging hardlopen, wat een pracht beleving!  Corien maakte nog twee foto's van het mooie tafereel ( foto's).

Na een tijdje kris-kras het mooie bos te hebben doorkruist arriveerden we op de terugweg weer bij het witte hek aan de voet van de Bilderbergerbos-bult.  In een rustig tempo werd nu de lange heuvel hardlopend opgelopen. Maar liefst 4 minuten en 10 seconden liep ik op de heuvel eer de top werd bereikt waarbij de benen flink aan het werk moesten, Corien liep er iets langer over. 

Terug in het hotel namen we een verfrissende douche waarna we aanschoven voor een heerlijk ontbijt. Na het ontbijt kon de dag beginnen voor Corien en de..........Noordwijkse beachrunner.