Gisteren weer een pracht training hardgelopen samen met Corien ( die wandelt) in de bossen der duinen. Kijk eens naar de eerste twee foto's. Op de eerste foto het boslaantje waar ik tussen de rondjes die daar worden hard gelopen wat rust neem dmv joggen of soms wandel. De tweede foto is waar we na de training wat water drinken en de mooie omgeving bekijken. Wat is het toch een voorrecht om hier te mogen trainen.
Gisteren weer met de lange sportbroek hard gelopen en dit in tegenstelling tot maandag 13 maart. Op deze dag voorspelden weer voorspellers 14 graden celcius met veel zon, tijd voor de eerste training in de korte broek dit jaar ( in Nederland)............nou......ik ging mooi ,,voor gaas,,.
Gekleed met de korte zwarte trail broek, het zwarte over shirt, zwarte sokken en zwarte zonnebril (foto) zou het grote genieten moeten beginnen. Joggend werd naar het strand gegaan waar noordwaarts werd gegaan ( rugwind). Op voorhand werd er vanuit gegaan het zonnetje op het lichaam te voelen en lekker warm te zijn , maar niets was minder waar. De stormachtige wind op dat moment zorgde ervoor dat geen moment werd opgewarmd, het lukte nog geen eens om me warm te lopen. De wind was zo krachtig dat het strand zand van achter tegen de kuiten aan ketsten, het zand was sneller dan de hardloper.
Naast dat het warm lopen niet ging werd ook veel last ondervonden van de herrie die de bulderende zee maakte in combinatie met de suizende wind rond de oren. Eigenlijk logisch want bijna alle hardloop trainingen dit jaar werden met een muts hard gelopen dus het geluid werd gedempt. Gedacht werd er in de duinen overal van af te zijn, maar niets was minder waar. Het suizende in de oren van de harde wind bleef en het bulderende geluid van de zee was vervangen door het storm geweld van de takken.........lekker dan.
Tot overmaat van ramp blokkeerden beide benen precies op het keerpunt( ong 5 km) volledig...........wat is dit????? Nog 5km terug hardlopen met blokkerende benen!!!!!..........ja, het kon niet anders. Wat een martel gang werd dat. Zo goed en zo kwaad als het ging bleef ik hardlopen maar het plezier, waar vooraf op werd gehoopt, ontbrak.......jammer. De kou had onverbiddelijk toe geslagen.
De volgende dagen .......in beide benen veel spierpijn en ook in holtes van het hoofd wat pijn. Gevolg........het overslaan van een aantal trainingen en het flink achter uit gaan wat hardloop conditie betreft voor de .............Noordwijkse beachrunner.