De wolken konden bijna gegrepen worden , onwijs!

 Het hardlopen (joggen) gaat momenteel bijzonder goed. Mooie trainingen worden hard gelopen door de duinen en over het strand . Omdat aan trailrunning wordt gedaan sla ik regelmatig tijdens een training een pad af om over wat heuvels hard te lopen in de wilde duinen (foto) 

Op de foto zie je in de verte een mulzand heuvel en rechts ( in de schaduw der bomen ) is de heuvel nog iets hoger. Vanaf het pad werd rustig naar het hoogste punt hard gelopen ( best wel steil) om daarna over ,,de kam,,  van de mulzand heuvel terug naar  het paaltje op de voorgrond te hardlopen, prachtig! 

Na nog een tijdje in de duinen hardlopen werd via de Duindamse slag het strand op gegaan. Wat een mooi gebeuren weer op het Noordwijkse strand. Rechts zag ik een grote blauwe ,,blenk,, die werd verdreven door wel erg laaghangende wolken (foto), de wolken konden bijna gegrepen worden, onwijs!. Wat een pracht lopie weer. 

Dan werd er ook nog een training hard gelopen met Erik Jan , een neef van mij. Naast hardloper is E.J. ook regelmatig te vinden in het krachthonk en daarnaast is hij een prima zwemmer. 

Met de auto reden we samen naar een parkeerplaats aan de rand van de duinen voor onze hardloop training. Vooraf zei ik hem dat de snelheid niet hoog zo zijn, wat  hij prima vond. We begonnen onze training op wat golvende paadjes door een dennen bos naar het schelpenpad dat langs het duin gebied ,,de Blink,, loopt. Via dit pad en een lange steile strand afrit werd het strand opgegaan.

Op het strand hadden we tegenwind en het strand zand was niet al te gemakkelijk te belopen, maar in een rustig tempo is iedere ondergrond te mannen. Bij de Langervelderslag liepen we het strand af en sloegen bij de slagbomen rechts af de Noraweg op. Op deze weg liepen we de hoogste snelheid ( kilometer 5) wat kwam door de harde ondergrond en de wind in de rug ( en een lekker zonnetje). 

Dan langs de ,,NORA,, ( afkorting van Noordwijkse radio) links af. Nu liepen we langs de Noordwijkse golfbaan ( aan de rechter kant) waar wat werkzaamheden werden uitgevoerd. Niet veel later arriveerden we bij de auto waar E.J. zijn ,,tracking app.,, uit zette. Hij appte de gegevens van de pracht loop  ( foto's) later naar de ...........Noordwijkse beachrunner. 

Early spring ( vroege lente) trailrun.

 In het afgelopen weekend weer een georganiseerde trailrun  hardgelopen van 10 km in 's- Graveland ( 't Gooi, Noord Holland).  Corien en ik ( foto) boekten een klein hotelletje in de buurt van waaruit we ook mooie wandelingen maakten. 

De Early spring (vroege lente) trailrun deed haar naam alle eer aan want de run werd hardgelopen in de volle zon, weinig wind en een temperatuur van 18 graden celcius, heerlijk. Voordat er gestart werd ( foto) hield Maarten ( van de organisatie) een kort praatje wat we allemaal konden verwachten op de trail........ik begon eraan(foto)!!

De eerste kilometer van een trailrun wordt altijd gebruikt als inlopen, het tempo is laag en er wordt even gekeken hoe de route aanduiding is ( witte pijlen soms een rood vlaggetje). Er werd achter 3 trailrunsters rustig hardgelopen het Spanderswoud  in. Na een minuut of 5 stopten de dames, niet wetend welke kant ze op moesten gaan, onnodig want op ooghoogte zag ik duidelijk een witte pijl die de goede richting aanwees. 

Zonder wat te zeggen liep ik de aangeduide richting  en volgde het trailpad dieper het woud in. In het woud werd regelmatig  over een brug gelopen(foto) en soms was er ook een heuveltje, maar die waren er niet veel in deze mooie trailrun.  Speels was het springen over omgevallen bomen (foto) die het pad versperden, leuk hoor. Ook opvallend waren de ,,single tracks,, die verend waren een ondergrond van ingetrapte bladeren. 

Geluk hadden de trailrunners(sters) met de droog gevallen blubber plekken, met veel nattigheid hadden de benen er van ons heel anders uit gezien ( zwart). Dieren heb ik niet ontdekt  maar het hakken op de takken van spechten was met regelmaat te horen. De kleinschalige, knusse Early spring trailrun was eigenlijk zo voorbij, 1 uur en 2 minuten liep ik over de 10 km. 

Een pracht medaille (foto) gemaakt van mdf ( geperst board) was mijn beloning. Na afloop werd nog even na genoten van de trailrun, op het terras van een aanpalende uitspanning onder het genot van wat koffie. Door de organisatie werd nog een heerlijke haverkoek gegeven aan de ...........Noordwijkse beachrunner.  

Tot aan de zilveren bol van El Palo.

 Samen met Corien nog even een weekje naar Malaga geweest en met ons waren er nog veel andere mensen daar. In Malaga stad (foto) vieren mensen het leven! We slenterden wat af......door het oude centrum , mooie woon wijken, bergen op, over boulevards en het mooie recreatie- haven gebied. De laatste dag bezochten we nog wat musea......kortom een top weekie . In deze dagen werd door mij ook nog 3 x hardgelopen....top lopies. 

Het eerste  lopie van 5 km ging vanaf ons apartement naar het mooie haven gebied waar voor de winkels en restaurants langs , de pier op werd gegaan. Op het einde van de pier werd omgekeerd en nu werd boven de winkels en restaurants hardgelopen (foto) .Dit is een gebiedje met lounge bars, fitness toestellen en speeltoestellen voor kinderen. 

De tweede loop werd de mooiste loop die samen met Corien werd hard gelopen ( Corien op de fiets). We begonnen de loop waar de fiets werd gehuurd ,midden in het centrum van Malaga. Met geen wind, zon en een temperatuur van 22 graden celcius, was het lekker warm. Doordat er tegenwoordig niet meer in het haven gebied gefietst mag worden moesten we laveren door het altijd drukke Malaga. 

Het hardlopen ging prima maar werd wel onderbroken door stoplichten waar we regelmatig voor moesten stoppen. Heel mooi was Paseo de Reding , een straat met een dubbele bomenrij van wel 500 meter, we gingen hier onder  een plafond van bomentakken ( foto), prachtig. Eenmaal op de boulevard werd direct het shirt uitgetrokken,  zo lekker warm was het.

Ondanks het rustige tempo waren we al snel op de boulevard van Pedregalejo, een smalle boulevard die bestaat uit bars en restaurants . We vervolgde onze weg over een brug naar het volgende (pittoresk) dorp El Palo (foto). Het zweet lag inmiddels dik op m'n voorhoofd en na 45 minuten hardlopen vond ik het welletjes. Een zilveren bol kwam in het vizier, ik besloot tot aan de zilveren bol van El Palo te gaan, ........yes (foto)!!!

We wandelden de gehele terugweg,  op mak, met de fiets aan de hand. Op Malaga playa werd nog een verfrissende jus d' Orange gedronken en een smakelijke ensalada Rusa opgegeten.  Ter afsluiting van deze pracht loop werd nog een duik in de Middellandse zee genomen door de ............Noordwijkse beachrunner.