De november kou sloeg goed toe de afgelopen tijd in de hardloop trainingen. Met veelal bewolkt weer , een stevige wind en koud ( 1-3 graden celcius). Pas in de 5e hardloop training , nadat de kou haar intrede deed, kon ik de kou omarmen. Het omarmen van de kou is mijn manier om er mee te ,,dealen,, ............en natuurlijk de lange tight, het wind dicht hardloop jasje ( met wolletje daarin) , petje en handschoenen.
Een van de trainingen was met Corien. Ik vroeg of ze met me mee wilde fietsen, voor de zekerheid. Met z'n tweeën gingen we op pad over het fietspad door de duinen ( foto) voor een hardloop training van 8 km ( snelheid 6.00 min/ km).
Op de heenweg hadden we de koude wind mee waardoor het allemaal soepeltjes liep. Onderweg waren we met elkaar aan het praten en ook al wat aan het rijmen voor het aankomend st.Nicolaas feest. Buiten ons was er verder niemand op het fietspad, gezellig liepen/fietsen we naast elkaar (foto).
Dat veranderde na 4 km , toen we omkeerde en de koude harde wind nu pal tegen hadden. Terwijl Corien naast mij ging fietsen had ik al door dat dat het niet ging worden. De koude tegenwind zorgde ervoor dat hart/longen met veel moeite zuurstofrijk bloed naar de benen transformeerde ( dat voel je aan de benen). Ik vroeg Corien of ze voor me wilde gaan fietsen, om zo de wind tegen te houden en dat ging best.
Stil en geconcentreerd liep ik de 4km terugtocht achter de veilige rug van Corien die keurig de koude wind weg hield bij de .............Noordwijkse beachrunner.



