Silly Putty. ...

Zo.....de rustperiode is weer voorbij. Na bijna een maand geen hardlopen, is de zin er in weer groot geworden. Een onverwacht gebeuren tijdens mijn rustperiode, een toch wel serieuze blessure aan  mijn knie, noopte mij zelfs 14 dagen helemaal niet te sporten.Op een gegeven moment zat mijn been klem, waarna ik hem met kracht probeerde bij te trekken.Geen beweging in te krijgen. In plaats van even met beleid op te staan, besloot ik met alle  kracht het onderbeen bij te trekken (lekker slim)! Geen beweging in mijn been maar wel in mijn knie. Diep in mijn knie voelde ik iets uitrekken (het deed me denken aan het uitrekken van Silly Putty ) gevolgd door een rafeltje (scheurtje)!  Het bijkomende vocht in de knie liet ik met een smeerseltje in 2 dagen verdwijnen (zie foto), het genezen van mijn knie zal langer duren. Toch vandaag maar voor het eerst weer zachtjes gaan hardlopen. Op het Noordwijkse schelpenpad aangekomen was het gezellig druk, met veel hardlooptrainingsgroepjes,  duo hardlopers en single hardlopers.Bij de Duidamseslag  keerde ik om naar huis. De knie bleef het goed doen ( nog geen goede stabiliteit). Halverwege het schelpenpad kwam ik met een andere hardloper te lopen. Hij vertelde dat hij vele jaren,met veel plezier,het organiseren van hardloop wedstrijden had gedaan, en daarmee was gestopt, waardoor hij nu meer tijd had voor het hardlopen zelf. Zijn doel was een halve marathon te lopen in Disneyland Parijs. Hij nam ook zijn familie mee naar Frankrijk, zodat hij zijn sport kon combineren met een aantal gezellige dagen. Bij de 100 meter paal 16 namen we afscheid van elkaar, ik vervolgde mijn weg richting huis. Bij thuiskomst bleek ik ongeveer 6700 meter te hebben hard gelopen, een goede start voor de ..................Noordwijkse beachrunner.

Wilde wielrenners

Na een flinke periode van alleen maar hardlopen  las  ik altijd een pauze in. Soms neem ik een volledige rustperiode  (1 maand waarin niet wordt gesport). Of zoals nu een "relatieve rustperiode ". In een relatieve  rustperiode blijf ik 4 maal in de week sporten maar ipv hardlopen, doe ik ook aan andere sporten zoals wielrennen, wandelen , zaalvoetbal. Een onderbreking van de monotone  en belastende hardloopbeweging, is voor het lichaam een welkome afwisseling. Gisteren,op een zon overgoten dag, ging ik samen met mijn vrouw Corien op de racefiets naar Zandvoort. Terwijl in de hardloop wereld het sociale en correcte gedrag van de lopers gemeengoed is, is het in het wielren gebeuren vaak anders gesteld met de normen en waarden. Op het fietspad naar Zandvoort kwamen mij twee relax fietsende toeristen tegemoet, maar achter mij een groep van 9 hijgende, snuivende  en roepende wielrenners. De twee toeristen bleven naast elkaar fietsen terwijl de achteropkomende groep wielrenners met veel bombarie mij begonnen in te halen. De eerste twee wielrenners wisten mij nog met ruimte te passeren, maar de derde snee me al flink af. Op dat moment had ik al door dat in het wielren gebeuren andere wetten gelden, dan in "ons correcte hardloop metier ".Voordat ook de vierde van de groep wielrenners mij begon in te halen ( om dan vlak voor de tegemoet komende toeristen naar rechts te duiken en mij af te snijden) besloot ik een paar flinke krachtermen in de strijd te gooien, wat afdoende was. Piepende remmen en geen wielrenners meer naast me, totdat de twee tegemoet komende fietsende toeristen  mij voorbij waren, waarna de resterende groep wielrenners mij met ruime afstand passeerden. Op het terras van een strandpaviljoen  in Zandvoort dronken mijn vrouw en ik een lekker bakkie koffie (zie foto) en vertelde ik haar het bovenstaande gebeuren, daarbij gingen mijn gedachten met me aan de haal.......niets mooier dan hardlopen op het strand voor de ..............Noordwijkse beachrunner.