Na een flinke periode van alleen maar hardlopen las ik altijd een pauze in. Soms neem ik een volledige rustperiode (1 maand waarin niet wordt gesport). Of zoals nu een "relatieve rustperiode ". In een relatieve rustperiode blijf ik 4 maal in de week sporten maar ipv hardlopen, doe ik ook aan andere sporten zoals wielrennen, wandelen , zaalvoetbal. Een onderbreking van de monotone en belastende hardloopbeweging, is voor het lichaam een welkome afwisseling. Gisteren,op een zon overgoten dag, ging ik samen met mijn vrouw Corien op de racefiets naar Zandvoort. Terwijl in de hardloop wereld het sociale en correcte gedrag van de lopers gemeengoed is, is het in het wielren gebeuren vaak anders gesteld met de normen en waarden. Op het fietspad naar Zandvoort kwamen mij twee relax fietsende toeristen tegemoet, maar achter mij een groep van 9 hijgende, snuivende en roepende wielrenners. De twee toeristen bleven naast elkaar fietsen terwijl de achteropkomende groep wielrenners met veel bombarie mij begonnen in te halen. De eerste twee wielrenners wisten mij nog met ruimte te passeren, maar de derde snee me al flink af. Op dat moment had ik al door dat in het wielren gebeuren andere wetten gelden, dan in "ons correcte hardloop metier ".Voordat ook de vierde van de groep wielrenners mij begon in te halen ( om dan vlak voor de tegemoet komende toeristen naar rechts te duiken en mij af te snijden) besloot ik een paar flinke krachtermen in de strijd te gooien, wat afdoende was. Piepende remmen en geen wielrenners meer naast me, totdat de twee tegemoet komende fietsende toeristen mij voorbij waren, waarna de resterende groep wielrenners mij met ruime afstand passeerden. Op het terras van een strandpaviljoen in Zandvoort dronken mijn vrouw en ik een lekker bakkie koffie (zie foto) en vertelde ik haar het bovenstaande gebeuren, daarbij gingen mijn gedachten met me aan de haal.......niets mooier dan hardlopen op het strand voor de ..............Noordwijkse beachrunner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten