De mannen tegen de vrouwen.

,,We gaan naar Zandvoort al aan de zee....We nemen broodjes en koffie mee,, dit liedje zongen we altijd met ons  gezin toen we regelmatig in de winter naar Zandvoort gingen om in een prachtig zwembad te zwemmen , naar de bioscoop te gaan ,in een speelhal allerlei spelen te doen en ter afsluiting ergens eten. Prachtige gezellige dagen van weleer. Regelmatig doen we nog steeds Zandvoort aan en afgelopen zondag was het weer zover. Met flink wat familie leden reden we in de auto naar Zandvoort. 5 sporters besloten de 5 km (circuit run) te gaan hardlopen. 2 mannen Jackie (10 jaar) en de Noordwijkse beachrunner  liepen een heuse clash tegen 3 vrouwen Mo,Co en Mirre (foto's). De gemiddelde van de eindtijden was bepalend voor de overwinning. Ieder team besloot samen de 5km te gaan hardlopen. Dus samen met Jackie aan de start van de 5 km geflankeerd door erg veel mede hardlopers (foto). In het startvak tilde ik hem regelmatig op zodat hij ook het voorste gedeelte van het startvak kon aanschouwen. Na de start verloren we de vrouwen uit het oog we wisten niet of we voor of achter hun liepen. Bij het tweede km punt leek het Jackie verstandig om even te wandelen wat we dan ook deden (in het gras). Even verderop een waterpost waar mijn maat genoot van een heerlijk bekertje water. In de laatste km wederom even een wandel pauze waarna we op het laatste rechte eind belandde waar we plotseling de 3 vrouwen voor ons zagen lopen! Wat is dat...? Nee toch...! Samen begonnen we snel aan de eindsprint om de vrouwen te achterhalen....maar wat bleek? Terwijl Jackie en ik richting de finish liepen staken Mo, Co en Mirre rechts af. De vrouwen moesten nog een ronde van 1 km hardlopen...! Juichend liepen we ze voorbij Jackie en de ..........Noordwijkse beachrunner.

Journalisten...

Bijna een half jaar geleden liep ik mijn laatste hardloop wedstrijd (Dam tot Dam loop 2016). Deze zondag stond in het teken van de eerste wedstrijd van mijn wedstrijd seizoen 2017. Perikelen met mijn lies zorgde ervoor dat ik de te behalen tijd over de 5 km flink naar beneden had bij gesteld. Op de wedstrijd agenda stond ,, de Voorschoten loop,, een prima georganiseerde wedstrijd en onderdeel van het Zorg en Zekerheid circuit.  Besloten werd om met een shirt van het Leidsch Dagblad te lopen voor steun aan de journalisten van de vooral regionale editie's in deze krant die hun baan dreigen te verliezen bij een overname bod van de ,,verkeerde partij,,. Met mijn vrouw Corien en nicht Mirre (foto) stonden wij aan de start van deze zonnige loop. Ideale weersomstandigheden tijdens het hardlopen van mijn eerste 5 km. Het liep allemaal prima en op het laatste (lange) rechte eind zat er zelfs nog iets in wat op een versnelling leek. Na de wedstrijd, waar we water,sinaasappel en banaan van de organisatie aangeboden kregen, kwam ik in gesprek met een mede hardloper. Hans vertelde dat hij lid was van een atletiek vereniging en ook training gaf aan recreatie groepjes. Hij gaf me enkele tips om het lies gebeuren in goede banen te leiden wat door mij op prijs werd gesteld. Over de door mij gelopen eindtijd op de 5 km was ik tevreden. Omgerekend lag de km tijd van deze wedstrijd sneller dan de km tijd die ik tijdens interval trainingen momenteel haal! Met een wedstrijd hardlopen zorgen de mede hardlopers dat je constant op je hoogste niveau  kan lopen omdat je jezelf aan andere kan optrekken aldus de .............Noordwijkse beachrunner.

Asfalt

Voorlopig alleen maar hardlopen op het asfalt. Wat krijgen we nou? Een beachrunner hardlopen op het asfalt? En het strand dan? Op hardlopen over het strand is momenteel een groot kruis door gegaan (foto). Begin februari tijdens werkzaamheden verloor ik mijn evenwicht op een opstapbankje alleen het uiterste strekken van mijn linkerbeen voorkwam een val. Met deze strekking bezorgde ik mezelf een gevoelige lies. Na een aantal minuten was de gevoeligheid weg en ging verder met mijn werkzaamheden. In de namiddag van deze dag trok ik mijn hardloopschoenen aan, het lies gebeuren was geheel uit mijn gedachte. Bedoeling was een training te doen waarbij de heenweg relax zou gaan (duinen) en terug (strand) zou gaan versnellen. Op het strand aangekomen liep het allemaal zo lekker dat ik besloot er nog een paar km aan vast te plakken (achteraf stom). Op de terugweg met nog 4km te hardlopen begon ik met de voorgenomen versnelling. Nog geen 500 meter verder steken in mijn lies waardoor ik direct moest stoppen met het hardlopen. Wat ik ook probeerde het hardlopen was onbegonnen werk (veel pijn). Dan maar wandelen,wat ook super slecht ging...Quasimodo's pas leek soepeler in vergelijking met die van mij, laat en afgekoeld kwam ik thuis. Een week zonder hardlopen verder begon ik er rustig en met een gevoelige lies weer aan. Na een aantal dagen werd me duidelijk dat alleen asfalt als ondergrond hardlopen mogelijk maakte (loopt wel snel), geen strand en ook geen steile heuvels. Nou heb ik over asfalt niet te klagen want in de duinen is een prachtig fietspad (foto) waarop ik mijn trainingen kan doen. Vermeldingswaardig is het volgende nog. Afgelopen week tijdens een lsd verdaagde ik bij de Noordwijkse jeugdherberg waar ik linksaf liep richting Langeveld. Bij een lange luie heuvel durfde ik evenwel het fietspad niet te volgen het vertrouwen om dat te doen was er op dat moment niet. Besloten werd de autoweg te nemen (Kapelleboslaan) een weg gemarkeerd met 2 fietspaden (foto) waarop auto's maar ook fietsen mogen rijden. Alle auto's die ik tijdens het hardlopen op deze weg (heen en terug) tegenkwam werden door hun bestuurders weg van mij gemanoeuvreerd, allemaal wijkten ze voor me uit en dat werd grote klasse gevonden door de ............Noordwijkse beachrunner.