Oranje boven...

De maand april is tot nu toe een frisse maand wat weersomstandigheden betreft om hard te lopen. Het moet uit mijn tenen komen om 4x in de week te trainen, maar het lukt me nog steeds! Gisteren liep ik een duin wandeling 'n uur. Een hardloopster liep me voorbij en ik groette haar. Kitty stopte met hardlopen en begon een praatje. Ze vertelde dat ze de circuit run in Zandvoort (12km) binnen het uur had hard gelopen een goede prestatie. Ook vroeg ze waarom ik niet hard liep maar aan het wandelen was. Ik vertelde haar dat ik op zondag een 5 km wedstrijd ging hardlopen en een dag voor de wedstrijd er nooit wordt getraind. Terwijl Kitty haar hardloop training vervolgde ging ik door met mijn wandeling,denkend aan de Oranjeloop in Ter Aar. De volgende ochtend met Corien naar sporthal de Vlinder in Ter Aar, waar ik me inschreef voor de 5 km. In de kleedkamer kon ik me omkleden en in de kantine wachtte ik nog even  voordat ik ging inlopen. Bedoeling was een snellere tijd neer te zetten dan mijn 1 ste 5 km wedstrijd  gebaseerd op het feit dat mijn intervallen ook steeds beter liepen. In het startvak stonden hardlopers voor de 5-10-12 km die gezamenlijk hun wedstrijden begonnen (foto). De 5 km bestond uit een vlak parcours met,zeg maar, de Ringdijk als hoofdmoot (heen en terug). Het liep allemaal goed maar het snelle tempo van mijn intervallen kon ik niet overbrengen in mijn wedstrijd dus minder snel als gedacht. Bij de finish  (foto) moedigde de ,,speaker,, mij nog aan sneller te gaan hardlopen daar de eerste vrouw ook in aantocht was (versnellen zat er niet meer in). Na afloop van de wedstrijd nam ik een heerlijke warme douche en dronk daarna samen met Corien in de kantine een bakkie koffie, gevolgd door een heerlijke lunch. Ook de organisatie liet zich niet onbetuigd.  Met een medaille,  flesje water, een startnummer riem en een bidon (foto) togen we richting Noordwijk , het was een prima ,,daggie,, uit voor de ..............Noordwijkse beachrunner.

Intrekken,wijd......sluit.

Langzamerhand begint het lies gebeuren te verdwijnen. Debet daaraan is zeker het zwemmen (foto) wat ik de laatste weken met mijn vrouw Corien doe. Vooral bij de schoolslag en de rugslag en het intrekken, wijd.....sluit dat je daarbij met de benen doe voel ik dat hiermee de kern van de blessure wordt gehaald....en dat is mooi. Met het verdwijnen van de lies blessure worden de interval tijden tijdens het hardlopen iets sneller wat ook de burger weer moed geeft. Helaas durf ik de ,,Er toe doe,, trainingen nog niet te doen daar wacht ik nog even mee. Met het mooie weer werd er ook weer voor het eerst in het ,,blote bassie,, getraind (30-3) iets wat speciaal voor mannelijke hardlopers is! Een hardloopster zie ik dit nog niet zo snel doen. Ook werd er door mij voor het eerst sinds 2 maanden (7-4) weer op het strand getraind, dat was dus volop genieten daarvan!! Dan kwam er ook nog een 2 uur durende loop ,,in the pocket,, afgelopen week. Alleen hardlopend durfde ik dat nog niet aan en koos daarom voor de trainingsvorm run walk run . Bij het keerpunt (langervelderslag ) waar ik een bakkie koffie dronk moest ik aan klanten van mij denken. In hun keuken had ik stucco (een marmer techniek) op de muren aangebracht in een prachtige kleur. Bij betaling bleek dat er een flinke fooi gegeven was. Op het naschrift van het afschrift van de bank stond het volgende vermeld.,, Een fooitje voor een bakkie bij je keerpunt,, en dat is nou precies waar ik het fooitje voor ga gebruiken! Proost Dirk namens de ............Noordwijkse beachrunner.