Trailrun NSL.

I.p.v. een lange duurloop besloot ik vandaag mee te doen met een door de nsl georganiseerde trail run. Ik schreef me in(foto) voor de lange run ( op voorhand iets meer dan 14 km maar het werd bijna 16 km). Bedoeling was deze loop in een rustig tempo te hardlopen. Voor de start kwam ik in gesprek met Kees, de man die tijdens hardloop wedstrijden georganiseerd door de nsl de vrijwilligers aanstuurt. Hij vertelde dat de opkomst van de atleten weer hoger lag dan de vorige editie waar hij trots op was. Ook vertelde hij dat het mooie parcours niet door hem maar door Ton was uitgezet. Na de start was er al snel een afscheiding van de koplopers. Opvallend was dat direct Martin Kerkvliet ( rechts op de foto) de latere winnaar van de 16 km trail al snel op kop liep. De trail run werd met goede weersomstandigheden gelopen (zonnig, en bijna geen wind). Er was door Ton een zwaar parcours uitgezet.  Vooral op het strand vond ik de omstandigheden perfect! .....en met mij ook alle andere trailrun(sters)ners. Want we besloten met z'n allen niet 1 km over het strand te hardlopen (de schuine afrit) maar gewoon een afrit later het strand pas te verlaten(koele costa) dit verklaarde de langere afstand van de trail run. Op de terugweg werden we als trail runners(sters) over mooie duinpaadjes(foto) geleid. In het finish gebied aangekomen liep ik rechts om nog een lus over mooie bospaadjes en het prachtige strand te hardlopen. Vooral de strand opritten werden nu behoorlijk zwaar. Weer terug op het laatste rechte eind (voor de bocht naar de finish) riep Piet mij in het voorbij gaan dat mijn vrouw(Corien) zich zorgen om me maakte waarop ik antwoordde dat dat niet nodig was. Even verderop zag ik mijn vrouw en een geruststellend V teken werd aan haar gegeven (foto) door de ...............Noordwijkse beachrunner.

Witte palen route.

De heuveltraining heeft geen windeieren gelegd. Al voor de derde keer (deze keer met hardloopmaat Paul ) heb ik een ,,er toe doe,, hardlooptraining gedaan genaamd de witte palen route training. Meer dan 2 jaar had ik deze training niet meer gedaan omdat bij lichte blessures of vermoeidheid deze training voor mij niet te doen was. Wanneer je deze training goed onder controle heb wordt je daar een betere hardloper(ster) van. In deze training komen snelheid- kracht en omvang bij elkaar(hoe sneller je de route hardloopt hoe beter je wedstrijden lopen) en maakt het daardoor een waardevolle route. Graag wilde ik de historie van de witte palen route weten en voor meer informatie moest ik bij een ouder lid van de NSL zijn. Nou is het regelen van zo'n ontmoeting voor mij niet alledaags! Maar......komt tijd.......komt raad. Op het einde van een lange duurloop (begin schelpenpad, waar ik altijd veel mede hardlopers(sters) tegen kom) zag ik Piet een ouder lid van de NSL mij hardlopend tegemoet komen. Dit was mijn kans! Ik trok de,,stoute schoenen,, aan en vroeg aan hem of hij even tijd had om over de witte palen route te praten. Ja... Piet , hoofdtrainer van de Noordwijkerhoutse strandlopers (foto) stopte zijn training en zette z'n horloge stil. Ik vroeg aan hem of hij wat kon vertellen over de witte palen route training. Piet vertelde dat de witte palen route een wandel route is (1500 meter) in de bossen van de Duindamse slag en door Staatsbosbeheer is uitgezet. De route bestaat hoofdzakelijk uit heuvel op...heuvel af...valsplat op....valsplat af. In de begin jaren van de NSL werd op deze route veel hard gelopen door topper W. v Gijlswijk (inmiddels overleden) die dan ook andere hardlopers uitnodigde om met hem de witte palen route te gaan hardlopen, een goede training was ,,geboren,,. Ook Piet trainde zelf veel op dit prachtige maar zware parcours. Later toen hij trainer werd van de NSL is hij op een gegeven moment gestopt met het training geven op dit parcours. Hij vertelde dat hij het te gevaarlijk vond om met een groep atleten nog op de witte palen route te trainen. Vooral de aan de oppervlakte liggende boomwortels (foto's) vond hij een sta in de weg . Bij een groep trainende atleten heeft niet iedereen goed zicht op de ondergrond waardoor deze obstakels blessures tot gevolg kunnen hebben. Voor een hardloper alleen is deze training nog goed te doen omdat je dan genoeg overzicht heb om de obstakels te ontwijken. Ik bedankte Piet voor zijn informatie en we namen afscheid van elkaar. Ik verheugde me alweer op de volgende witte palen route training maar nu wel met historisch besef van deze route in het hoofd van de .....................Noordwijkse beachrunner.

Vlakke plaat.

De eerste storm van 2018 waaiden gisteren over ons land. Ook bij ons in Noordwijk en vooral op het Noordwijkse strand was dat te merken. Tijdens hoogwater van de bulderende zee was ik bij de schuine afrit en zag dat de zee tot in de voorduintjes wist binnen te dringen , maar ze hielden goed stand. Vandaag stond een lange loop in het trainings schema die ik op de heenweg over het strand ging hardlopen. Nou weet ik dat de dag na een storm het strand er heel vlak bij ligt , de terugtrekkende zee neemt zand mee en egaliseert het strand op een natuurlijke manier tot een vlakke plaat (een vloerenlegger doet het niet beter) waarop het best hardlopen is (foto). Benieuwd was ik ook of de zeereep verderop stand zou houden tegen de sterke kracht van de wilde zee. In een rustig tempo begon ik de lange loop over het strand. Hardlopend zag ik dat de duinen de brute kracht van het zeewater goed had doorstaan. Op een plek was de zee 1 meter van de afrastering gekomen maar het hekwerk stond nog fier overeind (foto). Verder hardlopend in een toch wel sneller wordend tempo op het prima te belopen strand liep ik voorbij ,,de Naald,, richting Langervelderslag waar het was mis gegaan. Het hekwerk dat zich hier in de zeereep bevond was over een lengte van meer dan 400 meter door de zee verzwolgen! De meeste paaltjes lagen onder het zand maar meer naar de nog staande paaltjes zag ik ze bovenop het zang liggen verweven met het prikkeldraad (foto's). Tegen natuur geweld is geen kruid gewassen volgens de ..............Noordwijkse beachrunner.