Na de trail run 2 weken geleden was de bedoeling om de opgebouwde kracht de daarop volgende training in snelheid, dmv een aantal 500 tjes, om te zetten. Gevoelige knieën (door het vele heuveltjes lopen) waren de oorzaak dat dat niet ging. Ook de training daarna ging voor geen meter! Een ong. 11 km loop die ik ruim binnen het uur wilde hardlopen werd een run walk run van 1 uur en 15 min. Pas de derde training na de trail (een goede verzorging van mijn knieën door smeerseltjes en beheerste oefeningen) begon het trainen weer ergens op te lijken gelukkig maar! Vandaag dan teruggekomen van een gezellig weekend weg met mijn vrouw naar een hotelletje midden in de Friese wouden in de buurt van Heerenveen. Gelijktijdig met mijn verblijf daar werd er door de atletiek vereniging Heerenveen (foto) een loop georganiseerd van 7 en 15 km. Ik schreef me in voor de 15 km in een drukke kantine waar de voertaal Fries was zodat het net leek alsof ik in het buitenland was...ik verstond er echt niets van. Na de start van de loop die ik in het midden van de groep Friese hardlopers(sters) begon (foto) hield ik mijn hardloop tempo laag. De eerste 8 km was in de wind. Het groepje van 4 waarin ik liep breidde zich uit naar 10 hardlopers(sters). Op het moment dat de wind van achteren kwam versnelde ik iets waardoor het groepje uit elkaar ,,viel,, mijn tempo bleef laag. Maar ong. 3 km voor het einde begon het te regenen. Daar regen voor mij een van de redenen is om flink te versnellen begon ik daar ook mee. Met nog 2 km te gaan veranderde de regen in hagel om in de laatste km in natte sneeuw te veranderen. O ja ......even lachen (of niet !). Tijdens het hardlopen in het groepje van 10 hardlopers(sters) had ik door mijn lage tempo genoeg energie over om de omgeving goed te bekijken en grapjes te maken. Mijn eerste grapje was naar een hardloper die veel op z'n klokje keek. Wijzend naar zijn klokje vroeg ik hem of hij op tijd zou zijn waar hij naar toe ging (geen respons). Mijn volgend grapje was naar een hardloper die hard liep met een kinderwagen. Een Friese hardloper vroeg of er een kind in lag waarop hij antwoordde dat er één in lag. Ik zei.... eentje maar dan moet je toch nog beter je best doen!(niemand lachte). Ook mijn laatste grapje viel niet in goede aarde. Ik hoorde een Friese hardloper achterin het groepje opmerken dat vanaf zondag de vorst ook in Heerenveen zou neerdalen waarop mijn antwoord was dat ik de rayon hoofden alvast bij elkaar zou roepen ( een stil zwijgend niets kwam er op mijn grapje). Later in de hotelkamer vertelde ik de grapjes aan Corien, die er ook niet om kon lachen. Conclusie....niet iedere grap komt aan van de ...........Noordwijkse beachrunner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten