Dit weekend kon ik via de computer (legends tracking) een uniek ultraloop gebeuren volgen en wel de elfstedentocht in Friesland maar dan wel voor hardlopers. Via de ultralopers site ,,ultraned,, werd ik daarvan op de hoogte gebracht. Het is een ultraloop van 230 kilometer die zaterdagochtend om 11.00 uur startte. Rombout Breedveld (foto) wist deze monsterloop in 22 uur en 13 minuten te volbrengen. Een wereld prestatie van deze top atleet! De Nederlandse ultraloop wereld heeft er weer een topper bij waar ze heel trots op mogen zijn. Van de 40 gestarte ultralopers waren op het moment van schrijven van deze blog 8 finishers en nog 10 in de wedstrijd. Voor het inschrijven van een 230 kilometer race is al leeuwen moed nodig laat staan wat je nodig hebt voor het hardlopen en het volbrengen daarvan, grote klasse voor 'n ieder die er zelfs aan begint!
Even nog een terugblik naar Amerika. Na Washington deden we Princeton aan. Hier werden we rond geleid door Sanne die in dit dorp een tijdje verblijft. Afgesproken was dat we samen zouden gaan hardlopen maar over het tijdstip moest met haar onderhandeld worden. Ikzelf wilde graag in de vroege ochtend hardlopen maar kom daar maar eens mee aan bij je 26 jarige dochter, dat ging het niet worden. Het werd in de namiddag (17.30 uur) met een temperatuur van 32 graden Celsius (lekker bezig!) op de atletiek baan van de universiteit van Princeton ( de 7e beste universiteit wereldwijd, een student betaalt 80.000. dollar voor een studie plaats per jaar!). Voordat ik begon met hardlopen hier had ik een beker fruit gegeten en flink wat water gedronken. Bedoeling was een duurloopje van 45 min. te lopen. Toen ik samen met Sanne begon met het hardlopen (foto) had ik al door dat in deze warmte hardlopen niet eenvoudig was. Na een half uur voelde ik ietwat warmte stuwing in m'n hoofd en een licht blokkerings gevoel in de kuiten. Ik maakte mijn rondje af en stopte met hardlopen, Sanne was allang gestopt. Onze volgende reisbestemming was Orlando. We gingen hier speciaal voor de vele pretparken die zich hier bevinden. In volle vrijheid en met honderdduizenden andere mensen hadden we er veel plezier (foto). Wat hardlopen betreft was het gevoelsmatig, waar wij verbleven, geen goede hardloop locatie. Brede autowegen vol met auto's nodigde mij niet uit (uitlaatgassen) om te gaan hardlopen. Achteraf een terecht gevoel geweest. In de vele dagen die wij in Orlando verbleven heb ik maar 2 joggers gezien, de Amerikaanse hardloop cultuur was hier totaal afwezig. Gelukkig kon ik op het prachtige resort waar we verbleven gebruik maken van de loopband geen slecht alternatief.
O ja........ook wel leuk om te vermelden! Benieuwd was ik hoe de attracties over Harry Potter in de universalstudio en adventure island waren. Mijn kinderen zijn opgegroeid met de Harry Potter films( hij heeft ong. dezefde leeftijd als hun)en als ouders werden we in deze wereld meegenomen door onze kinderen. Nou....... het was het allemaal waard. Bijna alle film sets waren in Orlando perfect nagemaakt. De 2 rides die je kon maken gaven een levens echte beleving weer. Bij de eerste ride werd ik flink op de hielen gezeten door slechte tovenares Bellatrix van Detta en een nog slechtere tovenaar Voldemort. Op de rug van een vuurspuwende draak wist ik maar net aan hun te ontkomen. De 2e ride was nog spannender. Ik verdaagde tussen een stelletje ,, dementors,, zeer kwaadaardige wezens. Toen ik hiervan dacht verlost te zijn was kwam er nog een laatste ,,dementor,, op de proppen die me begon te verkillen ( 50 cm van me vandaan). Net toen de dementor begon met het uitzuigen van mijn leven werd ik door Harry Potter zelf gered, door me achterop zijn vliegende bezemsteel te nemen. Daarmee zorgde hij ervoor dat het hardlopen op het Noordwijkse strand nog 'n tijdje werd verlengd voor de ...............Noordwijkse beachrunner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten