Met 5 sportievelingen , Mo- Co- Mirre- Jackie en mezelf (foto) waren we afgelopen zondag een sportief dagje uit. Een tijdje geleden schreven we ons in voor de Color run in de provincie Utrecht op het Haarrijnse strand. Met de trein reisden we vanaf station Voorhout naar het treinstation in Breukelen. Op dit treinstation verzamelden zich veel colorrunners (sters) honderden, in een lange rij van waaruit we met pendelbussen naar het Haarrijnse strand werden gebracht. Na inlevering van ons ticket daar verkregen we een starters pakket met alles erop en eraan. Alle colorrunners(sters) droegen hetzelfde T shirt (foto) . We kleedden ons om in Color run tenue op houten vlonders , gelukkig dat deze vlonders er lagen. In tegenstelling tot ons natuurlijke Noordwijkse strand waar regenwater direct in het zand verdwijnt zag je dat het kunstmatig aangelegen Haarrijnse strand vol met water lag, de kleilaag onder het kunstmatige strand daar zorgde voor een slechte afwatering van het regenwater. Gelukkig werd de Color run geheel op asfalt gelopen. Na de start liepen Mo , Co en Mirre bij elkaar, terwijl ik met mijn neef Jackie had afgesproken om samen de kleuren loop te gaan hardlopen (joggen). Nadat Jackie en ik door de blauwe kleur zone waren gelopen wachten we op Mo, Co en Mirre die ik bij het verlaten van de blauwe zone mooi op de foto kon vereeuwigen (foto). Wat ons opviel van deze run waren de vele wandelaars(sters) tijdens de run. Terwijl bij de vorige Color run die we liepen het joggen niet opviel, waren we nu een van de weinigen die de run (5 km) hard liepen (joggen) zeker 90% van de deelnemers (sters) bestond uit wandelaars(sters). Vooral bij de rose kleur zone waar veel gezellige kleuren gooisters waren vielen we met de neus in de boter. De ene gooiden lachend nog meer rose poeder over ons heen dan de andere ( gierend van het lachen) heel leuk. Het was na deze rose zone dat mijn neef Jackie me staande hield en zijn zakkie met kleurpoeder liet zien. Hij vond dat het ogenblik was aangebroken om de inhoud van het zakje kleur poeder over ons heen te gooien wat hij dan ook direct deed (foto) keun! Na de finish verzamelden we ons bij de ,, nooduitgang,, en liepen naar de pendelbus die ons weer naar het treinstation in Breukelen vervoerden. Daar verschoonden we ons met vochtige wegwerp washandjes. Op Schiphol aangekomen namen we weer onze traditionele koffie ( Amerikaans koffie keten) en als sluitstuk van deze gezellige dag werd een lekker broodje met tonijn gegeten want de inwendige mens werd niet vergeten door de ............Noordwijkse beachrunner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten