Vriendelijke vrijwilligers (sters)

Vandaag werd een uitloop training hard gelopen naar aanleiding van een zware fartlek training die gisteren werd gelopen. Rond dezelfde tijd dat de N.S.L. trail startte werd er aan deze uitloop training begonnen. Zon overgoten en in de vrieskou (-1graad celcius) werd er naar de schuine afrit gelopen. Daar vroeg ik aan een vriendelijke vrijwilliger van de trail waar de trail lopers(sters) het strand op zouden lopen. Hij pakte een plattegrond van de trail erbij en kwam tot de conclusie dat dat afrit 23 moest zijn. Na een bedankje voor de informatie werd er door mijn verder hard gelopen naar afrit 23. Bij deze afrit waren door de organisatie twee borden opgehangen. Op het ene stond 16 km ( rechts het strand op) op het andere stond 8km ( links de duinen in). De afrit oplopende werd er wederom met een vriendelijke vrijwilliger gesproken, hij liep met een ijzer paaltje waarop n.s.l. richting strand. Op de vraag wanneer de hardlopers(sters) hier zouden arriveren antwoordde hij ,, met een half uurtje,,......een half uurtje? Jazeker.....ook hij pakte een plattegrond van de trail erbij. Kijk....de  hardlopers(sters) moeten eerst een lus bij de golfbaan hardlopen voordat ze hierop aan komen. Met wederom een bedankje mijnerzijds liep de man met het ijzeren n.s.l. paaltje het strand op.
Niet veel later wandelden twee vrijwilligsters (foto) met koffie de afrit af. Ze vroegen aan me waar de vrijwilliger van afrit 23 was. Ik vertelde dat de man het ijzeren paaltje op het strand had gezet en daarna was doorgelopen naar de volgende afrit  waar de 16 km hardlopers(sters) weer vanaf het strand op moesten lopen. De vriendelijke vrijwilligsters liepen de afrit weer op .....naar de volgende. Dat ik op afrit 23 stond had als reden dat ik hier graag een foto wilde maken van de koploper en koploopster ( van dat moment) van de zware 16 km trail ......en dat lukte(foto's). Op de foto van de koploper op de achtergrond een supporter ( zijn vrouw liep mee met de 16 km) in blauw tenue. 
Tijdens het wachten op de hardlopers(sters) van de 16 km raakte we in gesprek. We kwamen erachter dat we in 2018 allebei deze trail hadden hard gelopen. Hij vroeg me waarom ik dit jaar niet mee liep. Ik vertelde hem dat de zware trail deze keer niet in mijn trainingsschema paste ( momenteel te zwaar voor me). Vragend wat voor hem de reden was niet mee te doen vertelde hij tegen een zware blessure opgelopen te zijn en wel een afgescheurde achillespees!! Ik vroeg hem of dat tijdens het hardlopen gebeurt was . Hij vertelde dat hij de blessure had opgelopen tijdens een korfbal wedstrijd. In vroeger jaren had hij veel gekorfbald.  Nadat hij 10 jaar met deze sport was gestopt vroegen ze hem weer een wedstrijd te korfballen ( met gras als ondergrond)....met als resultaat een voor wat betreft hardlopers(sters) zwaarste blessures waar je tegenaan kunt lopen. Sterkte....en een goede genezing toegewenst van de .............Noordwijkse beachrunner.

De sinaasappelbomen van Malaga.

Net weer terug uit het zonnige Malaga. De dagen dat wij (met Corien en Sanne) er verbleven was het alleen maar zon ( 15-20 graden celcius). In de zon truitje uit en in de schaduw truitje aan. We verbleven in een hostel en van daaruit werd er 3 keer hard gelopen. Wat betrekking tot het hardloop gebeuren gebruikte ik  deze dagen in Malaga om de redelijk zware trainings periode ( maand december) op m'n lichaam te laten inwerken. Mij is geleerd om na een zware trainings periode in 7 dagen maar 2x 8 km te joggen ( korte rust periode). Ook hoop ik met de vele uren zon die we in Malaga koesterden de komende koude maanden in Nederland het hoofd te kunnen bieden. In tegenstelling tot de vorige keren Malaga ( begin van de lopies bij het krieken van de dag) werd  nu op 10.30 uur met het hardlopen begonnen, het moment waarop de zon kracht begon te krijgen. De eerste twee trainingen werden rustig gelopen (ong 8 km) , de derde training werd een run walk run training van 16 km naar het atletiek stadion en weerom.
Met Corien naast me op de fiets begon ik m' n derde training onder de sinaasappelbomen van Malaga (foto). Mijn witte warme thermo shirt werd al snel uitgedaan en gewisseld  voor een luchtiger blauw shirt ook de zonnebril werd opgedaan. Eerst moest nog langs de ,,werkhaven,, hard gelopen worden wat niet al te gemakkelijk is ( druk verkeer), eenmaal op de mooie boulevard Paseo Maritimo Antonio Banderas (foto) kon er volop worden genoten. Zonder onderbreking werd er naar het atletiek stadion hard gelopen. Na een rondje rond het stadion (foto) werd er gestopt met hardlopen en samen met Corien namen we daar in een lounge bar ieder een geroosterd broodje met ham en tomaat erop, ook dronken we er een bakkie koffie ( alles bij elkaar 5.20 euro!). Op de terugweg werd de trainings vorm run walk run gelopen. Een flink eindje werd er langs een autoweg hardgelopen en via een plukje palmbomen (foto) werd de mooie boulevard Antonio Banderas weer opgelopen. Na af en toe een stukje wandelen gecombineerd met hardlopen stopten we bij een strandpaviljoen waar we ieder een glas ananassap dronken (foto) heerlijk! We deden uiteindelijk 2 uur en 20 min. Over deze training.
O ja......Tijdens het hardlopen rond het atletiek stadion van Malaga riep Corien me terug naar een opening van het stadion waar ze sporters zag trainen. Bij het teruglopen naar Corien was ik in de veronderstelling trainende atleten te zien. Nee...het waren de profvoetballers van fc Malaga bezig met een hardloop training op het gras van het atletiek stadion. Niet zoals wij hardlopers(sters) doen, gedoceerde intervallen maar 100 meter sprints op volle snelheid, even 30 seconden rust en op commando van hun trainer wederom een 100 meter sprint op volle snelheid. De profvoetballers liepen de vele sprinten op een lijn, echt prachtig om te zien. Je hebt toch echt wel iets bijzonders in je leven gedaan als je als sporter(ster) een tijdje je boterham daarmee hebt verdiend. Ikzelf heb mijn eerste muur in 2019 al weer glad gepleisterd, want er moet toch ook een boterham op de broodplank komen op die van de ...........Noordwijkse beachrunner.