Bootcamp training.

Bootcamp komt overgewaaid vanuit Amerika. Daar trainden men de militairen op hun locatie waar ze gelegerd waren en ook belangrijk, in groepsverband. Dit laatste deed de legerleiding met het oog op het ophitsen van elkaar zodat in korte tijd (1uur) de algehele conditie van de militairen goed bleef. In de bootcamp training werd gebruik gemaakt van de in de omgeving voorkomende obstakels zoals bomen, bankjes, heuvels, grote keien,boomstammen,kuilen, hekken etc.
Door mijn zoon Sjaak werd ik uitgenodigd om o.l.v. zijn vriendin Chantal en met onze neef Erik -Jan (foto) een bootcamp training te gaan doen in de Noordwijkse duinen. Natuurlijk werd de uitnodiging aanvaard en wisselde een hardlooptraining in voor een bootcamp training. Eerlijkheids halve moet wel vermeld worden dat er bij mij totaal geen notie was over wat zo'n bootcamp training nu eigenlijk inhoudt.
Op een prachtige lente dag met een uitbundig schijnende zon begonnen we met zijn vieren de bootcamp training ( de training duurde 1 uur en 5 min). We liepen in een rustig tempo naar de schuine afrit, niet op het fietspad maar op het daarnaast gelegen vol met heuveltjes zijnde wandelpad. Bij de schuine afrit trainden we een aantal oefeningen waarbij de armen en de benen aan de beurt kwamen. Erg leuk vond ik de oefening waarbij over de liggende balken ( die als fietsen stalling dienen) moest worden gesprongen en daarna er onder door werd gekropen.
Chantal vond het groepsgevoel belangrijk en vertelde verder ook nog dat ze liever had dat je de oefeningen rustig (maar goed) deed i.p.v. snel en te gehaast ( dit in tegenstelling tot de Amerikaanse legerleiding die hun militairen ophitsen). Na een serie oefeningen liepen we in een rustig tempo (500 meter) naar een volgende plek(foto) waar we weer een aantal oefeningen trainden. Een van de oefeningen op deze locatie was gehurkt tegen een boom zitten. Terwijl ik op commando van Chantal deze oefening begon, moest na verloop van tijd toch even door mij verzit gaan worden daar een dikke knoest van de boom op mijn ruggengraat drukte en dat werd behoorlijk pijnlijk.
Na het trainen van de oefeningen op deze locatie werd met zijn vieren overeen gekomen om met een rustig tempo in groepsverband huiswaarts te keren om net voor het verlaten van de duinen nog enige rek en strek oefeningen te doen. Op de terugweg werd bij de schuine afrit waar het duinpad begon vanuit het niets een versnelling geplaatst door mijn zoon Sjaak en neef Erik-Jan. Samen met Chantal bleef ik in een rustig tempo hardlopen. De jonge mannen liepen steeds verder uit en verdwenen door het bochtige duinpad regelmatig uit het zicht! Dit werd Chantal te gortig en ook zij versnelde zij nam het rit aan en daarmee verdween het voorgenomen groepsgevoel uit het zicht der lede ogen van de ............Noordwijkse beachrunner.