Hardlopend naar 5 vissen op de blokken.

Voordat naar Wassenaar (noord) met de auto werd gereden ( parkeerterrein museum Voorlinden) had ik 3 boterhammen opgegeten en een glas multivitamine sap gedronken, voor de zekerheid, verkeerd lopen in een vreemde omgeving gebeurt regelmatig vandaar.
Het doel van de loop van vandaag was om naar de 5 vissen op de blokken van het Noorderhavenhoofd in Scheveningen te hardlopen. De 5 vissen die de omgekomen 5 surfers voorstellen die daar nog niet zo lang geleden zijn verdronken ( zie blog van 14 mei 2020).
Aangekomen op het parkeerterrein van museum Voorlinden deed ik het ultralooprugzakje om met genoeg water en een fruit reepje. Er werd begonnen met de loop door richting het westen te hardlopen (bos). Aan een ouder echtpaar vroeg ik de richting naar het Noorderhavenhoofd van Scheveningen. De vrouw van het echtpaar zorgde direct voor de schrik van de dag voor mij.
,,Wil je daar naar toe hardlopen?.....dat is zeker 10 km hier vandaan,,. Echt dit gegeven overviel me totaal, in mijn aanname was het een half uurtje heen , foto maken en dan weer een half uurtje terug. Nu werd het een behoorlijke klus waar ik eerlijk gezegd  niet echt klaar voor was. Maar ja.....als door mij ergens aan begonnen wordt, maak ik het altijd af.
Over een brug de heuvel op en dan door een opening van een hek ( waar de poort van het hek aan duigen lag, foto) , het mooie natuurpark Meijendel in, een pracht omgeving om erin hard te lopen. Over mooie zonnige bos-duin paden (foto) werd richting het strand hard gelopen. Het was behoorlijk heuvelachtig landschap waarin werd hard gelopen.
Vanuit het duin werd een strand afrit opgelopen , wat is het toch altijd een mooi uitzicht om vanaf de top van het duin naar het strand en de zee te kijken (foto). Eenmaal op het goed te belopen strand hardlopend ontwaarde ik in de verte al de pier van Scheveningen . Maar het duurde evenwel nog een kwartier eer ik onder de pier doorliep naar het Noorderhavenhoofd van Scheveningen.
Daar aangekomen werden sportschoenen en sokken uitgetrokken waarna ik de zee in liep om van dichtbij een foto te maken van de 5 vissen die de 5 verdronken surfers voorstellen (foto). Na het maken van de foto werd m'n boeltje opgepakt en wandelde even langs de zee waar een ontmoeting was met 2 sterke hardloop vrouwen.
Daar zij, net als ik, ook een ultralooprugzakje om hun schouders droegen vroeg ik of ze een ultra loop aan het hardlopen waren. Jorien en Ellen (foto) vertelden dat zij vanaf Wassenaar naar Scheveningen waren hard gelopen. Beiden zijn trail runsters , een zwaar onderdeel van het hardlopen. Ze lopen veel trails hard in het buitenland. Er werden in ieder geval een aantal trail runs genoemd met namen van bergen erin.
Ook waren ze trots op hun sporthorloges. Jorien vertelde dat haar sporthorloge 12 uur lang in werking kan blijven tijdens het hardlopen van een lange zware trail run , wat Ellen beaamde. Door mij werd verteld dat mijn doel van de loop van vandaag was om een foto te maken van de 5 vissen. Jorien  en Ellen pakten beiden hun mobieltje en namen er ook een foto van.
Na afscheid van Jorien en Ellen wandelde ik beide voeten ,,droog,, trok sport schoenen en sokken aan en begon ook weer met hardlopen. Tot de afrit bleef ik hardlopen over het zonnige strand. Wandelend werd de afrit opgegaan om daarna weer te gaan hard.open richting de auto.
Tegen het einde van de loop zag ik hoog bovenop een duin het hek waar ik naar zocht. Er werd naar het hek toe geklauterd ( steil duin met mul zand). Langs het ijzeren hek liep een mul zand pad (foto), dit pad werd me hardlopend te zwaar en besloot daarom te gaan wandelen.  Blijheid bij het arriveren op het bruggetje(foto) waar de enerverende loop eindigde voor de ..........Noordwijkse beachrunner.

Het summum voor een beachrunner.

Precies op tijd kwam de versoepeling van ons leven betreffende het corona gebeuren, rond de pinkster dagen. Toevallig viel de versoepeling samen met prachtig zomer weer zodat het Noordwijkse strand eindelijk weer lekker vol was. Gelukkig is de tijd voorbij dat tijdens een strandlopie met mooi weer in de afgelopen lente de beachrunner bijna alleen op het mooie strand was. Een rare gewaarwording wat niet strookte met hoe het zou moeten zijn.
Als ik nu ( met mooi weer) op het strand ga hardlopen ontvouwt zich gelukkig weer een levendig tafereel bij het oplopen van het strand (foto) als vanouds! Na een strand lopie tijdens de mooi weer dagen (zonder shirt en schoenen) maakte ik nog een selfie met op de achtergrond badgasten die lekker aan het pootje baden waren (foto) Noordwijkser kan het haast niet.
Ook maakte Wendy (uit Lisse) nog een paar foto's van mij. Tijdens het maken van de foto's merkte ze al op dat er meer bewogen moest worden, ze had gelijk. Op de foto's  was weinig levendigheid te zien, helaas waren de opnames niet blog waardig ( sorry Wendy).
Dan werd ook nog hardlopend een rekening weg gebracht na het gedeeltelijk stucen van een grote klus. In het ultralooprugzakje werd de rekening, wat multi vitaminen sap en 2 boterhammen met kaas gedaan en hup....op pad.
Tot aan de woning van Hans ( die een boerderij runt) werd onafgebroken met een flinke snelheid hard gelopen ( 35 minuten). In de keuken van Hans , die uitkijkt op de weilanden waarop zijn koeien grazen, dronken we een bakkie met koffie waarna verder werd hard gelopen (run-walk-run, 5 min. wandel,5 min. joggen) naar Langervelderslag.
Tijdens de terugweg over het strand ging ik hogerop tegen een duintje aan zitten om de meegenomen boterhammen op te eten en het nog koele sappie op te drinken. Het was lekker warm wat kwam doordat de zon uitbundig scheen. Hardloopshirt , sportschoenen en sokken werden uitgetrokken en in het ultralooprugzakje gestopt. Vervolgens werd alleen met sportbroek aan relax op het warme zand en in het zeewater run walk run hard gelopen, het summum voor een beachrunner.
Inmiddels is er een omslag van het weer geweest. De temperatuur daalde overdag met 10 graden celcius,  de harde wind ging vanuit het westen waaien en er viel behoorlijk wat regen.
Vanochtend dan een lopie hard gelopen in het frisse weer. Met een thermo en sport shirt, afgesloten door een wind stoppertje wachtte ik tot de buien waren over getrokken om daarna hardlopend over het strand naar de Duindamse slag te lopen. Op het strand verzeilde ik nog in een groep hardlopers (sters) die werden voort getrokken door hun honden, een aparte discipline in het hardloop gebeuren.
Over het asfalt werd naar het mtb parcours gegaan waarop over het 2e gedeelte daarvan werd hard gelopen (prachtig).
Op de terugweg in de fris groene bossen van de duinen was zelfs een plas met regenwater ontstaan (foto) dit komt niet vaak voor op de zanderige paden, een teken dat er toch aardig wat regen moet zijn gevallen. Op het schelpenpad bijna op het einde van m'n lopie lagen veel plassen met regenwater (foto). Het werd daarom nog even flink manoeuvreren om de sportschoenen droog te houden voor de ..............Noordwijkse beachrunner.