Het doel van de loop van vandaag was om naar de 5 vissen op de blokken van het Noorderhavenhoofd in Scheveningen te hardlopen. De 5 vissen die de omgekomen 5 surfers voorstellen die daar nog niet zo lang geleden zijn verdronken ( zie blog van 14 mei 2020).
Aangekomen op het parkeerterrein van museum Voorlinden deed ik het ultralooprugzakje om met genoeg water en een fruit reepje. Er werd begonnen met de loop door richting het westen te hardlopen (bos). Aan een ouder echtpaar vroeg ik de richting naar het Noorderhavenhoofd van Scheveningen. De vrouw van het echtpaar zorgde direct voor de schrik van de dag voor mij.
,,Wil je daar naar toe hardlopen?.....dat is zeker 10 km hier vandaan,,. Echt dit gegeven overviel me totaal, in mijn aanname was het een half uurtje heen , foto maken en dan weer een half uurtje terug. Nu werd het een behoorlijke klus waar ik eerlijk gezegd niet echt klaar voor was. Maar ja.....als door mij ergens aan begonnen wordt, maak ik het altijd af.
Over een brug de heuvel op en dan door een opening van een hek ( waar de poort van het hek aan duigen lag, foto) , het mooie natuurpark Meijendel in, een pracht omgeving om erin hard te lopen. Over mooie zonnige bos-duin paden (foto) werd richting het strand hard gelopen. Het was behoorlijk heuvelachtig landschap waarin werd hard gelopen.
Vanuit het duin werd een strand afrit opgelopen , wat is het toch altijd een mooi uitzicht om vanaf de top van het duin naar het strand en de zee te kijken (foto). Eenmaal op het goed te belopen strand hardlopend ontwaarde ik in de verte al de pier van Scheveningen . Maar het duurde evenwel nog een kwartier eer ik onder de pier doorliep naar het Noorderhavenhoofd van Scheveningen.
Daar aangekomen werden sportschoenen en sokken uitgetrokken waarna ik de zee in liep om van dichtbij een foto te maken van de 5 vissen die de 5 verdronken surfers voorstellen (foto). Na het maken van de foto werd m'n boeltje opgepakt en wandelde even langs de zee waar een ontmoeting was met 2 sterke hardloop vrouwen.
Daar zij, net als ik, ook een ultralooprugzakje om hun schouders droegen vroeg ik of ze een ultra loop aan het hardlopen waren. Jorien en Ellen (foto) vertelden dat zij vanaf Wassenaar naar Scheveningen waren hard gelopen. Beiden zijn trail runsters , een zwaar onderdeel van het hardlopen. Ze lopen veel trails hard in het buitenland. Er werden in ieder geval een aantal trail runs genoemd met namen van bergen erin.
Ook waren ze trots op hun sporthorloges. Jorien vertelde dat haar sporthorloge 12 uur lang in werking kan blijven tijdens het hardlopen van een lange zware trail run , wat Ellen beaamde. Door mij werd verteld dat mijn doel van de loop van vandaag was om een foto te maken van de 5 vissen. Jorien en Ellen pakten beiden hun mobieltje en namen er ook een foto van.
Na afscheid van Jorien en Ellen wandelde ik beide voeten ,,droog,, trok sport schoenen en sokken aan en begon ook weer met hardlopen. Tot de afrit bleef ik hardlopen over het zonnige strand. Wandelend werd de afrit opgegaan om daarna weer te gaan hard.open richting de auto.
Tegen het einde van de loop zag ik hoog bovenop een duin het hek waar ik naar zocht. Er werd naar het hek toe geklauterd ( steil duin met mul zand). Langs het ijzeren hek liep een mul zand pad (foto), dit pad werd me hardlopend te zwaar en besloot daarom te gaan wandelen. Blijheid bij het arriveren op het bruggetje(foto) waar de enerverende loop eindigde voor de ..........Noordwijkse beachrunner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten