Het summum voor een beachrunner.

Precies op tijd kwam de versoepeling van ons leven betreffende het corona gebeuren, rond de pinkster dagen. Toevallig viel de versoepeling samen met prachtig zomer weer zodat het Noordwijkse strand eindelijk weer lekker vol was. Gelukkig is de tijd voorbij dat tijdens een strandlopie met mooi weer in de afgelopen lente de beachrunner bijna alleen op het mooie strand was. Een rare gewaarwording wat niet strookte met hoe het zou moeten zijn.
Als ik nu ( met mooi weer) op het strand ga hardlopen ontvouwt zich gelukkig weer een levendig tafereel bij het oplopen van het strand (foto) als vanouds! Na een strand lopie tijdens de mooi weer dagen (zonder shirt en schoenen) maakte ik nog een selfie met op de achtergrond badgasten die lekker aan het pootje baden waren (foto) Noordwijkser kan het haast niet.
Ook maakte Wendy (uit Lisse) nog een paar foto's van mij. Tijdens het maken van de foto's merkte ze al op dat er meer bewogen moest worden, ze had gelijk. Op de foto's  was weinig levendigheid te zien, helaas waren de opnames niet blog waardig ( sorry Wendy).
Dan werd ook nog hardlopend een rekening weg gebracht na het gedeeltelijk stucen van een grote klus. In het ultralooprugzakje werd de rekening, wat multi vitaminen sap en 2 boterhammen met kaas gedaan en hup....op pad.
Tot aan de woning van Hans ( die een boerderij runt) werd onafgebroken met een flinke snelheid hard gelopen ( 35 minuten). In de keuken van Hans , die uitkijkt op de weilanden waarop zijn koeien grazen, dronken we een bakkie met koffie waarna verder werd hard gelopen (run-walk-run, 5 min. wandel,5 min. joggen) naar Langervelderslag.
Tijdens de terugweg over het strand ging ik hogerop tegen een duintje aan zitten om de meegenomen boterhammen op te eten en het nog koele sappie op te drinken. Het was lekker warm wat kwam doordat de zon uitbundig scheen. Hardloopshirt , sportschoenen en sokken werden uitgetrokken en in het ultralooprugzakje gestopt. Vervolgens werd alleen met sportbroek aan relax op het warme zand en in het zeewater run walk run hard gelopen, het summum voor een beachrunner.
Inmiddels is er een omslag van het weer geweest. De temperatuur daalde overdag met 10 graden celcius,  de harde wind ging vanuit het westen waaien en er viel behoorlijk wat regen.
Vanochtend dan een lopie hard gelopen in het frisse weer. Met een thermo en sport shirt, afgesloten door een wind stoppertje wachtte ik tot de buien waren over getrokken om daarna hardlopend over het strand naar de Duindamse slag te lopen. Op het strand verzeilde ik nog in een groep hardlopers (sters) die werden voort getrokken door hun honden, een aparte discipline in het hardloop gebeuren.
Over het asfalt werd naar het mtb parcours gegaan waarop over het 2e gedeelte daarvan werd hard gelopen (prachtig).
Op de terugweg in de fris groene bossen van de duinen was zelfs een plas met regenwater ontstaan (foto) dit komt niet vaak voor op de zanderige paden, een teken dat er toch aardig wat regen moet zijn gevallen. Op het schelpenpad bijna op het einde van m'n lopie lagen veel plassen met regenwater (foto). Het werd daarom nog even flink manoeuvreren om de sportschoenen droog te houden voor de ..............Noordwijkse beachrunner.