Stoepa's.

Vanochtend een run walk(foto) run gedaan met Corien van bijna 2 uur. De run walk run werd gelopen op een parcours waar vrij vaak door mij over hard gelopen wordt. Misschien een advies voor de hardloper (ster): doe ook eens een run walk run over je vaste hardloop rondje en bekijk tijdens het wandelen goed de details van van alles wat er gezien wordt. Als je daarna alleen weer een hardloop training over je vaste rondje hard loop, merk je de door jou opgevallen details ( flora, fauna, etc) nu ook hardlopend op!!
Op de heenweg liepen we tijdens de run walk run door de duinen terwijl op de terugweg een gedeelte van het strand werd belopen. Bij afrit 23 ( afrit naaktstrand) wandelden we het strand af waar we halverwege de afrit even bleven staan om de mooie omgeving in ons op te nemen.
Vanaf het strand zagen we een hardloper de lange, steile en uit mul zand bestaande afrit hard oplopen. Boven op de afrit  kwamen we in gesprek met de sporter. Door mij werd aan Erik (foto) gevraagd hoeveel keer hij deze zware afrit vanaf het strand nog ging oplopen. Erik vertelde dat hij tijdens zijn training 5 keer een heuvel hard ging oplopen ( echt hard!) waarvan 2 keer deze zwaar te belopen afrit.
Hij bleek een marathon schaatser te zijn in de C 1 klasse . Normaliter was fietsen voor hem de belangrijkste training ter voorbereiding van het schaatsseizoen maar door omstandigheden (corona) was het fietsen pas laat opgestart .
Hij besloot daarom tijdens het zomerseizoen zich hardlopend voor te bereiden op het aankomende schaatsseizoen. Gezien de snelheid waarmee hij de steile afrit wist op te lopen goede vooruitzichten voor hem met het oog op de komende marathon schaats wedstrijden, mijn inziens.
O ja....het is op het ogenblik druk op het Noordwijkse strand (foto) vooral met Duitse badgasten. Veel Duitse vakantie gangers hebben hun vakantie naar ,,Verweggiestan,, gecanceld en komen massaal naar de Nederlandse stranden. Ze schijnen zich hier in Nederland veilig te voelen wat betreft het corona gebeuren.
Gisteren was het zelfs zo druk op het Noordwijkse strand dat op sommige stukken strand tijdens het hardlopen gewandeld moest worden, dit om niet tegen andere mensen op te botsen!!
Ook werd er voor het eerst dit zomer seizoen een door kinderen gemaakt mooi zand sculptuur door mij gezien. Tijdens een rustig duurloopje (zonder shirt en schoenen) over het strand lag het daar........plotseling op het strand. Ik stopte met hardlopen en maakte er een mooie foto van (foto). Het zand kunstwerk kon zeker een vergelijking doorstaan met de 72 kleine stoepa's die zich bovenop de Borobudur ( tempel in Indonesië) bevinden aldus de ..............Noordwijkse beachrunner.

Early starts on lonely fells.

Net na 04.00 uur in de vroege ochtend werd het bed uitgestapt voor m'n jaarlijkse fellrun rondje . Er werd een fruit ontbijtje klaar gemaakt ( en op gegeten) verzorgde mezelf goed deed rek en strek oefeningen en sloot even voor 05.00 uur de voordeur zachtjes achter me dicht om aan een prachtige belevingsloop te beginnen.
Fell running heeft haar oorsprong in het noord-westen van Engeland ( Lake district) . De bevolking aldaar bestaat veelal uit herders die hun schapen de glooiende heuvels laten begrazen, de heuvels die tussen de rotsige bergen gelegen zijn. Het zijn juist deze met groen gras begroeide heuvels die bij mij tot de verbeelding spreken.
Fellrunners zijn hardlopers (klimmers) die het ongerepte van de natuur opzoeken en het liefst op hun tocht over de fells niemand tegen komen. Weer of wind deert hen niet , alleen zijn in de natuur , dat is belangrijk. Het motto onder de fellrunners is niet voor niets ,, early starts on lonely fells,,.
Dit motto was een van de redenen om zelf ook vroeg uit de veren te komen, de andere was dat het die dag 31 graden celcius zou worden ( laatste warme dag van de maand juni) een temperatuur die mij niet uitnodigt om te gaan hardlopen ( tijdens het lopen van het fell rondje was het toch al 20 graden celcius!). Als een echte fellrunner dus werd er aan het rondje begonnen.
Vanaf de voordeur werd naar de duinen toe gewandeld ( ong. 100 meter) en begon met hardlopen. Het eerste duinpad ( vlak bij huis) was al een groot feest om over hard te lopen. Bij het oplopen van het pad stoven zeker 12 jonge duinkonijnen het pad af snel de duinen in. Verder werd ik op dit pad ook omgeven door gele toortsen (foto) een pracht plant als ze in bloei staan, het is iedere keer een mooi aanzien bij het beginnen van de hardloop trainingen.
Onderweg naar de met gras begroeide fells zag ik heel veel dieren ( wat wil je om 05.00 uur) waaronder flink wat damherten. Speciaal was het zien van 2 reeën behoorlijk schuwe dieren die in de omgeving waarin ik train niet veel voorkomen. Een ree bevond zich achter de afrastering in de zeereep terwijl de andere net het pad opliep waarover ik hard liep. Angstig schoot de ree terug de zeereep weer in dwars door de afrastering van prikkeldraad waaraan het dier zich verwonde.
Zou het geen goed idee zijn om al het prikkeldraad overal in de duinen te vervangen voor gewoon draad, het was niet de eerste keer dat ik een dier zichzelf zag verwonden aan het gevaarlijke draad!!!
Na een stukje hardlopen over de wilde duinen waarin heel wat sprongen gemaakt moesten worden om oneffenheden in de ondergrond te ontwijken (foto) werd gearriveerd bij de groene fells en begon aan het ultieme fellrun rondje.
In het rondje zijn flink wat met groen gras begroeide heuvels omringd door naaldbomen. Er werd geprobeerd over iedere heuvel hard te lopen , wat bijna lukte. Het grote geluk tijdens deze puike beleving was dat de benen sterk aanvoelden waardoor met een behoorlijke snelheid over de glooiende heuvels kon worden hard gelopen.
Nadat het gehele fellrun rondje was belopen en er nog tijd over was werd naar het mooiste gedeelte van het rondje gegaan waar nog een aantal keren heen en weer over werd hard gelopen (foto's). Kijk eens op de foto's wat een prachtig natuur gebiedje! Wereld wijd zijn er niet echt veel locaties die met het natuur gebiedje kunnen wedijveren wat betreft natuur beleving, in mijn optiek.
Jammer genoeg brak de tijd aan om te stoppen met het hardlopen op het jaarlijks te lopen fellrun rondje. Een steile gras heuvel werd nog een keer hard afgelopen en na wat omzwervingen belandde ik weer in de wilde blonde duinen. Op een leuke en speelse manier werd hierin nog een tijdje hardlopend geravot waarna het toch echt tijd werd om huiswaarts te keren.
Het was nog diep in de duinen (om 06.25 uur) toen ik de eerste medemens tegenkwam die natuurlijk een goede morgen werd toe gewenst door de .................... Noordwijkse beachrunner.