zondag 25 oktober 2020

Gezondste lucht die er bestaat om in hard te lopen!







 Bevoorrecht zijn de hardlopers (sters) die in de omgeving van Noordwijk aan zee hun kilometers kunnen hardlopen. Iedere keer bij het aantrekken van de hardloopschoenen ben ik mij daar terdegen van bewust. Vorige week zondag werd een strandlopie hard gelopen naar de Katwijkse uitwatering en weer terug ( 11 km). Op de terugweg had ik een rustige Noord-noordwesten wind tegen. Als deze wind over de Noordwijkse stranden waait en je bent er deelgenoot van ben je een ,,spekkoper,,.

Het is namelijk de gezondste lucht die er bestaat om in hard te lopen (foto). De wind wordt ook wel de maritiem Arctische lucht genoemd. Vanuit de Noordpool waait de wind zonder ook maar een vervuilend obstakel rechtstreeks naar de Noordwijkse stranden(foto) toe, je longen in!!  Echt.......vooral in deze tijd (corona) ......kom allemaal naar het Noordwijkse strand ......om de longen met het zuiverste lucht wat er bestaat te  vullen.......doen!! 

Dan werd er afgelopen donderdag een loop in de duinen hard gelopen. In het begin op het fietspad stond een grote oplegger met daarnaast een hijs kraan. Door een verkeers regelaar werd ik door gelaten om verder de hardlooptraining te gaan hardlopen. Terug evenwel werd ik door een verkeers regelaar gesommeerd te stoppen daar een groot blok beton van de atlantikwall naar de ingang van een bunker complex werd getakeld(foto).

Het blok beton is een gedeelte van een 5200 kilometer lange verdedigings linie (neue westwall) dat door onze oosterburen in de 2e wereldoorlog werd gebouwd. De atlantikwall liep van Noorwegen naar Zuid Frankrijk en werd gebouwd om een geallieerden invasie van het west Europese vasteland vanuit zee onmogelijk te maken. In Noordwijk werden de betonblokken van de atlantikwall na de oorlog onder de grond gestopt . Dit blok werd bij grond werkzaamheden op gegraven en wordt nu in de Noordwijkse duinen ten toon gesteld.

Vandaag dan werd het strand vroeg betreden om te gaan hardlopen.........de vuurtoren brandde zelfs nog (foto). Er waaide een harde zuiden wind waar tegen in ik eerst ging hardlopen. In de buurt van mij liep een hardloopster die toch wat moeite had met de harde wind (windkracht 7). Af en toe stopte ze met hardlopen en ging wandelen. Door mij werd ook af en toe gestopt........niet om te rusten .......maar om een  sprintje te trekken vanaf de vloedlijn naar de bovenkant van het strand wat altijd oplopend is. Deze sprintjes ( 6 keer) liep ik in plaats van de heuvel training waar ik me op het ogenblik nog niet toe kan ,,zetten,,.

Na afloop van de training werd nog een mooi natuur fenomeen waar genomen. In het begin van de duinen was een verzamelplaats van spreeuwen voor hun trektocht naar het zuiden. De spreeuwen uit ons eigen land, uit ScandinaviĆ«  en Oost Europa zaten op de duindoorns zich te goed te doen aan de bessen hiervan (foto). De spreeuwen waren aan het wachten tot de regen weg trok en de harde zuiden wind ging minderen, het waren echt duizenden spreeuwen. Plotseling vlogen ze met z'n allen verschrikt op (foto). Oorzaak daarvan was een harde brul van de .............Noordwijkse beachrunner.

zondag 11 oktober 2020

Jagende honden achter een hert!






 De stranden zijn weer leeg. De herfstachtige omstandigheden waaronder op het ogenblik over het strand wordt hardgelopen , veel bewolking regen en veel wind, hebben ook wel weer ,,iets,, . Als hardloper (ster) maken wij het wisselen der seizoenen wat betreft het weer heel puur mee. Op het strand dus ( door de weeks) nog maar weinig mensen. Tijdens een van m'n duurlopen over het strand kon je ook aan de zomer attributen zien dat het strand seizoen voorbij is. Kijk eens op de foto naar het voet - volleybal net dat er maar troosteloos bij hangt, exemplarisch voor het wisselen der seizoenen. 

Wel opvallend waren de velen meeuwen (foto) die de plaats van de strand recreanten hadden ingenomen. Mede debet daaraan was zeker het voedsel wat voor de meeuwen op het strand voorradig was. Velden van ,, mesheften,, (foto) strekten zich uit over de Noordwijkse stranden . Een dicht mesheft wordt door een meeuw met de snavel open gehakt waarna het witte schelpdier wat zich hierin bevindt lekker wordt opgepeuzeld. Best wel leuk is het om als hardloper(ster) over deze mesheft velden te hardlopen. Het is een gekraak van jewelste en.........de meeuwen horen je aankomen waardoor ze rap de lucht in vliegen om niet veel later zich weer achter je neer te vlijen en verder te gaan met het verorberen van deze lekkernij.

Dan werd afgelopen donderdag een duurloop ( 70 min) hard gelopen met miezer regen , bewolkt weer en een harde wind. Opvallend waren  de kale kruinen van veel bomen (foto) veel bladeren waren al van de bomen af gevallen. De zin om ver weg te gaan met het hardlopen was er niet en besloot daarom een vast rondje (voorin de duinen) te gaan hardlopen. In dit rondje heb je de harde wind in de rug  terwijl op de terugweg de wind ( en regen) door bossen en struiken wordt tegen gehouden. Het rondje is 1350 meter. In het tweede rondje werd ik overvallen door een barre beleving.

Om de bocht naast het fietspad in de duinen ( in het gras) liep een hert mij keihard tegemoet. Het dier schrok van mij  en liep daardoor zeer angstig langs me heen de bossen in. Waarom het dier zo hard liep en heel angstig keek werd me al heel snel duidelijk. Een dertigtal meters achter het hert stormden 2 honden met razernij in hun ogen achter het dier aan. Door vlak voor een van de honden te springen en hard ,,stop,, te schreeuwen dacht ik de honden tegen te houden. Maar de blik van de honden was er een van ,, in tranche,, om het hert te pakken te krijgen, de honden raasden door achter het hert aan. 

Inschatting van mij was dat de snelheid  van het hert gelijk lag aan die van de jagende honden. Uithoudingsvermogen van de dieren zal bepalend voor de afloop hiervan zijn, laten we hopen in het voordeel van het hert. Op het schelpenpad ( een aantal rondjes hardlopend verder) zag ik opeens de eigenaresse , van de twee voorheen op het hert jagende honden (foto), die net na hun jacht weer aan kwamen lopen bij haar. Door mij werd een foto gemaakt van de honden. De vrouw zag het en vroeg of ik een melding ging maken.............nee hoor ,werd geantwoord, maar vertelde er niet bij dat er wel een verhaaltje over geschreven zou worden door de ..............Noordwijkse beachrunner.