Flamingo's in Malaga.

 Na 21 maanden eindelijk weer met het vliegtuig naar onze tweede thuishaven Malaga (foto) gevlogen, versoepelingen wat betreft Corona her en der maakte dit weer mogelijk. In de 8 dagen dat wij er verbleven was er alleen maar zon met temperaturen tussen de 24 en 25 graden celcius. In Malaga city is het altijd goed weer, de mensen zijn er aardig.....maar het is er wel altijd druk wat wij niet erg vinden.

In Malaga kan er door de hardloper (ster) goed worden hardgelopen maar in de dagen dat wij er waren was er weinig tijd voor mij om dat te gaan doen. Hoofdmoot van deze trip was het verbeteren van onze Spaanse taal op een school. 5 ochtende kregen Corien en ik klassikaal les door lerares Ana. Tijdens de lessen werd er alleen maar Spaans gesproken dan leer je het snel. 

Het te maken huiswerk (foto)werd dagelijks in de namiddag op een zonnig terras gefixt , hiermee waren we iedere dag ongeveer 11/2 uur mee zoet. Na een siësta aten we ( Corien, Sanne en Amber, foto) tapas in Spaanse restaurants . Om daarna in het donker te gaan hardlopen met een volle maag trok mij niet erg aan. Het hardlopen moest daarom op het heetst  van de dag gedaan worden. Op de boulevards was het druk met mensen.

Daarom werd er alleen maar op de pier van Malaga hard gelopen een pracht locatie om dat daar te doen. De twee keer dat ik er hard liep werd er wel volop van genoten. Aan de pier liggen grote cruiseschepen en aan beide kanten veel palmbomen (foto). De eerste keer werd twee maal rondje pier hardgelopen terwijl de tweede training 23/4 maal de pier werd  belopen , de laatste keer zonder shirt ( foto).

Dan werd er ook nog gefietst richting het atletiek stadion van Malaga met aan de voet ervan mooie kunst voor de hardloper(ster,foto)  Een rivier is daar de grens tussen het drukke Malaga en een mooi natuur park. Samen met Corien fietsen we langs de rivier richting de  Middellandse zee, door mij werd voorop gereden. Opeens zei Corien..Sjaak flamingo's in de rivier!! Ik kon het niet geloven.

In Afrika hebben we meren gezien vol met rose flamingo's  maar in Malaga zijn flamingo's geen gemeengoed. Ik stapte van de fiets af en zag 5 grijze flamingo's,  een heel tijdje bekeken we de dieren(foto).  Dat dit natuur fenomeen heel bijzonder was in Malaga bleek wel uit de reactie van de Malaguenos waaraan ik de foto liet zien, hun reacties ...hier in Malaga?? Si, fue visto a traves de los ojos de el.........Noordwijkse beachrunner.

Geen dolfijnen op het strand.

 Na een wedstrijd worden er altijd 2 uitloop trainingen door mij hard gelopen. Na de eerste 5 km wedstrijd in Waddinxveen liep ik de dag erna een uitloop training over het strand van 34 minuten ( joggen). Tijdens de training waren er veel machines op het strand. De grootste machine/ voertuig (foto) zorgde ervoor dat de kabel die de opgewekte elektriciteit van het windmolen park in zee naar het land brengt, dieper in het zand kwam te liggen, van 1 1/2 meter naar 3 meter( voor de veiligheid). Een andere machine/ voertuig bracht een bootje naar de zee (foto) die de kabel in de zee bodem moest monitoren,  leuk om te zien.

De tweede uitloop training ging sneller en was langer dan de bedoeling was, reden daarvoor was dat Paul mee ging trainen en dan gaat het altijd sneller en langer. Paul wilde in de bossen van de duinen trainen , het regende en het waaide hard. Als beachrunner wilde ik natuurlijk ook over het strand hardlopen en vertelde daarbij dat de dag ervoor in Monster twee dolfijnen waren aan gespoeld, misschien was dat op deze dag op het Noordwijkse strand ook wel het geval.

Bij het betreden van het strand liepen we voor de wind(en regen) de noord in maar waar we ook keken..............geen dolfijnen op het strand. Het weer was zelfs van dien aard dat er op ons tweeën na helemaal niemand anders op het strand liep, het strand was voor ons alleen. Via de afrit naaktstrand liepen we het strand af de duinen in .Een flink stuk van het duinpad was door de hevige regenbuien van de laatste tijd weg gespoeld.  Ondanks dat het pad door een boomstam was verstevigd, spoelde  regenwater het schelpenzand  onder de boomstam vandaan ( foto's), wilde natuur in de Noordwijkse duinen!

O ja.......omdat een eventuele volgende 5 km wedstrijd door mij sneller wil worden hard gelopen dan de eerste in Waddinxveen,  is er sinds tijden weer een flink portie mordant in de interval training ( 8 x 500 m) gebracht. Het inbrengen van mordant in de training was goed te zien aan de snelheid van de 500 meter intervals. Met Corien naast me op de fiets liep ik de training op het fietspad in duinen maar liefst 8-10 seconden sneller, iedere 500 meter!! Nu is het zaak de snelheid van de intervals over te brengen naar een wedstrijd van de .........Noordwijkse beachrunner.

5 km. wedstrijd Waddinxveen.

 Voor het eerst sinds 22 augustus 2019 werd er door mij weer een georganiseerde wedstrijd hard gelopen en wel een 5 km wedstrijd in Waddinxveen. Eindelijk mogen er weer hardloop wedstrijden worden georganiseerd op een ,,normale,, manier. Deze wedstrijd stond als eerste in mijn wedstrijd agenda.

11 dagen geleden kwam er nog een serieuze kink in de kabel. Door een korte hevige griep- verkoudheid aanval raakte ik 2 1/2 kilo !!! aan  lichaams gewicht kwijt waardoor er 4  dagen niet werd getraind. Op het ogenblik is er 1 kilo van het verloren lichaams gewicht weer aangekomen.

Dan de wedstrijd dag. Met Corien reisden we per trein naar Waddinxveen, trein reizen vinden we erg gezellig. Na een broodje belegt met zalm en een bekertje met koffie genuttigd te hebben op trein station Leiden centraal, reisden we via Alphen a/d Rijn naar Waddinxveen toe. In sporthal de Dreef werd ingeschreven (foto) voor de 5km wedstrijd. 

Het inlopen voor de wedstrijd werd gedaan onder een blauwe paraplu, het regende behoorlijk. Na het inlopen verzamelden de hardlopers ( sters) zich in het startvak (foto) waarna we werden weg getoeterd door Irene van der Reijken (foto). Irene is een hardloopster die zich wist te plaatsen voor de Olympische spelen in Tokio (klasse). Ze specialiseert zich op de 3000 meter steeplechase.

De eerste 3 km ( foto, gele shirt) liepen perfect voor mij wat kwam doordat de snelheid 5 sec.per km lager lag dan de snelheid die ik tijdens interval trainingen hard loopt. Het was inmiddels gestopt met regenen maar het wegdek bleef behoorlijk glad (nat). Op een gegeven moment begon ik de wedstrijd in de benen te voelen en hoopten dat de benen  niet zouden verzwakken, dat gebeurde gelukkig niet.

En na een versnelling over de laatste 300 meter was de laatste gelopen kilometer nog het snelst hard gelopen. Door de organisatie werd nog gevraagd de gelopen tijd zelf op te nemen. Eindtijd 23.42 (foto). Tijd opgenomen door de ..........Noordwijkse beachrunner.