Vanochtend vroeg gingen we met z'n drieën op stap voor een hardloop training op de witte palen route. Met de auto reden we, Corien - Chantal en ik ( foto) , naar de bosrand van de Duindamse slag waar we de auto parkeerden.
Om precies 07.31 uur begon de training, Corien wandelend en Chantal ( schoondochter) en ik hardlopend. Het was al weer een tijdje geleden dat met Chantal werd hard gelopen. Doordat ze voetbalster is in het 1e dames team van Hillegom beslaat het grootste gedeelte van het jaar haar trainingen uit voetbal trainingen en voetbal wedstrijden. Nu , in de zomer pauze van het voetbal, had ze dus tijd voor een hardloop training met de beachrunner.
In deze training liepen we rustig wat in om daarna oefeningen te doen waarbij vooral aandacht werd gegeven aan de heupen, liezen, knieën en enkels. Belangrijk omdat momenteel op de witte palen route veel plekken mulzand ligt, heel wat aan de oppervlakte liggende boomwortels en af en toe een gat. In combinatie met de vele heuveltjes maakt het een uitdagend parcours.
Maar het kon ons niet deren want de drie rondjes die door ons hardlopend werden afgelegd gingen vlotjes, na ieder rondje werd 2 minuten pauze gehouden. Wel had ik tegen Chantal gezegd iets achter me te blijven lopen (foto) dit vooral om de ondergrond in de gaten te houden. Twee maal passeerden we Corien die er een flink wandel tempo op na hield. Ze maakte wat filmpjes en foto's van ons, op een van de foto's zwaait Chantal vriendelijk naar haar (foto).
O ja.......tijdens de training droeg Chantal een hartslagmeter waarbij ze regelmatig haar hartslag aan me doorgaf. Ze vertelde dat haar snelste hartslag 180 was geweest vlak na het laatste rondje! Ja ja.......de witte palen route training is nooit een gemakkelijke volgens de ..............Noordwijkse beachrunner.