donderdag 31 oktober 2024

Rood met witte stippen.





 Samen met Corien (foto) wat dagen op de Veluwe doorgebracht,  de Veluwe is altijd een prettige streek om dat te doen. Er kan daar volop in alle rust gewandeld worden en ook gefietst,  wat we dan ook deden. 

Tijdens het wandelen was Corien vooral gefocust op het vinden van paddenstoelen. Wanneer ze er een zag keek ze op waarnemingen.nl wat de naam van de paddenstoel was. Mooi vond ik de,,rood met witte stippen,, (foto) en een echte ,,heksenkring,, (foto), prachtig. 

Natuurlijk werd er ook nog hard gelopen en wel in , de met herfst kleuren getooide,  bossen van de Veluwe,  ons hotel lag aan de rand van het bos. Omdat de week voor onze aankomst daar bij een schapenhouder, in de buurt, 20 schapen waren dood gebeten door wolven , liet Corien me niet alleen het bos ingaan, ze begeleidde mij op de fiets. 

Vlak achter ons hotel liep ik het bos in over een drassig bospad. De randen van het bospad werd opgezocht om natte smerige voeten te vermijden. Ook Corien ging van haar fiets af om mij te volgen. Eenmaal in het bos waren de paden goed te belopen. De bladeren vielen al flink van de bomen af en tijdens het hardlopen knisperden de gevallen bladeren onder de voeten. 

Het liep allemaal lekker soepeltjes , ik had het gevoel dat wel uren door gegaan kon worden met hardlopen, zo lekker ging het. Vooral op een bospad halverwege het lopie ( foto) kreeg ik zoveel ,,spirit,, dat zeker 5 minuten in een snel tempo werd hardgelopen, keun hoor! 

Na de bosloop stalde we de fiets van Corien weer in de bus waarna  op de hotelkamer lekker wat koffie werd gedronken door Corien en de .............Noordwijkse beachrunner. 

vrijdag 18 oktober 2024

In memoriam.




 m'n Zus Marjon was haar levenlang een harde werkster als activiteiten begeleidster in een zorginstelling.  Als ze met pensioen ging zou ze lekker veel gaan golfen , Marjon was een fanatiek golfster ( handicap 14.3). Rond de tijd dat ze met pensioen ging vertelde ze tegen mij dat ze veel pijn voelde, het leek net of er prikkeldraad in haar hele lichaam werd gestoken. 

Een gang naar de dokter was logisch.........uitslag.........ongeneeslijk ziek..........longkanker ........erg hoor, je verzint het niet. Samen met haar man Ruud besloot ze de strijd aan te gaan om toch nog zo lang mogelijk een menswaardig bestaan te leven. Na wat chemo kuren, imunotherapies en bestralingen was Marjon het, na 2 jaar vechten!, zat. Ze ging naar een hospice waar ze via euthanasie het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde, afgelopen woensdag 16 oktober, 68 jaar. ( sfeerfoto, gemaakt tijdens het hardlopen over strand met avondval). 

Marjon ( foto, Marjon op de voorgrond, de beachrunner in de achtergrond) was in haar leven sportief, ze zwom , speelde basketbal en beoefende de golfsport maar........ze was ook kunstzinnig . Waar ik me altijd over verbaasde was de kunstzinnigheid die Marjon als klein meissie al in zich had. Met haar linkerhand was ze op de basisschool al bezig met het maken van kunst. Plankjes met spijkertjes erop geslagen om te weven, het haken van kleine kleedjes en onderzettertjes , ook werden er sjalen en wanten gebreid voor de winter. 

Later nam ze les in de schilderkunst en schilderde de mooiste schilderijen, ik heb er heel wat hangen in mijn huis. Het mooiste schilderij dat Marjon maakte ( in mijn ogen) was natuurlijk het schilderij wat ze van mij schilderde (foto). Op het eind van haar leven vond ze nog de kracht en de motivatie om een schilderij van en  voor haar broer de beachrunner te maken, indrukwekkend !!

Totdat ook ik mijn laatste adem zal uitblazen, gaat het pracht schilderij gekoesterd worden door de ............Noordwijkse beachrunner. 


woensdag 9 oktober 2024

Noordvoort training.







 Net voordat zich bij mij verkoudheids  verschijnselen aandienden kon ik voor het eerst sinds lange tijd weer een ,,Noordvoort,, (foto) training hardlopen. Doordat de hardloop trainingen wat langer zijn geworden en ook regelmatig op de ,,witte palen route,, wordt getraind , is het sterker worden van de benen een gevolg daarvan. En sterke benen heb je nodig voor de machtige Noordvoort training. 

De bus parkeerde ik aan de voet van het duingebied ,,de Blink,, . Omdat er een wat stevige - koele noord- westen wind waaide werd een zwarte windstopper aangetrokken. Ook werden hoge rode kousen aangedaan ( tot boven de knie) dit voor  het ketsen van de helm en duindoorns tegen de benen, klitvorming van venijnige klitten en eventueel teken. Na wat rek en strek oefeningen begon ik eraan.

Via het fietspad werd in een rustig tempo linksaf gegaan het voetpad op van de weg die naar Langervelderslag gaat, op deze weg al flink wat heuvels om te ,,mannen,,. Bij Langervelderslag aangekomen werd verder hardgelopen over het fietspad richting Zandvoort. Bij de eerste afrit werd richting het strand gelopen en na de klim , afdalend het strand op, zag ik de palen rij ( foto) ......de grens van Noordvoort. 

Over het goed te belopen strand werd al snel de palen rij bereikt waar gestopt werd met hardlopen om verder even de zeereep op te klimmen, het is nogal steil (foto). Na het klimwerk vond ik al snel het duin pad in de zeereep. De rest wijst zich vanzelf, als je de palen in de zeereep blijft volgen weet je ongeveer waar het mul zand paadje naar toe gaat. In het begin loopt het pad vooral door hoge helm planten  richting het uitkijkpunt waar een selfie werd gemaakt (foto). 

Verder hardlopend ( het pad gaat op en neer) waren het nu de duindoorns in de meerderheid en wanneer deze planten de weg versperden moest er wat gewandeld en gesprongen worden om de ,,prikkers,, te omzeilen. Dat Noordvoort als rustgebied van dieren een succes is bleek wel uit de foto die vanaf de zeereep werd genomen. Aalscholvers en grote mantelmeeuwen (foto) waren aan het rusten in de buurt van de vloedlijn,  prachtig.  

Bij de rustbanken in de zeereep (foto) ging ik even zitten ( 5 minuten) om te genieten van het mooie uitzicht , eten van een appelreep en wat drinken van sportdrank. Na de break werd nog wat doorgelopen....maar niet te ver....Omdat de training niet te lang mocht duren. Na 95 minuten genieten van de natuur in combinatie met het hardlopen kwam de bus weer in het vizier van de ...........Noordwijkse beachrunner.