m'n Zus Marjon was haar levenlang een harde werkster als activiteiten begeleidster in een zorginstelling. Als ze met pensioen ging zou ze lekker veel gaan golfen , Marjon was een fanatiek golfster ( handicap 14.3). Rond de tijd dat ze met pensioen ging vertelde ze tegen mij dat ze veel pijn voelde, het leek net of er prikkeldraad in haar hele lichaam werd gestoken.
Een gang naar de dokter was logisch.........uitslag.........ongeneeslijk ziek..........longkanker ........erg hoor, je verzint het niet. Samen met haar man Ruud besloot ze de strijd aan te gaan om toch nog zo lang mogelijk een menswaardig bestaan te leven. Na wat chemo kuren, imunotherapies en bestralingen was Marjon het, na 2 jaar vechten!, zat. Ze ging naar een hospice waar ze via euthanasie het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde, afgelopen woensdag 16 oktober, 68 jaar. ( sfeerfoto, gemaakt tijdens het hardlopen over strand met avondval).
Marjon ( foto, Marjon op de voorgrond, de beachrunner in de achtergrond) was in haar leven sportief, ze zwom , speelde basketbal en beoefende de golfsport maar........ze was ook kunstzinnig . Waar ik me altijd over verbaasde was de kunstzinnigheid die Marjon als klein meissie al in zich had. Met haar linkerhand was ze op de basisschool al bezig met het maken van kunst. Plankjes met spijkertjes erop geslagen om te weven, het haken van kleine kleedjes en onderzettertjes , ook werden er sjalen en wanten gebreid voor de winter.
Later nam ze les in de schilderkunst en schilderde de mooiste schilderijen, ik heb er heel wat hangen in mijn huis. Het mooiste schilderij dat Marjon maakte ( in mijn ogen) was natuurlijk het schilderij wat ze van mij schilderde (foto). Op het eind van haar leven vond ze nog de kracht en de motivatie om een schilderij van en voor haar broer de beachrunner te maken, indrukwekkend !!
Totdat ook ik mijn laatste adem zal uitblazen, gaat het pracht schilderij gekoesterd worden door de ............Noordwijkse beachrunner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten