Trailrun nabij Nijmegen......met val!

 Ondanks dat er wat trailrunners(sters) voor en achter mij liepen voelde ik me , door de zwaarte van de trail , in mezelf gekeerd .......alleen met de pracht trailrun. Op een steile trap naar boven werd de hoogte van een trede verkeerd ingeschat gevolg.....een val, die ik gelukkig met de armen kon opvangen en.......naar later bleek ook met de ........? 

Corien en ik vinden Nijmegen een leuke stad om in te vertoeven en daar bleek ook een mooie trailrun te worden georganiseerd,  hup met de o.v. dít weekend naar Nijmegen. Met de bus naar de st Maartenshoeve (foto) waar de start van de trail was. Ik had mezelf ingeschreven voor de run van 7 km met een aantal hoogte meters van 220 meter!! Ook werd nog een 14 km (2 rondjes) en een 21 km ( 3 rondjes) trail  gelopen. 

Bij het afhalen van de start nummers was het nog wat aan het regenen maar niet getreurd , ik stond lekker droog onder mijn meegenomen paraplu. Opeens kwam er een trailrunster bij mij staan die zei dat ze even met me kwam knuffelen. Ik antwoordde dat dat zeker met de paraplu te maken had, wat ze beaamde, leuk hoor. Naast het startnummer werd ook nog een tijd chip overhandigd die met tierips op de schoen bevestigd moest worden. 

Het bevestigen van de chip op de hardloop schoen vlotte niet erg en dat werd opgemerkt door een jonge man ( deelnemer van de 21 km trail). Hij was zo sportief om mij daarmee te helpen, bedankt man. Corien spelde het startnummer op het mooie Homewizard/ 10 van Noordwijk shirt, de trail kon beginnen. 

We begonnen aan een luie omhoog gaande asfalt heuvel (foto) om daarna de bossen in te gaan waar we flink naar beneden daalden en na het dalen kwam direct een flinke ,,kuitenbijter,, een hoge heuvel waar harlopend opgelopen werd. Na de hoge heuvel wat kleinere heuvels en scherpe bochten, echt leuk om over hard te lopen. Na weer een ,,knots,, van een heuvel, werd er toch wat in de benen gevoeld, iets van verzuring wat in de afdaling weer verdween. 

Na een stukje vlak kwam ik bij een steile trap. Op de steile trap naar boven toe werd de hoogte van een trede verkeerd ingeschat,  gevolg......een val die ik gelukkig met de armen kon opvangen en naar later bleek ook met de knieën ( na de finish zag ik pas de schaaf  wondjes aan de knieën).  Er volgden nog heel wat trappen , hoge heuvels.....maar ook mooie afdalingen die best wel rap gingen. 

Op ( wat bleek) de laatste trappenheuvel omhoog begon ik voor het eerst te wandelen ( de enige keer) om daarna door de prachtige bossen aldaar (foto) in een mooie sterke draf naar de finishlijn te trailen. Na afloop werd aan mij nog een ( volgens mij) halve liter! 0.0 bier aangeboden door de organisatie, Corien en ik lieten ons het alcohol vrije bier heerlijk smaken (2 foto's). Wat een prachtige mooie ( maar zware ) trailrun was dit voor de ...............Noordwijkse beachrunner. 

Co ,, and her monkey,,.

 Voor het moment is het prima dat de lange duurlopen  iets meer dan een uur beklijven, langer is nu niet nodig. Om een lange duurloop nog leuker te maken dan ik het al vind, wordt er af en toe gestopt ( in de duinen) om wat krachtoefeningen te doen met boomstammen,  afgewaaide  grote takken etc.etc. Als zo'n duurloopje in de buurt van mijn ,,klimboom,, komt wordt er ook in de boom geklommen ( meestal 3x).

Samen met Corien ( op de fiets) werd in de vroege ochtend  een duurloop begonnen, de snelheid van het hardlopen was ong. 6.15 m/km. Geen wind en wat bewolking maakten het goede omstandigheden om hard te lopen. Gezellig pratend kwamen we bij het Duindamse slag bos aan waar we rechts af sloegen , het asfalt laantje in dat dat naar de Noordwijkse golfbaan gaat. Corien  stopte bij de slagbomen om haar fiets te stallen terwijl door mij werd doorgelopen naar de klimboom. 

Bij de hoge dennenboom aangekomen klom ik direct naar boven tot aan de horizontale takken en daarna weer naar beneden. Inmiddels was Corien ook bij de boom aangekomen en begon wat filmpjes te maken ( 2 foto's). Terwijl ze een selfie filmde klom ik achter haar de boom in. Opeens moest ik denken aan een top song van Robbie Williams , me and my monkey. Op dit moment was het niet Robbie met zijn monkey maar............ Co ,, and her monkey,, geinig hoor.

Dan werd ook nog een landerijloop hard gelopen, tijdens deze loop was er een mooi foto/natuur momentje. Terwijl veel mede mensen zich in hun bed nog een keertje omdraaide was ik al op pad. Over de Noord boulevard en de Grent werd naar de Oude zeeweg hard gelopen. Het opkomende zonnetje had al veel kracht , voor dat ik de landerij opliep werd het shirt uitgetrokken. Ontspannen liep ik rechts op een karrenspoor toen ik eerst goed moest kijken. In een goede schutkleur zag ik flink wat ganzen fourageren  op een stukje land waar de bollen waren gerooid en opgeraapt ( machinaal). Wat een mooi natuur moment ( foto).  

Samen met Erik-Jan werd ook nog een mooie training hard gelopen op de witte palen route, al  voor 07.00 uur in de ochtend waren we daar. Het was mokkerig warm en de ondergrond waarop we hardliepen bestond hoofdzakelijk uit mul zand, zware omstandigheden dus. Door mij werd er 4 rondjes hardgelopen ( 2 1/2 m rust) terwijl Erik-Jan er 5 liep. Zijn 5e rondje liep hij het snelst in een rappe  tijd volgens de ............ Noordwijkse beachrunner.  

Zware heuveltrainingen.

 Er is weer ingeschreven voor een georganiseerde trailrun , eind augustus gaat de korte trail hard gelopen worden. In deze trailrun 3 heuvels van 65 - 70 en 85 meter hoogte, flink wat hoogte. Het leek me daarom beter om wat zware heuveltrainingen in het hardloop programma te stoppen. De 1e heuvel training werd gelopen rond de schuine  afrit. 

Na 1 km inlopen  op het fietspad in de duinen kwam ik bij de schuine afrit waar na wat knie buigingen en enkel bewegingen de hardloop training begon. Eerst werd de schuine afrit vanaf de duinkant opgelopen, over de top werd doorgelopen het strand op waar even werd uitgerust, om daarna vanaf het strand de heuvel op te lopen in een rustig tempo (foto).......... poefff......een behoorlijk steile heuvel en het  mulle  zand maakte het er ook niet lichter op. 

Wanneer er wat mede mensen met hun honden op de duinkant van de schuine afrit waren, besloot ik rechts van de schuine afrit , een schelpen heuvel op te lopen. Door de hardere ondergrond van deze heuvel kon ik de wat kortere heuvel sneller hardlopend oplopen. Alles bij elkaar werd 12 x een heuvel,,bedwongen,, ........ 4 x vanaf het strand....4x vanaf het duin ....en 4x de schelpen heuvel. 

Dan werd er vorige week een duurloop hardgelopen ( 61 min) met wat heuvels. De dag er na een uitloop training van 4 km over het brede rustige strand (foto). De training bestond uit 1km joggen,1km snel, 1km joggen, 1 km snel. Tijdens de 2e km joggen kwam ik Jaap tegen (foto) er werd gestopt met hardlopen. 

Jaap kom ik vaak tegen op het strand en in de duinen, hij is er , net als ik, dagelijks te vinden. Jaap maakt mooie wandelingen over het strand en  de duinen in gezelschap van zijn zwarte hond, op zijn bakfiets fietst hij dagelijks naar Noordwijk toe. 

In vroeger jaren werd door Jaap ook wat hard gelopen, vaak samen met zijn partner Willie. Dat hardlopen niet helemaal zijn ding was bleek wel uit het antwoord op de vraag...wat hij het leukste vond van het hardlopen?....... hij antwoordde.....het thuis komen! Met ,, tot een volgende keer,, werd afscheid van Jaap genomen door de ........Noordwijkse beachrunner.