Ondanks dat er wat trailrunners(sters) voor en achter mij liepen voelde ik me , door de zwaarte van de trail , in mezelf gekeerd .......alleen met de pracht trailrun. Op een steile trap naar boven werd de hoogte van een trede verkeerd ingeschat gevolg.....een val, die ik gelukkig met de armen kon opvangen en.......naar later bleek ook met de ........?
Corien en ik vinden Nijmegen een leuke stad om in te vertoeven en daar bleek ook een mooie trailrun te worden georganiseerd, hup met de o.v. dít weekend naar Nijmegen. Met de bus naar de st Maartenshoeve (foto) waar de start van de trail was. Ik had mezelf ingeschreven voor de run van 7 km met een aantal hoogte meters van 220 meter!! Ook werd nog een 14 km (2 rondjes) en een 21 km ( 3 rondjes) trail gelopen.
Bij het afhalen van de start nummers was het nog wat aan het regenen maar niet getreurd , ik stond lekker droog onder mijn meegenomen paraplu. Opeens kwam er een trailrunster bij mij staan die zei dat ze even met me kwam knuffelen. Ik antwoordde dat dat zeker met de paraplu te maken had, wat ze beaamde, leuk hoor. Naast het startnummer werd ook nog een tijd chip overhandigd die met tierips op de schoen bevestigd moest worden.
Het bevestigen van de chip op de hardloop schoen vlotte niet erg en dat werd opgemerkt door een jonge man ( deelnemer van de 21 km trail). Hij was zo sportief om mij daarmee te helpen, bedankt man. Corien spelde het startnummer op het mooie Homewizard/ 10 van Noordwijk shirt, de trail kon beginnen.
We begonnen aan een luie omhoog gaande asfalt heuvel (foto) om daarna de bossen in te gaan waar we flink naar beneden daalden en na het dalen kwam direct een flinke ,,kuitenbijter,, een hoge heuvel waar harlopend opgelopen werd. Na de hoge heuvel wat kleinere heuvels en scherpe bochten, echt leuk om over hard te lopen. Na weer een ,,knots,, van een heuvel, werd er toch wat in de benen gevoeld, iets van verzuring wat in de afdaling weer verdween.
Na een stukje vlak kwam ik bij een steile trap. Op de steile trap naar boven toe werd de hoogte van een trede verkeerd ingeschat, gevolg......een val die ik gelukkig met de armen kon opvangen en naar later bleek ook met de knieën ( na de finish zag ik pas de schaaf wondjes aan de knieën). Er volgden nog heel wat trappen , hoge heuvels.....maar ook mooie afdalingen die best wel rap gingen.
Op ( wat bleek) de laatste trappenheuvel omhoog begon ik voor het eerst te wandelen ( de enige keer) om daarna door de prachtige bossen aldaar (foto) in een mooie sterke draf naar de finishlijn te trailen. Na afloop werd aan mij nog een ( volgens mij) halve liter! 0.0 bier aangeboden door de organisatie, Corien en ik lieten ons het alcohol vrije bier heerlijk smaken (2 foto's). Wat een prachtige mooie ( maar zware ) trailrun was dit voor de ...............Noordwijkse beachrunner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten