Het sluipbruggetje.

Weer wat aparts meegemaakt afgelopen week tijdens 'n hardlooptraining. Een keer per jaar breng ik m'n werkbus naar de garage waar hij weer voor een jaar rijklaar wordt gemaakt en deze garage is op een bedrijven terrein in Hillegom. Nu leek het me een goed idee om hardlopend mijn auto weer te gaan ophalen, wel een behoorlijke afstand vanuit m'n huis ( ong. 15 km) maar als LSD loop te doen. Wel had ik voor de zekerheid op Google-Earth gekeken  voor de kortste weg. Besloten werd door de duinen richting Keukenhof te hardlopen maar voor de Leidse vaart links af te slaan op de Zuider Leidse vaart . Op Google-Earth had ik een bruggetje waargenomen (foto) die mij in staat stelde om via het sluipbruggetje over de Leidse vaart door 'n stukje landerij en landweggetjes naar het bedrijven terrein te hardlopen. Maar.......niets is wat het lijkt! Nu moet je weten dat op het ogenblik vooral de lange duurloop trainingen erg moeizaam gaan. Deze trainingen bouw ik langzaam uit, elke minuut uitbouw is meegenomen. Mijn inschatting was binnen 1 uur en 30 minuten bij mijn werkbus te arriveren. Via de duinen ,Vogelaarsdreef en Delfweg arriveerde ik op de Zuider Leidse vaart, trouwens best goed hardlopen op deze weg in een echte Hollandse omgeving (foto). Bij nadering van het punt waar ik (volgens Google-Earth) de Leidse vaart kon oversteken via het sluipbruggetje kwam ik van een koude kermis thuis! Waar ik ook keek geen bruggetje te zien. Wat bleek? Het bruggetje is er alleen tijdens de drukke oogstmaanden in de zomer, in de rustige winter maanden wordt dit bruggetje weer afgebroken.......lekker dan! De voorzichtige uitbouw van m'n lange duur loop werd nood gedwongen overboord gegooid want ik moest nu verder lopen om via de Beeklaan (Hillegom) weer terug te keren naar het bedrijven terrein. De voorzichtige minuutjes uitbouw van de lange loop training werd een uitbouw van 24 minuten (pff). Vandaag dan een rustig lopie naar Langervelderslag die ik gedeeltelijk door de duinen en over strand liep. Halverwege het schelpenpad werd ik achterhaald door hardloper Floris Jan. Al hardlopend begonnen we een gezellig gesprek waarin hij zijn hardloop belevenissen vertelde en ik die van mij. Op het einde van het schelpenpad ging Floris Jan naar rechts waar hij zich aansloot bij een trainings groep je van de NSL om verder te trainen terwijl door mij naar links werd afgeslagen het strand op. Daar nam ik een foto van helm planten en hun 1 meter lange wortels die door strand afkalving nu goed te zien waren(foto). Doordat de voeding in zand karig is zijn de wortels van de helmplant vele malen groter dan de plant zelf! Al hardlopend vervolgde ik mijn weg naar Langervelderslag waar ik een lekker bakkie koffie nam. De terugweg leverde geen problemen op voor de ............Noordwijkse beachrunner.

Sneeuw meeuwen.

Dit weekend kon je al hardlopend genieten van de bijzondere weersomstandigheden die in ons land aanwezig waren. In de duinen en op het machtige Noordwijkse strand was het vooral zondag genieten. Zaterdag middag op 'n tijdstip dat de gure regen buien het strand hadden verlaten begon ik aan een lange duurloop. Bij het betreden van het strand zag ik dat de zee de voorgaande nacht ver het strand op was gestroomd tot de afrit aan de voet van de vuurtoren , waar betonplaten van hun plaats waren geduwd door de krachtige zee en er flink wat strand afkalving was(foto). De lange duurloop viel me zwaar wat mede zal zijn gekomen door de gure wind. Vandaag dan 'n uitloop training die ik verkoos in de sneeuw te gaan hardlopen(foto)! En wat geweldig was dat! Ik begon m'n uitloop training in de prachtige wit besneeuwde duinen, waarbij ik vooral de mooie in de luwte gelegen duinpaden beliep(foto). En dan het imposante witte Noordwijkse strand. Vanuit de duinen liep ik het besneeuwde strand op rechtstreeks naar de zee waar een koppel sneeuw meeuwen hun voedsel probeerden te vinden(foto). Terug hoger op het strand vervolgde ik al hardlopend m'n uitloop training in de voorduintjes die zich op het strand gevormd hebben (foto) prachtig! Nu de kans zich voor deed om tijdens het vallen van de sneeuw op het besneeuwde strand te mogen en kunnen hardlopen werd dit met beiden handen aangegrepen door de ...............Noordwijkse beachrunner.

Kwetsbaar.

Ooit wel eens als hardloper(ster) in een 'Madurodam setting' aanwezig geweest? Ja.........ik wel! Een aantal dagen geleden hielden we bij ons thuis al het knusse St. Nicolaas avondje, een aantal dagen te vroeg omdat Sanne haar dromen weer ging leven nu 'n tijdje in Amerika. Ze wilde graag het knusse avondje beleven voordat ze naar Amerika ging, vandaar. De Sint en Pieten hadden de hardloop route van Malaga naar Pedregalejo in miniatuur na gebouwd met daarin de Noordwijkse beachrunner(foto) en een gedicht van meer dan 1 meter lang. Als hardloper(ster) hebben we nu eenmaal een sport waarmee de Sint en Pieten wel raad weten als het om dichten gaat, een dankbaar onderwerp. Vooral onvoorziene gebeurtenissen, blunders en tegenslagen die in onze hardloopsport regelmatig voorkomen worden dan breed uitgemeten, leuk. Een zo'n onvoorziene gebeurtenis maakte ik tijdens mijn hardlooptraining afgelopen woensdag mee. Na mijn werk wilde ik 'n rustige loop doen van ongeveer 'n uurtje, voor de zekerheid nam ik mijn hoofdlamp mee. Op de heenweg door de duinen was het nog licht maar toen ik op de terugweg het strand op ging was het al donker. Daar de maan opeens boven de duinen verscheen verlichtte die het strand dusdanig dat het hoofdlampje niet nodig was. In de laatste kilometer schoven de wolken voor de maan en het begon te regenen. Ik zette mijn zwarte muts op en versnelde iets (regen is nou niet echt mijn ding) ondanks dat het goed donker was geworden kon ik nog genoeg zien om zonder lamp te blijven hardlopen. Maar dan.......(als ik er aan terug denk!).......vanuit het niets.......werd het strand opeens hel verlicht, het licht verblinde me zelfs iets....direct gevolgd door een enorme knal .......m'n hele lichaam schudde van de kracht van deze knal........onweer ......en wel heel dichtbij. Hoe kwetsbaar is een mens in dit natuur geweld? Heel kwetsbaar kan ik je zeggen! Op m'n aller hards liep ik naar huis en pas daar kwam het veilige gevoel voor de ............Noordwijkse beachrunner.

Ultraloper.

De maand november begint al aardig op te schieten. De hardlooptrainingen die ik in deze maand heb gedaan werden vaak vergezeld met stevige regenbuien . In de maand november wordt er "om en om" hard gelopen (dag trainen dag rust). Ik doe een heuveltraining die steeds iets zwaarder wordt gemaakt, een kilometer interval die steeds iets sneller gaat en een lange loop die steeds langer wordt. Spelenderwijs bereik je met de langzame opbouw van de training al een behoorlijk niveau. Met de lange loop verdaag ik weer regelmatig in de mooie bossen van de Duindamse slag en kan daar volop genieten van de mooie bospaden (foto) die daar in gelegen zijn. Hardlopen en genieten gaan hier hand in hand. Vorige week tijdens een wandeling in de duinen (op het schelpenpad) zag ik in de verte een hardloper naderen. Aan de manier van hardlopen en aan zijn rugzakje(met waterzak) herkende ik in hem een ultraloper. Bij het passeren  van mij vroeg ik hem of hij Bas was een ultraloper. Zoals een echte ultraloper betaamt , het gros van de Nederlandse ultralopers(sters) zijn vriendelijke mensen, stopte hij met zijn hardlooptraining en we begonnen samen een gezellig praatje. Hij vertelde dat  inderdaad  Bas zijn naam was(foto, Bas tijdens de West coast challenge 2016) en vroeg hoe ik hem kon. Ik vertelde hem over mijn ultraloop avontuur en dat ik in die tijd ook de verrichtingen van andere ultralopers volgden. Gelijktijdig met het hardlopen van mijn 60 km strandloop (de laatste JKM memorial) liep hij de 125 km strandloop de gehele kustlijn. Hij vertelde dat hij met een uitloop training bezig was van 'n ultraloop enkele dagen ervoor die hij met een vriend liep, een rondje Markermeer vanuit Amsterdam!! Deze loop had hij gedaan als voorbereiding op de West coast challenge 2017 die in december door hem wordt hardgelopen(een 125 km strandloop solo). Het zal voorlopig zijn laatste ultraloop zijn . In 2018 wil hij zich gaan voorbereiden op de marathon van Berlijn (hij moet daar nog wel ingeloot voor worden) die hij in een PR wil gaan volbrengen. Met een ferme handdruk namen we afscheid van elkaar. Succes Bas met je mooie aankomende hardloop doelen namens de ...................Noordwijkse beachrunner.

Toeval...?

Het leven hangt van toevalligheden aan elkaar!...........of toeval bestaat niet! .......twee stellingen die ver uit elkaar liggen maar die ik vanochtend beiden ondervond. Bij het opstaan vanochtend en het maken van twee bordjes fruit ( een voor mij en een voor m'n vrouw) die ik altijd eet voor ik mijn training in de vroege ochtend begin, voelde ik me plotseling gehaast worden (was dit toeval?). Van de dag ervoor wist ik dat het strand er goed bij lag, dus waarom haast? Over een uur zou het strand er ook nog wel zijn! Het haastige gevoel verdween niet. Snel kleedde ik me om in hardloop kleding deed me rek en strek oefeningen en weg was ik ....naar het strand. Bedoeling was 'n tijdje joggend de noord in te gaan om daarna ook de terugweg relax te lopen. Opvallend op het strand , die er vlak en goed hardloopbaar bij lag , vond ik de hopen wier die vanacht op het strand waren aangespoeld (foto). Het hardlopen ging lekker en ik was al weer een flink eind de noord in toen ik een voertuig op het strand zag waar 2 mensen uit stapten. Ze keken naar een "bobbel" op het strand. Ze pakten een rieten mand van hun voertuig en liepen naar de "bobbel". Inmiddels was ik nieuwsgierig geworden het joggen werd sprinten! Net op tijd arriveerde ik bij Leen en Maarten die bezig waren de mand dicht te binden ( 2 minuten later van huis en ik had dit gemist , goed dat ik haast gemaakt had!!). Ze vertelden dat ze een jonge zeehond hadden gevonden. Het zeehondje kwam waarschijnlijk uit de zeehonden populatie van Zeeland(bijna 5000 stuks) en was door een zuidelijke stroming meegevoerd naar het Noordwijkse strand. Het diertje was door longworm verzwakt en was ongeveer 4 a 5 maanden oud. Er was een 100% kans dat met medicijnen het zeehondje er weer bovenop zou komen. Ik vroeg of ik een foto mocht maken van de jonge zeehond voor m'n blog (foto). Ook vroeg ik of ze wilden poseren voor nog 'n foto en daar werd ook geen bezwaar tegen gemaakt. Tijdens het maken van deze foto keek ook het zeehondje stiekem over het randje van de rieten mand recht in de camera van de .............Noordwijkse beachrunner.

Spaanse vlaggen.

Samen met m'n dochter Sanne (foto) en vrouw Corien gezellig een aantal dagen naar het warme Spanje geweest. Het prachtige Sevilla(foto) was de eerste Spaanse stad die we bezochten. Midden in het centrum van deze drukke stad was ons hostel en van daaruit probeerde ik ook te gaan hardlopen. Als Hollandse hardloper(ster) in het buitenland is het vaak spannend om dat te gaan doen. Mijn oog was gevallen op de oevers van de rivier Guadalquivir die de stad in tweeën splitst.  Tijdens een wandeling een dag eerder had ik hier al Spaanse hardlopers gezien. Aan een voorbijkomende hardloper vroeg ik (in half Spaans-Engels) of het te doen was het hardlopen langs de rivier. "Si si mucho kilometre ", ook in ons hostel vertelde een man uit Singapore (foto) dat het goed te doen was het hardlopen langs de rivier. In de vroege morgen op pad naar de rivier. De eerste paar honderd meters rond ons hostel was de ondergrond niet best om te hardlopen. In cement gelegen grote kiezelstenen en grote kasseien (waarvan er niet een recht lag, foto) noopte mij te gaan wandelen. Toen de ondergrond beter werd begon ik met hardlopen(joggen). Het was nog een flinke kluif om de rivier te vinden. Na veel navraag aan alleen Spaans sprekende mensen waaronder een oudere vrouw met een prachtige Spaanse jurk, trof ik gelukkig een Engels sprekende man die mij netjes de weg wees. Aangekomen bij de Guadalquivir liep ik rechtsaf langs de rivier. Ook hier was de ondergrond niet best, hobbelig en stoffig. Plotseling lag daar een houten vlonder waar ik overheen liep maar moest opletten voor de schroeven die centimeters uit het hout staken ( de planken lagen niet echt vast). Bij het uitwijken werd ik vanachter bijna aangereden door een fietser (oef, dat scheelde maar weinig). Mijn keerpunt op deze spannende tocht was bij een grasveld voor de zwervers van Sevilla. Lege flessen wijn en bier lagen her en der verspreid en het stonk er naar alcohol.  Terwijl ik weer richting hostel liep draaiden de zwervers zich nog 'n keer om onder hun smoezelige dekentjes! Onze tweede bestemming was de vriendelijke stad Malaga. Met de trein reisden we door het droge landschap (36 graden) hier na toe. Voor mij is deze vriendelijke stad bekend terrein om te gaan hardlopen. Graag wilde ik weer hardlopen naar de pittoreske boulevard van Pedregalejo, eigenlijk verder dan dat ik op het ogenblik wil hardlopen maar het is daar zo leuk, ik wilde erheen! Met donker al op pad naar deze Spaanse plaats. Na 37 minuten joggen ( kilometer tempo 2 minuten langzamer dan snelste interval kilometer tijd) arriveerde ik op de mooie boulevard. De barretjes waren nog gesloten maar een hotel was open. Ik liep er naar binnen en vroeg in half Spaans-Engels met internationaal gebaren taal ( een denkbeeldig glas naar mijn mond brengend) om een glas sinaasappelsap......ja hier wel! (Vriendelijke streek). In Sevilla kreeg ik telkenmale nul op het rekest in de hotels om iets te mogen consumeren,  dit was alleen voor hotel gasten. Na het opdrinken van het vers geperste sinaasappelsap begon ik aan mijn terugkeer. Ongeveer 20 minuten na m'n keerpunt voelde ik aan mijn benen dat ik toch begon te trainen en dat is nog niet de bedoeling deze maand. Ik stopte met hardlopen en begon met het run-walk-run en wel in de lichtste vorm ( 5 min wandel-5 min joggen). O ja.....dat vergat ik bijna! Opvallend vond ik de vele Spaanse vlaggen (foto) die in de steden wapperden. Tijdens een bustour in Sevilla vertelde een Spaanse man uit Alicante dat die vlaggen te maken hadden met het gedoe rond de Catalanen (onafhankelijkheid) ook Alicante hing er vol mee! Tijdens deze bustour zag ik ook het verlaten gebied van de world expo die in 1992 in Sevilla werd gehouden. Hier hardlopen leek me ook wel wat maar het was te ver weg van ons hostel om daar aan te beginnen, gelukkig maar. Later  hoorde ik dat in dit gebied roedels wilde Spaanse honden de boel onveilig maakten. Om nu als hardloper(ster) in zo'n roedel terecht te komen dat lijkt mij een nare ervaring........zelfs in de slechtste nachtmerrie van de ................Noordwijkse beachrunner.

Heuveltraining.

Inmiddels heb ik na mijn hardlooploze periode van 25 dagen al weer een aantal keren getraind. Het begin van zo'n nieuwe hardloop cyclus is altijd moeizaam.  Doordat het hardlopen na een nieuwe start altijd stroef verloopt besef ik me dat het hardlopen geen a-b-ctje. is . Om op een goed niveau te komen zal er weer heel wat arbeid moeten worden verricht! De maand oktober is voor mij nog een relax maand. Alleen joggen en weinig kilometers. Wel probeer ik wekelijks een  heuveltraining te doen op mijn favoriete heuvel de schuine afrit aan de duin kant (foto). Heuveltraining vormt voor mij de basis voor de (in de winter) "er toe doe trainingen ". Deze trainingen heb ik door een paar lichte blessures al een tijdje niet meer kunnen doen en juist deze trainingen (waar ik later op terug kom) zorgen dat het hardlopen me makkelijker af gaat. Natuurlijk vergeet ik niet te genieten van het hardlopen. Gisteren liep ik joggend de schuine afrit op naar het strand. Op de top van de heuvel aangekomen zag ik weer een prachtig panorama(foto). Telkens als ik vanuit het duin op deze plek het strand oploopt is het een overweldigend gebeuren voor de .................Noordwijkse beachrunner.

Appelsappie...

Vandaag reed ik met mijn auto naar Katwijk om daar naar de hardlopers te kijken die op verschillende afstanden konden starten. Mijn aandacht ging vooral uit naar hardloop maat Paul en zijn maat Ben. Bedoeling was om ze op de foto te nemen en aan te moedigen. Met mijn rugzakkie (met 2 boterhammen en een appelsappie ) wandelde ik het strand op richting Wassenaar.  Bedoeling was om na het vinden van Paul en Ben m'n boterhammen en appelsappie te nuttigen en daarna terug te gaan. Maar dat pakte anders uit! Eerst zag ik tussen de 10 km lopers een snellere hardloper gaan, het bleek Andre te zijn, de latere winnaar van de 15 km wedstrijd (foto). Na weer een flink eind wandelen zag ik plotseling een hardloopster die stil stond en ondersteund werd door een mede hardloper, dat zag er niet goed uit! Ik liep naar het tweetal en vroeg aan de hardloopster(die voorovergebogen stond) of ze misschien flink wat teugen van mijn appelsappie wilde. Dat wilde ze wel. Ik gaf haar mijn flesje appelsap waaruit ze een paar flinke slokken nam. Ik zag aan haar ogen dat ze direct opknapte. Na een dank je wel naar mij toe kon ze samen met haar loopmaat haar wedstrijd uitlopen, gelukkig maar. Even verderop zag ik Paul en Ben naast elkaar aankomen op een zeer slecht stuk blubber zand waarin ze centimeters wegzakten, hun halve marathon was een zware. Toen ik vroeg om naar me te zwaaien voor de foto werd er door het tweetal flink tegen gesputterd.  Gezwaaid werd er niet de mannen moesten te veel energie steken in het zware strand(foto). Op de terugweg at ik mijn boterhammen op en dronk het restant van mijn appelsappie op. Ik wandelde naar een waterpost waar 3 vrijwilligers flink in de weer waren bij het aanreiken van de plastic bekertjes met water naar de hardlopers toe. De plastic bekertjes lagen her en der verspreid op het strand (foto) dit kan beter. Bij de waterposten tijdens de Noordwijkse strandlopen zorgt de organisatie voor afvalbakken op zo'n 50 tal meters van de uitgave van de bekertjes . Als hardloper krijg je dan het verzoek om de bekertjes in de afvalbak te deponeren. Een goed advies naar de organisatie van deze mooie Katwijkse wedstrijd van de .........Noordwijkse beachrunner.

Genen...

Wat hardlopen betreft zit ik nu in mijn rustperiode. I.p.v. hardlopen wordt er nu gewandeld en af en toe gefietst. Afgelopen zaterdag werd ik door mijn zoon uitgenodigd om met zijn vriendenteam een wedstrijd te zaalvoetballen, leuk. We speelden de wedstrijd(zondag) met 1 wisselspeler. Samen met mijn zoon liep ik me voor de wedstrijd warm(foto). Na een onwennig begin van de wedstrijd wisten we elkaar op een gegeven moment goed te vinden , mooi combinatie voetbal speelden we met z'n allen(foto). Halverwege de 2e helft werd ik van achteruit door Bjorn aangespeeld op de rechterkant van het veld . Ik speelde de bal direct voor, tussen de keeper en de laatste verdediger van de tegenstanders(foto), naar Leander (de uitblinker van deze wedstrijd) die de bal beheerst in het doel tikte. Mede door deze goal wisten we een mooie overwinning te behalen. Een gezellige en sportieve wedstrijd waarbij het voetballen met de jonge sporters voor mij een verademing was. Het zaalvoetballen blijft toch een mooie sport wat diep in de genen zit van de..........Noordwijkse beachrunner.

Einde van de regenboog.

Vandaag een van mijn laatste trainingen voor mijn hardloop loze periode gedaan. Graag wilde ik nog 'n keer op de mooie boulevard en zeereep van Katwijk hardlopen(foto). Daar mijn trainingen niet zo veel tijd( en kilometers)  meer in beslag nemen reed ik in mijn auto naar het grote parkeerterrein ten noorden van Katwijk om daar de training te beginnen. Door de kustversterking in Katwijk is de zeereep in samenhang met de boulevard prachtig geworden. Ten tijde van de bouwcrisis die samenviel met de kustversterking van Katwijk kwam ik regelmatig naar deze familie badplaats om de vorderingen van de kustversterking (parkeergarage onder de zeereep) te aanschouwen een prachtig gebeuren. Ik begon de training ( rond de klok van 7.30 uur) met regen en zon wat een regenboog betekende. Op het mooie looppad wat in de brede zeereep vlak bij het strand gemaakt is liep ik volop te genieten. Joggend liep ik over houten vlonders (foto) met daarin staal (waarschijnlijk tegen het uitglijden) erg mooi. Ook schelpen paden maakten deel uit van dit mooie natuur pad. Plotseling bij een strandafrit keek ik naar rechts en zag iets wat ik nog nooit gezien had, het einde van een regenboog!!!(foto). De pot met goud was al door een ander weggehaald want ik zag hem niet meer! Verderop liep ik de duinen in langs de Soufi tempel. Na 25 minuten keerde ik om en wandelde een tijdje onder het genot van een klein blikje cola(150 ml). Op de terugweg liep ik weer over het mooie pad in de zeereep waar ik op het einde van het pad een metaal ovaal vormig scherm zag waarachter 2 vogelaars zaten die in hun swarovski kijkers naar vogels keken. Ik vroeg of ze al iets speciaals hadden gezien, ze antwoorden van niet maar een dag eerder zagen de mannen een jagende visarend. Een van de vogelaars (rene) liet mij in zijn swarovski kijker kijken en toonde zijn foto camera , een camera met een enorme lens. In militaire dienst vele jaren geleden schoot ik wel eens vanaf mijn schouder met een LAW wapen, een anti tank wapen waarmee je de grootste tanks aan gruzelementen kon schieten. Wel.....dit wapen verbleekte in vergelijking met de camera +lens van Rene. Hij maakte een foto van de maan en toonde mij op de gemaakte foto de kraters van de maan ongelooflijk. Na een afscheidsgroet naar de vogelaars toe liep ik al joggend naar mijn auto en het einde van een mooie en gezellige training van de ...........Noordwijkse beachrunner.

Afbouwen.

Halverwege de maand maart liep ik dit seizoen mijn eerste wedstrijd eind augustus liep ik mijn laatste wedstrijd.........tijd om af te bouwen naar een hardlooploze periode die waarschijnlijk (ergens in september-oktober) 3 weken zal beslaan maar waarin ik nog wel zal fietsen en wandelen. Mijn trainingen gaan nu minder snel en ver......i.p.v. een felle interval training op zondag doe ik nu een ,, afbouw training,,. Vandaag liep ik weer zo'n training. Een uur na hoogwater met prachtig zonnig weer kwam ik het strand op en zag dat het strand flink schuin aflopend was. Besloten werd om alleen op de heenweg over het strand naar de Duindamse slag te lopen en terug het schelpenpad en de duinen ,, aan te doen,,. Met mijn blote voeten in de branding begon ik eraan. Voor de vuurtoren was het N.K. live saving bezig, in een rustig tempo liep ik 10 minuten ,,de noord,, in om daar mijn eerste body work out te doen. 10 x opdrukken, 3x 1/2 min. planks, 15 squads en achteruit hardlopen ,daarna nog even wandelen. Na weer 8 min. in een rustig tempo hardlopen m'n 2e serie body work out met nog 3x 20 tellen versnelling erbij, aansluitend hardlopend tot aan de Duindamse slag waar mijn vrouw Corien ( met mijn hardloop schoenen) me stond op te wachten. Opvallend waren de vele groepjes sporters(sters) die daar op het strand lekker gezond bezig waren(foto). Samen met Corien namen we bij strandpaviljoen de Zeester en lekker bakkie koffie (foto) waarna ik mijn training weer vervolgde op het schelpenpad. Met Corien naast me op de fiets liep ik 100 meter snel en 200 meter rust het schelpenpad af. Bovenstaande training vind ik persoonlijk een van de leukste trainingen, sneller hardlopen ga je er niet van maar het is wel erg goed voor je lichaam en algehele conditie. O ja......afgelopen donderdagavond was de afsluitende prijsuitreiking van de Noordwijkse strandlopen. Ik sta er altijd weer van te kijken hoe gladjes deze avond verloopt. Jan van Grinsven weet alles op een prettige wijze aan elkaar te praten en zet de sporters(sters) maar ook de vrijwilligers en sponsoren immer in het zonnetje. Ikzelf moest ook naar voren komen om de prijzen in ontvangst te nemen. Samen met Koen een goede en sportieve wedstrijd hardloper en Gerben , een door de inwoners van Noordwijk breed gedragen wethouder die de prijzen uitreikte, stond ik op het podium (foto, gemaakt door Leon Gielen)een toch wel trotse..........Noordwijkse beachrunner.

Uitkijken!

Inmiddels zijn er 8 strandlopen gelopen. De 7e strandloop vorige week werd met goede omstandigheden gelopen. Met een hard strand en harde wind werden er snelle tijden gelopen. Ook door mij werd er een snelle tijd hard gelopen en vooral op de terugweg van de 4 km leek het wel(voor de wind) of ik ,,vloog,,(foto). Door het resultaat van deze strandloop , 1e in leeftijdscategorie,  8e totaal!! en niet meer in te halen door mijn concurrenten (6x winst) besloot ik direct mijn felle interval trainingen eruit te halen en ook de rest van de strandlopen rustig aan te doen, want het is uitkijken voor een blessure die op het zware strand snel opgelopen is. Voor de start van de 8e strandloop vandaag kwam ik in gesprek met Jan (foto). Hem ken ik al jaren vanuit de bouw. Hij vertelde dat hij vanaf het begin van de strandlopen al deelnemer was. Hij traint niet specifiek voor de strandlopen maar vooral door wekelijks te zwemmen en veel te fietsen houdt hij zijn conditie prima in orde. Na afloop van de door mij rustig gelopen 8e strandloop vertelde Koen dat hij met een blessure (kuit) was uitgevallen. Het meedoen van de laatste 2 strandlopen komt daarmee op ,, losse schroeven,, te staan voor Koen. Het rustiger aan doen met het hardlopen blijkt geen verkeerde beslissing van de ..................Noordwijkse beachrunner.

Glinstering van de zee...

Net weer een zware 4 km strandloopwedstrijd hard gelopen. Met een vrij straffe wind , slecht strand en met een flinke hindernis in het begin van het wedstrijd parcours werd het niet gemakkelijk. Wat was het geval: zeilboten die voor zeilwedstrijden op het strand lagen versperde dusdanig de weg dat ik polshoogte ging nemen hoe deze hindernis te ontwijken. Rechts was zo wie zo geen optie daar het zeewater tot aan de boten het strand op kwam en ik geen zin had om 4 km met natte schoenen en sokken te gaan hardlopen. Dan links tussen de boten. Daar lag een ijzeren bint in de weg die ik opzij sjouwden en zo een doorgang tussen de boten maakte van 'n meter of twee. Dan de start! Het feit was wel dat ik eerst een opening tussen de toeschouwers moest vinden om ,,mijn,, doorgang te bereiken, dat lukte tot verbazing van de toeschouwers die mij met open monden na keken! De wedstrijd liep niet gemakkelijk en mijn directe concurrent in mijn leeftijds categorie (Ben) wist me al vrij snel in te halen en de afstand tussen ons flink uit te bouwen, er moest wat gebeuren! Bij het keerpunt versnelde ik iets zodat in ieder geval de afstand niet groter werd. Op 3 km van de wedstrijd besloot ik nog meer aan te zetten (probeer het maar eens op 'n slecht strand!) en ja......langzaam wist ik de achterstand te verkleinen en 300 meter voor de finish wist ik Ben te achterhalen, waarna ik hem nog op een 9 tal seconden wist te lopen een zwaar bevochten overwinning derhalve ( 11e totaal). O ja..... even dit nog! Vorige week liep ik na de wedstrijd en voor een interval training een uitloop training. Blootvoet's , zonder shirt met een warm zonnetje liep ik in de branding van de kalme zee en had het prima naar mijn zin. Thuis gekomen wilde ik gaan douchen maar daar ik zo'n fijne training had gelopen kreeg ik opeens inspiratie  voor een gedicht (dat gebeurt zelden bij mij). Snel pakte ik een notitie blokje en schreef het volgende lees mee!

Hardlopend spetteren en spatteren in de branding.

Gelukkig kijken in de glinstering van de zee.

Mijn voeten zorgen voor een zachte landing.

Gelukzaligheid neem ik op mijn schouder mee.

Een dichtende ..............Noordwijkse beachrunner.

Spektakel, 10 van Noordwijk.

De 10 van Noordwijk is weer achter de rug. Met 1583 deelnemers op de 5 en 10 km, en nog heel wat deelnemertjes aan de kinderloop was het het grootst aantal hardlopers in deze wedstrijd tot nu toe. Voor mij begon de dag al voor de klok van 8 uur. Met een gezellige ploeg(foto) plaatsten we de hekken en deden we nog veel meer hand en span diensten die dit soort wedstrijden met zich mee brengt. Eerst was er de kinderloop 1 km hardlopen lag er voor de jeugd in het verschiet. Na de finish kreeg ieder kind een ijsje aangeboden door ijssalon Likkie. Opvallend waren ook de vele gratis prijzen die onder de kinderen (startnummers) werden verloot. Hoogtepunt van de kinderloop was dat Edwin van der Sar (foto) , die met zijn Edwin van der Sar foundation zijn naam aan dit evenement verbind , een flink aantal voetballen tussen de deelnemers van de kinderloop wierp leuk. Na dit spektakel was de start van de 5km. Na een opwarm sessie van de Noordwijkse hardloop trainster vertrokken de hardloper(sters) in een pittig tempo. De 5 km (in werkelijkheid was de afstand 5.3 km) werd gewonnen door Jimmy van Bemmel(av Voorschoten '97,foto) een bekende hardloper in Noordwijk. Naast de overwinning die hij in deze wedstrijd behaalde is hij tevens een van de toppers van de Noordwijkse strandlopen. Trouwens een opvallende verschijning was zonder meer Jan van Grinsven (foto) de organisator van de Noordwijkse strandlopen was aan het flyeren voor zijn strandlopen! Dan de start van de 10 km en er kan niet anders dan gezegd worden dat deze wedstrijd  van een goed niveau was. Maar liefst 3 hardlopers wisten in de 32 minuten te finishen waarmee het parcours van de 10 van Noordwijk haar snelheids faam waar maakten. Opvallend bij de finish van de 10 km was de aanwezigheid van Edwin van der Sar die veel finishers een high five gaf en daarmee een persoonlijk tintje aan dit gladjes verlopen evenement toevoegde. Nadat een ieder de finish lijn was gepasseerd,  op de laatste sportster moest trouwens erg lang worden gewacht, was de wedstrijd voorbij, maar....er moest nog opgeruimd worden dus het was nog even ,, handjes aan,, voor de crew (foto) met daarin de .............Noordwijkse beachrunner.

Onweer

Het gebeurt niet vaak dat hardloop wedstrijden worden afgelast maar vandaag was het dan zover. Flink onweer(foto) zorgden ervoor dat de organisatie van de Noordwijkse strandlopen het risico niet nam om de wedstrijden over 2-4en 8 km door te laten gaan. Fijn voor de hardlopers dat er in de organisatie van de Noordwijkse strandlopen mensen zijn die de veiligheid van de sporters goed in de gaten houden. Ikzelf liep hardlopend naar het strand waar de start was en kreeg daar van Jan (die al vele jaren deel uitmaakt van de organisatie van de strandlopen) 3 bananen in mijn handen (foto). Hij vertelde dat het in 46 jaar pas de tweede keer was dat de strandloop door slecht weer was afgelast. Hardlopend, met de 3 bananen in mijn rechterhand, liep ik in wedstrijd tempo weer naar huis,waar ik een lekkere banaan at waarna ik ging afdouchen. Morgen i.p.v. een uitloop training dus een kilometer interval training om toch het lichaam even op scherp te zetten. Over 10 dagen(zondag16 juli) wordt ook de 10 van Noordwijk gelopen. Achter de schermen wordt er door de organisatie van deze wedstrijd hard gewerkt om er iets moois van te maken. Nieuw in deze wedstrijd is de bedrijvenloop. Animator Paul heeft wat leuks in petto voor de bedrijven lopers. Bijzonder zijn de trainingen die hij samen met 2 andere trainers aan de bedrijven lopers geeft dit om de sporters die voor hun bedrijf de 10 van Noordwijk gaan hardlopen zo goed mogelijk in conditie te krijgen. Voor, tijdens en na de wedstrijd wordt er ook een ,,steentje,, bij gedragen door de .............Noordwijkse beachrunner.

Jeugd.

Het is goed toeven op het Noordwijkse strand met het mooie weer deze weken. De hardloop trainingen zijn een groot feest op het zonnige strand. Regelmatig wordt er ook met blote voeten in het zeewater gelopen (meestal joggen) dat is echt iets voor op de zomerdag ook wordt er vaak in het ,,blote bassie ,, getraind. De kilometer intervallen zijn nu ,,dukdalf,, intervallen (4 dukdalven zijn 1 kilometer). De Noordwijkse strandlopen zijn op het ogenblik in volle gang. Inmiddels zijn er 2 wedstrijden hardgelopen onder behoorlijk pittige omstandigheden ( harde wind en geen hard strand). Met altijd veel jeugd onder de strandlopers(foto) liep ik mee met de 2e strandloop (4km). Voor de start sprak ik met Koen, al jaren een goede hardloper. Hij had zijn vraagtekens bij het feit of hij dit jaar het podium in zijn leeftijd categorie zou behalen. Misschien extra aandacht van zijn trainers voor hem kan het mogelijk maken om dit alsnog te bereiken. Na afloop van de wedstrijd waar een ieder een stroopwafel van de organisatie kreeg aangeboden raakte ik in gesprek met Patrick. De hele wedstrijd liepen we in de buurt van elkaar, maar op het eind liep hij bij me vandaan. Hij vertelde dat hij een langzamere tijd had hardgelopen dan de 1ste strandloop wat mede kwam door het feit dat hij overdag 100 km had getraind op de fiets?  Een sterk staaltje sportiviteit volgens de ..............Noordwijkse beachrunner.

Hardlopend Noordwijk

Als tassendrager mocht ik vandaag mee met 3 dames die de Ladies run in Rotterdam gingen hardlopen de 7,5 km. Het was een drukte van jewelste in de Ahoy hallen (foto) van Rotterdam. Verboden was het voor de mannen om mee te hardlopen op een van de drie te lopen afstanden (5-7,5-10 km). Zelfs bij het bekijken van het uitgestalde koopwaar bleken alleen de vrouwen iets te mogen kopen (foto). Gelukkig mocht ik bij een barretje, bij gratie god's een bakkie koffie kopen anders had ik daar toch een paar uur met een ,, houten bek,, rond gelopen. Vooraf hadden de drie hardloopsters veel water gedronken omdat de loop in warme omstandigheden werd gehouden. Terwijl ik plaats nam op een houten tribune in de hal waar gefinisht werd liepen Mo, Co  en Mirre een gedegen 7.5 km. Met z'n drieën hand in hand liepen ze de finish lijn over (foto). Na afloop nog even buurten bij een Amerikaanse koffie keten voor een geslaagd einde van een gezellige dag. En dan in de voorbereiding want binnen niet al te lange tijd breekt er voor hardlopend Noordwijk wat wedstrijden betreft weer een enerverende tijd aan. Vanaf donderdag 15 juni beginnen de Noordwijkse strandlopen weer. Deze  wedstrijdstrandlopen die op 10 donderdagavonden worden gehouden (start 19.30),worden al voor de 46e keer georganiseerd door de Noordwijkse volleybalvereniging. Deze wedstrijd cyclus is de trots van hardlopend Noordwijk! Een maand later op zondag 16 juli staat de 10 van Noordwijk op het hardloop programma. De organisatie van dit hardloop evenement timmert flink aan de weg en probeert er een groot evenement van te maken. De a.s fusie van de twee dorpen Noordwijkerhout en Noordwijk is in de organisatie van deze wedstrijd allang gaande! De samenwerking tussen inwoners van de twee dorpen loopt in deze organisatie prima  aldus de ..............Noordwijkse beachrunner.

Happy color run

Afgelopen zondag gingen we met een koppel van 9 man/vrouw , waaronder een begeleider (Jack) naar het Sloterpark in Amsterdam om daar mee te doen met de color run. In het starters pakket wat we ontvingen bevonden zich naast het startnummer, Tshirt, zweetband, zakje kleur poeder  ook een  echte tattoo (plak plaatje) met het woord happy. Ik besloot het woord happy op mijn rechter onderbeen te ,, tatoeëren,, . Nadat we de auto's geparkeerd hadden wandelden we (ongeveer 2 km) naar de start. Op een paar honderd meter van de start zag ik aan de linker kant van mij een wandel-fietsbrug over een autoweg heen. Erg leuk waren de hardlopertjes van hout die op de brug waren aangebracht (foto)! Aan de start werden we vermaakt door een entertainer onder de muziekklanken van ,,Let the sunshine in van de musical Hair,,. We vertrokken in de derde wave van de maar liefst (volgens de organisatie) 20.000 ! mede hardlopers. Het langzame tempo dat we liepen was nodig om goed ,,onder gekliederd,, te worden door  de kleuren gooiers.  Na eerst  de blauwe en de rose  kleur te hebben doorstaan kwam ik bij de groene zone aan (foto). Hier liep ik bijna alleen waardoor de groenen kleuren gooiers allen oog voor mij hadden. Met mijn armen wijd kwam ik op de eerste mannelijke groene kleuren gooier af die zei dat ik goed bezig was en zijn twee bussen met groen kleurpoeder op mijn shirt en hals flink aan het legen was. Toen ik hem voorbij gelopen was voelde ik nog flink wat groene krijt in mijn nek als ,,toetje,, keun! Ook de rest van de groene kleuren gooiers wisten me nog goed te raken. Na ook de oranje kleur te hebben doorstaan finishte ik en niet veel later ook de rest van onze koppel (foto). Een erg leuk evenement derhalve ,iedere hardloper (ster) zou zich hier een keer aan moeten wagen. OK. .....er zijn wetenschappers die beweren dat inademing van het kleurige goedje slecht zou zijn voor de longen....! Maar ikzelf adem bijna dagelijks (stukadoorswerkzaamheden)en al 43 jaar gips in, doch de longen zijn nog steeds prima van de ..................Noordwijkse beachrunner.