Prachtig winter weer om in hard te lopen.

 Vanochtend was het prachtig winter weer om in hard te lopen over het strand ( 2 foto's). Het was inmiddels de 2e keer dat ik ging hardlopen na een rust periode van 10 dagen waarin het niet werd gedaan. De reden voor de rust periode was het uit vorm zijn wat betreft het hardlopen. Het lichaam gaf aan het even niet meer te doen waar dan ook naar werd geluisterd! 

Doch tijdens een duik nemen in de zee, in de rust periode, kon ik het toch niet laten iets te hardlopen. Na het uit kleden hogerop het strand tegen de duinen rij aan, werd naar de zee toe gedribbeld waar een duik werd genomen ( foto, water temp. 9 graden, buiten temp. -1  graad). Na de duik dribbelde ik weer terug het brede strand over naar de duinen rij toe ( foto). ,, Het bloed kruipt nou eenmaal waar het niet gaan kan,,! 

Dan terug naar vandaag. Na een rust periode wordt de hardloop conditie weer langzaam opgebouwd. In prachtig winter weer met wit gerijpt strand en duinen ( weinig wind , -5 graden) werd rond 10.00 uur het strand op gegaan voor 5 km joggen/ hardlopen ( 5.36 m de km) . Ik wandelde naar een brede strook zand vlak langs de zee, waar werd begonnen met hardlopen. Over de strook zand was het zeewater gestroomd waardoor het zand niet glad was maar door de vorst wel iets was aan gehard. 

Met mij waren er ook nog veel andere hardlopers ( sters) en wandelaars die de zand strook op zochten om over te recreëren,  echt een ideale ondergrond om dat te doen. Want hoe glad het door vries weer ook is ,, in den lande,, .........op het mooie Noordwijkse strand kan altijd hard gelopen worden door de ..........Noordwijkse beachrunner. 

Een inspiratiebron.

 Soms, met een ontmoeting van een hardloper(ster)/ jogger wordt wel eens verteld dat ze me, via het lezen van de beachrunner blog, een inspiratiebron vinden en dat is fijn om te horen. Maar dat een zwemmer mij ook als inspiratiebron zag was wel heel verrassend.........wat was het geval? 

Afgelopen dinsdag slenterde ik op het strand de noord in, geen wind en volop zon ,, the place to be,, op dat moment. Een man had net een duik in de zee genomen en liep het strand op richting zijn kleding. Ik vroeg hem hoe lang hij nog door ging met een duik nemen in de zee. Hij vertelde dat hij vroeger het hele jaar door zwom in het binnen water maar dat hij daarmee was gestopt. 

,, Gisteren,, zo vertelde hij, zag hij een man een duik nemen in de zee en vond dat zo geweldig dat in navolging daarvan het buiten zwemmen  deze dag door hem na velen jaren weer werd opgepakt. Toen de man vertelde waar en wanneer hij de duiker in zee had gezien bleek het dat ik zijn inspiratiebron was geweest, keun he! 

Ik vertelde dat ik dat was geweest en vanaf begin september er mee was begonnen. Ook vertelde ik dat het zee duiken in combinatie met ong. 4 km hardlopen werd gedaan, de zwem spullen werden in m'n ultraloop rugzakje gedaan (foto). Ook hadden we het nog even over de zeewater temperatuur  die inmiddels was gedaald naar 11 graden celcius. Met een misschien kunnen we samen nog eens een frisse duik nemen in de zee namen we afscheid van elkaar.  

Dan trof ik het tijdens een training ( zondag 20 november) in de vroege ochtend wat betreft de.............de zon. Vanaf de zeereep liep ik hard  over de noord boulevard, de Grent,  de zuid boulevard naar het fietspad richting Katwijk aan zee. Na een scherpe bocht naar links op het fietspad werd in een scherpe bocht naar rechts gearriveerd. Bij en met behulp van een bankie (foto) werden er kracht, balans en karate oefeningen gedaan.

Opeens was het er weer.....het machtige gevoel een hardloper/sporter te zijn.....dat ik het mag doen, dat ik het kan doen........maar ook doe. Debet aan dit gevoel was zeker de opkomende zon, wat een sfeervol uitzicht was dat over de ruwe zuid duinen(foto). Tijdens de oefeningen op dat moment scheen de opkomende zon ong. een kwartier. Toen de zon de rug werd toe gekeerd om over de afrit het strand op te hard lopen dreef de bewolking voor de zon, de zon liet zich de rest van de dag niet meer zien. Maar dat prachtige kwartiertje,  precies tijdens de oefeningen, scheen de zon er wel , speciaal voor de ............Noordwijkse beachrunner. 

,, Strong holder ,,

 Ondanks de regen en de harde zuiden wind werd er afgelopen donderdag in de ochtend een pracht hardloop training afgewerkt. 

In een rustig tempo liep ik warm aangekleed , met m'n Michael Kors jogging broek en de Boston beachrunner hoodie ( beiden uit Amerika) , de eerste kilometer op het fietspad in de Noordwijkse duinen. Bij de schuine afrit aangekomen werd het hardloop tempo versneld en liep rap de met mul zand bedekte afrit op. 

Op het strand aangekomen liep ik rechts de voorduintjes in en keek om me heen. Zover mijn ogen konden kijken , links en rechts, geen mede mens te zien (foto) , het strand was voor mij alleen prachtig. Volledig in m'n element werd de noord in hard gelopen met de harde zuiden wind en regen in de rug. Bij de volgende afrit werd het verlaten strand afgelopen naar het schelpenpad in de duinen.

Het schelpenpad lag vol met plassen waardoor regelmatig in de berm van het pad werd gelopen dit om mijn voeten niet nat te laten worden. Op het einde van het pad werd omgekeerd en niet veel later betrad ik hardlopend  de ruige duinen. Wildpaadjes en zanderige stuif kuilen waren nu de ondergrond waarover werd hard gelopen , af en toe moest er uitgeweken worden voor bossages van duindoorns, hierin hardlopen is nogal prikkelig. Zeker 1500 meter was ik aan het ,,darren in de duinen,, regen en wind konden me niet deren . Wat een beleving weer deze 57 minuten durende training.

Op het ogenblik worden door mij ,, alternatieve,, hardloop trainingen gedaan en voel me daar bijzonder goed bij. Bovenstaande training bijvoorbeeld maar ook de volgende training. Goed warm aangekleed ( met ultra loop rugzakje) wordt 4 km hardgelopen ( meestal duin strand) met daarin ............een duikie in de zee, vaak wordt na ongeveer 3 km de zee ingedoken( zwembroek en handdoek in de rugtas). Of ik deze training het gehele winter seizoen ga vol houden is nu nog niet te zeggen! Vooralsnog is het een ,, strong holder,,.

Dan is door mij ook een training ,, van stal gehaald,, die door mij 44 jaar geleden al werd gedaan ( in m'n uppie). In die tijd sportte ik iedere dag ( zaalvoetbal, karate en joggen/hardlopen) en dit naast mijn zware stukadoors werkzaamheden! In deze training wordt eerst 5 km hard gelopen waarna tijdens de laatste 2 km oefeningen worden gedaan. Vooral push-ups,  squads,  balans en karate oefeningen. De karate oefeningen worden lang niet meer zo krachtig en snel uitgevoerd als vroeger. Maar toch........ik ben er weer lekker mee bezig ( foto) de............Noordwijkse beachrunner.

Beachrunner in Boston.

 Net terug van 2 weken Amerika, het was een pracht reis. Maar liefst vier city's bezochten we en twee town's.  In de 2 weken Amerika werd 4x hardgelopen, daarbovenop bijna iedere dag gemiddeld 15 km wandelen ( met 2 uitschieters van meer dan een halve marathon). 

Van Amsterdam vlogen Corien en ik met het vliegtuig naar Boston een van de rijkste steden van Amerika waar we Boston en omgeving ( met de boot) bekeken. In Boston liep ik hard in, de om de hoek van het hotel gelegen, Boston Common, het oudste stadspark van Amerika (foto). 

In de 2e loop aldaar werd hard gelopen door Boston Common naar het nabij gelegen Public Garden om vanaf daar naar de Charles river te gaan, een rivier van 129 km lang. Langs de oevers van de Charles river was het goed hardlopen voor de hardloper (ster) met vlakke paden (foto). Aan de oevers van de rivier lagen ook Harvard university en de massachusetts instute of technology , beiden werden door ons bezocht. Bij de laatste zagen we op de atletiek baan een coach op zijn fiets een runner begeleiden (foto) . De atleet liep veel 400 meter rondjes in 70-71 sec!!! 

Vanuit Boston vlogen we naar Memphis waar we dochter Sanne met haar vrouw Amber ontmoette. Memphis is een wat verpauperde stad maar daar bezochten we wel Graceland (woning van de overleden Elvis Presley) en het daarbij behorende museum, prachtig (foto). Op het Witte huis na wordt Graceland het meest bezocht in Amerika. Ook bezochten we de plek waar Martin Luther King werd dood geschoten ( een voorvechter tegen rassen discriminatie). De baan van de kogel van de plek waar vandaan hij werd dood geschoten was in het plaveisel uitgehakt, indrukwekkend.  

In Memphis werd 1x hardgelopen. Vanuit het hotel dat net buiten de stad lag werd een 5 baans weg over gelopen waarna over de stoep naar Beale street werd hard gelopen. Links van mij een grote vlakte met vergeeld gras ( door de zon) afgeschermd door een hoog stalen hek dat op grote betonnen platen stond wat de stoep vormde. Aan de voet van het hek veel vuil (foto) waarin een zwerver in de vroege ochtend zijn kostje  bijeen aan het scharrelen was. In de Beale street (foto) waar de oorsprong van de Amerikaanse blues muziek ligt , liep ik een tijdje richting de Mississippi river langs het standbeeld (foto) van Elvis Presley . Voordat deze muzikant bekendheid genoot trad hij al op in Beale street evenals veel andere beroemde muzikanten. Opvallend detail in Memphis..........Tijdens de dagen dat wij er waren was ik de enige hardloper daar!! 

Met een gehuurde auto reden we over de 40 interstate naar Nashville toe, langs deze snelweg alleen maar katoen plantages en enorme bossen. Nashville is een keune stad. Vanaf het middag uur tot laat in de avond schalden er life muziek vanuit de  bars de straten op. Vooral downtown Nashville ( broadway) was indrukwekkend. Deze stad is een aanrader voor Amerika gangers! In Nashville werd door mij niet hard gelopen. 

Van Nashville vlogen we naar Philadelphia, hier waren we tijdens Halloween.  Op een avond liepen we met z'n vieren door het oude Philadelphia huizen te bekijken die in Halloween sfeer waren versierd. Een Amerikaan sprak ons aan , hij nodigde ons uit naar binnen te komen. Hij bleek een triatlon atleet die uitkwam voor team U.S.A . De volgende dag was er in zijn straat een Halloween feest waar wij een uitnodiging voor kregen. Met honderden kinderen en hun ouders vierden we dat feest, geweldig. 

Natuurlijk werd er ook nog hard gelopen in Philadelphia en wel op de Rocky steps (foto). De Rocky steps (72 treden) zijn te zien in de film Rocky ( 1976) met Sylvester Stallone. Bokser Rocky is de underdog in de film maar door keihard te trainen weet hij z'n mannetje te staan. In een training verdaagt hij bovenop de Rocky steps en voelt zich onoverwinnelijk........dat voelde ik me niet. Maar toen ik binnen no time bovenop de Rocky steps arriveerde stak ik de beide armen omhoog en riep luid ........Amerika here we are ......Corien, Sanne, Amber en de ............Noordwijkse beachrunner. 

Hard trainen tijdens een mooie natuur beleving.

 Na mijn rug blessure ( en een flink tijdje pijn medicatie) heb ik de hardloop trainingen weer op gepakt. Er werd begonnen met joggen en tijdens het joggen merkte ik het al .........slappe benen! Niets zo irritant als te hardlopen met slappe benen.  

De snelste manier om de benen weer hardloop sterk te maken is statische heuvel training.  Er wordt een heuvel uitgekozen en je loopt daarop naar boven toe. In een aantal weken vermeerder je het aantal herhalingen terwijl ook het tempo steeds sneller gemaakt wordt. Helaas kon ik me niet ,, zetten,, voor deze trainings vorm, wat nu te  doen? 

Voor mij is de ,, redder in nood,, de.............witte palen route. Het parcours (1500 m) ligt midden in de bossen der duinen. De witte palen route is een parcours met alleen heuveltjes erin afgewisseld met behoorlijk scherpe bochten en felle korte afdalingen. Tijdens het hardlopen van de ronde wordt je allen maar geflankeerd door bomen en struiken .......prachtig. Rond deze tijd ook nog eens een hele frisse geur van het vele groen dat hier aanwezig is. .

Natuurlijk werd de eerste keer,  vorige week , wat tempo betreft rustig aangepakt. Besloten werd 4x  het parcours te gaan hardlopen. In ronde 1 werd goed door gelopen maar de training werd af en toe afgebroken voor het maken van foto's, de tijd van deze ronde was + 2 min en 20 sec ( dan de snelste ronde). De 2e ronde + 20sec terwijl de 3e ronde in de snelste tijd werd hard gelopen. De laatste ronde werd weer rustig hard gelopen + 55 sec. 

Afgelopen zaterdag dan al de tweede keer op de witte palen route. In deze training kon al vier ,,strakke,, rondjes worden hard gelopen een teken dat de spanning weer op de benen komt te staan en dat is een goed teken voor het verdere hardloop gebeuren.

Maar wat een fantastische training is dit toch altijd. Hard trainen tijdens een mooie natuur beleving. Ik zal jullie meenemen via een zes tal foto's van de witte palen route aan de hand van de .................Noordwijkse beachrunner.  

1e foto......pad vanaf geparkeerde auto naar witte palen route.                                                    2e foto......begin van de training bij het witte paaltje.                                                                      3e foto......midden witte palen route met een scherpe bocht naar rechts.                                  4e foto .....drie kwart witte palen route met een scherpe bocht naar links.                            5e foto......einde van de training bij het witte paaltje nog even heuveltje af.                            6e foto......pad naar de auto toe ( auto zie je op de achtergrond). 

Joggen met paraplu.

 20 dagen na mijn rug blessure gaat het hardlopen weer redelijk. Vandaag liep ik 8.2 km in 51 minuten en was daar zeer tevreden mee.

Vorige week tijdens een strand wandeling met Corien werd voor het eerst weer gejogd en wel 100 meter! De strand wandeling was onder regenachtige omstandigheden. Op de foto zien jullie me met paraplu tijdens de eerste 100 meter joggen over het strand terwijl de pijn door medicatie werd onderdrukt. Blij was ik dat dit in ieder geval goed ging.

Besloten werd de dag erna voor het eerst weer in hardloop tenue  te gaan hardlopen. Het werd 15 min wandelen - 2 km joggen - 15 min wandelen de kop was er weer af! Na afloop van deze training had ik een ontmoeting met Aad (foto).

Aad kan je het gehele jaar door zien hardlopen, in de duinen maar soms ook over strand. Hij vertelde dat hij al vanaf zijn 16e jaar hardloper is . In die tijd werd hij lid van de Noordwijkerhoutse strandlopers ( als 14e lid, een van de eerste). Aad vertelde dat in vroeger jaren er altijd met de leden van de NSL over strand werd hardgelopen. Vanuit de verzamel plaats liepen ze hard naar het strand toe met altijd 3 versnellingen van 100 meter. 

Op het strand aangekomen werd hardgelopen vanaf de Duindamse  slag naar de Noordwijkse vuurtoren of naar Huis ter duin en vandaar uit weer terug. Het hardloop gebeuren is  altijd bij Aad aanwezig geweest behalve........tijdens zijn ,,staptijd,,. Want toen waren er andere motiverende beweegredenen om het hardlopen even niet te doen. 

Prachtig......verhalen van andere hardlopers (sters) aldus de .........Noordwijkse beachrunner. 

Kombochten op het strand.

 Bij het woord kombochten ( bochten met hoogte verschil) denkt een ieder aan het circuit van Zandvoort waarop er na de renovatie van het circuit er twee kombochten aanwezig zijn. Ik zelf had het geluk om tijdens een strandloop in de vroege ochtend kombochten op het strand te aanschouwen ( foto's) !! Hoe ontstaat nu zo'n natuur fenomeen?

De Nederlandse kust heeft hoofdzakelijk te maken met de zeestroom ,, de Noord Atlantische drift,,. In de afgelopen zomer viel de zeestroom weg omdat de wind veelal uit het noord-oosten waaide. Daardoor kwam onze kust onder invloed van de ,,Groenland stroom,, een zeestroom die normaliter tot aan Denemarken stroomt maar onder invloed van de langdurige noord-oosten wind nu ook de Noordwijkse kust bereikte.

Door deze stroom bouwde zich ,,zomerdijkjes,, op, op het strand doordat de koude onderstroom zand opstapelde op het strand.  Normaal worden de zomerdijkjes 75 cm hoog maar omdat er ook aan zand suppletie werd gedaan waren ze deze zomer zelfs 1 meter hoog geworden.

In de nacht voor mijn strandloop , die rustig werd hard gelopen, was er voor  het eerst weer een stevige zuid- westen wind waardoor de Noord Atlantische drift de overhand kreeg en de vloedstroom de zomerdijkjes gedeeltelijk afkalfden, waar ik gelukkiger wijs  de volgende ochtend getuige van was, prachtig, het ontstaan van kombochten!!

Dan had ik nog twee ontmoetingen met Rick ( foto). In de zomer tijdens een lange duurloop (18 km) kwamen we elkaar hardlopend tegen op het schelpenpad. . Hardlopend liepen we een tijdje met elkaar op . Twee wedstrijden op het strand hadden we allebei op dat moment  hard gelopen waarbij Rick vertelde een aanval te willen doen op de eerste plaats in zijn leeftijd categorie 4 km. Door mij werd verteld dat ik stopte met de wedstrijden op het strand omdat ze niet te combineren waren met de vele lange duurlopen die in de zomer werden hardgelopen ter voorbereiding op de strandloop van Ijmuiden  naar Noordwijk. 

Vorige week sprak ik Rick weer. Ik vroeg hem hoe het was gegaan, de hardloop wedstrijden op het strand. Rick, een goede triathlon atleet die op dit moment het hardlopen als prioriteit heeft, vertelde dat hij na een felle strijd eerste was geworden in het klassement van zijn leeftijd categorie 4 km, waarop ik hem hartelijk feliciteerde, klasse Rick. We spraken af om binnenkort  samen te gaan trainen ( witte palen route). Helaas moet daar even mee worden gewacht door een rug kwetsuur van de ..............Noordwijkse beachrunner.

In de volle zonneschijn liggende afrit.

 De laatste tijd worden we als hardloper (ster) nog steeds verwend met het mooie weer. De hardloop trainingen worden vaak zonder shirt hard gelopen . Gisteren ochtend een lopie naar ,, kachelduin,, van net 5 km, het was niet te warm maar het hardlopen ging moeizaam. Ik denk dat een hoge lucht vochtigheid een oorzaak kan zijn geweest , dat het hardlopen moeizaam ging. Over de prachtige in volle zonneschijn liggende afrit (foto) werd vanuit de duinen het strand opgelopen waar de hardloopschoenen werden uit gedaan en verder werd hardgelopen in het zeewater, keun hoor!!

Vorige week , na een rustig lopie door de duinen en over strand trok ik m'n groene shirt weer aan , een groot gedeelte van de loop werd zonder shirt hard gelopen. Vanaf de vloedlijn wandelde ik hogerop het strand richting de Koele Costa om een ,,bakkie,, koffie te drinken. Halverwege had ik een ontmoeting met Hans (foto).

Hans ken ik van het hardlopen. In de loop der jaren heb ik hem regelmatig in de duinen en over het strand zien hardlopen, vaak samen met zijn vrouw Kitty. Ik vroeg hem of hij nog aan het hardlopen was , wetende dat een aantal jaren terug hij een knie blessure had gehad. Hij vertelde dat op het ogenblik niet werd hard gelopen . Ondanks dat Hans zich had laten opereren aan zijn knie had dat niet veel soelaas geboden. De pijn aan zijn knie was er nog steeds tijdens het hardlopen, wat de reden was om het niet meer te doen. 

Wel vertelde Hans dat hij kracht oefeningen deed met gewichten ( voor zijn armen) en ook kracht oefeningen voor de benen. Hij was met behoorlijk zware gewichten bezig, door mij werd opgemerkt dat trainen met minder zware gewichten maar met meer herhalingen ook een optie was.

Na het gesprek liep ik naar de Koele Costa en dronk een ,,bakkie,, koffie. Tijdens het drinken hiervan ging Hans het zeewater in en hij begon lekker met een behoorlijke snelheid flink wat meters te zwemmen. Is het hardlopen voor hem gestopt......het zwemmen zeker niet aldus de ..........Noordwijkse beachrunner.

,,Never a dull moment,,.

 Ondanks dat gisteren behoorlijk vroeg het strand hard lopend werd opgelopen (06.26 uur) waren er toch al wat mede mensen op het strand. Op 500 meter strand, noordwaarts, waren zij hun honden aan het uitlaten. In een rustige cadans liep ik de mensen met de honden voorbij, het was een lange duurloop dus waarom zou ik me haasten. Nadat de laatste honden uitlater was gepasseerd kon het grote genieten van de rust, het lege strand en het ruisen van de zee, beginnen.

Echte ver gezichten waren er tijdens deze lange duurloop (85 minuten) niet te zien, wat kwam door de aanwezige bewolking (foto). Maar op het strand, in de zee en bovenop de zeereep is altijd van alles gaande, ,,Never a dull moment,,. In de zee wordt altijd gekeken hoe de zand banken en muien liggen , dit voor een eventuele goede vis stek. Omdat vaak en veel kilometers langs de zee wordt hard gelopen is een goede vis stek altijd te vinden.

Maar tijdens deze loop opvallend veel aangespoeld wier, het strand ligt er vol mee. Velden aangespoeld wier van wel 20-25 cm hoog (foto) en tientallen meters lang. Op een gegeven moment moest zelfs hogerop het strand, op een schuin aflopend talud van zand, worden hard gelopen daar er over zeker 100 meter een dik tapijt van wier was aangespoeld. 

Richting de ,,naald,, was het strand schoon en kon er flink door gelopen worden. Omdat tijdens een lange duurloop er van mijn kant altijd interesse is voor de natuur, zag ik plots bovenop de zeereep een damhert die op mak lekker aan het foerageren was ( foto) , altijd een mooi moment. Net voordat het strand werd afgelopen, deze keer via afrit ,,de naald,,, ( afrit 26, foto) zag ik een visje, zilver van kleur, op het strand liggen ( foto).

Deze visjes worden in de zomer vooral bejaagd door de zeebaars en wel vlak achter de golfslag. Bij een felle aanval van de zeebaars vluchten de visjes in paniek alle kanten uit, meestal de goede. Maar er zijn er die per abuis het strand op vluchten en dat is meestal fataal. Met spartelen en springen proberen ze weer in de zee te komen. Lukt dit niet dan is het een prooi voor de op het strand aanwezige meeuwen......of in dit geval het mobieltje van de .............Noordwijkse beachrunner. 

Moordwiek aan zee.

 Het is maar een verschil van 2 letters maar het dekt de lading op het ogenblik behoorlijk. De N van Noordwijk veranderen in een M en de ij in een ie........en ziedaar de geboorte van een nieuwe naam voor ons dorp....Moordwiek aan zee. 

De windmolen parken ( foto gemaakt vanaf het Moordwiekse strand tijdens een duurloop in de vroege ochtend) die nu ook in zee voor ons dorp verrijzen dragen positief bij aan energie om als mensheid ervan te leven. Maar ja de dieren zijn weer de klos. 

Bijvoorbeeld afgelopen 27 juli in de ochtend . Tijdens een uitloop training van de lange strandloop (IJmuiden) werd langs het zee kantje hard gelopen tussen de wandelaars van de strand zesdaagse. Iets wits trok mijn aandacht. Dichter bij gekomen zag ik een prachtige Jan van Gent ( foto) , aangespoeld en helaas dood. Waarschijnlijk geraakt door de Moordwieken van de wind molens gewond de Noordzee in geslagen en verdronken. Het aanspoelen van dode dieren blijft maar door gaan, erg hoor. 

Tekenend was nog het feit dat de honderden strand wandelaars van de strand zesdaagse de onfortuinlijke Jan van Gent  geen blik waardig gaven , ze wandelden hun te behalen doel tegemoet terwijl,de pracht vogel moederziel alleen op het strand werd achter gelaten. Een groter contrast was er op dat moment niet, de mensheid versus de dieren!

Het is  niet allemaal onheils tijding vanaf het Noordwijkse strand.......verre van dat. Tijdens een wandeling op het strand zag ik een hardloper naderen die gelijk een echte beachrunner met zijn blote voeten in het zeewater hard liep ...Rob (foto). Ik riep hem aan waarna hij stopte, we raakten in gesprek. Ik vroeg hem hoe het met de ultra Eiger trail was gegaan. 

Rob vertelde dat hij met de trein naar de start plaats was gereisd waar hij met 100 mede Eiger ultra runners in een jeugd herberg onderdak vond. De 53 kilometer ultraloop die in de bergen door Rob werd hard gelopen liep hij in 10 uur en een kwartier uit! In het begin van de run had Rob al door dat hij hem zou uitlopen daar de benen sterk aan voelden. Berg op vond hij de ultra run super zwaar maar ook afdalend vond hij het lastig dat kwam door de vele kleine steentjes die de afdaling bemoeilijkten ivm eventueel uit glijden. Goed gedaan Rob.......op naar een volgend doel.

Gisteren begon ik in alle vroegte (05.44 uur) aan mijn lange duurloop over strand een duurloop van 80 minuten. Ergens halverwege de machtige strandloop zag ik op het strand een mooi bouwwerk van zand waarschijnlijk de dag ervoor gemaakt door kinderen ( foto). Bij dit soort strand taferelen wordt altijd even stil gestaan door de ..........Noordwijkse beachrunner.

Brede lege stranden met alleen mijn voetstappen in het zand.

 Wat een fantastische strandloop werd dat, gisteren ochtend vroeg, de strandloop vanaf de zuid pier van  Ijmuiden naar strand paviljoen de Koele Costa Noordwijk. Corien vergezelde me op de fiets tijdens deze pracht beleving. Bijna de gehele strandloop werd hard gelopen over brede lege stranden met alleen mijn voetstappen in het zand en ik als wit stipje in de verte (foto),

Al vanaf 4 februari dit jaar waren Corien en ik ons aan het voorbereiden op deze lange strandloop door de duurlopen steeds iets te verlengen ( Corien fietste vaak mee). Gisteren ochtend dan het ,,moment suprême,, . Nadat om 03.30 uur de wekker ging verzorgde we ons goed en reden met de auto naar onze zoon die ons naar de Kennemer  boulevard in IJmuiden  bracht (foto) . 

Eerst werd door mij 500 meter de noord in hard gelopen , vanaf de strand afrit daar naar de zuid pier toe. De zon was nog niet op maar de dag begon al te gloren toen om 05.39 uur  vanaf de zuid pier ( foto) de machtige belevings loop begon. Bij IJmuiden  een mooi breed strand dat met een bocht richting Bloemendaal aan zee loopt waar prima over hard gelopen kon worden had Corien het in het begin wel zwaar met het fietsen maar door zich goed te focussen kon ze al snel het behoorlijke tempo dat werd hard gelopen volgen(foto).

Vlak voor Zandvoort werd de beleving van de strandloop nog intenser toen de zon net opkomend boven de duinen haar lichtstralen over het strand liet schijnen ( foto) prachtig. Het eerste ( en enige) ijk punt was hotel Zandvoort daar bleek dat ik net zo snel had hard gelopen als 10 jaar geleden, de eerste keer dat ik deze strandloop  hard liep. Wat was het toch lekker om met sterke benen ( zo voelden ze aan) deze strandloop te mogen hard lopen. 

Zo'n beetje halverwege werd een gelletje opgegeten en flink wat drank gedronken, Corien at een krentenbol en dronk wat water. Snel werd weer verder hard gelopen , 26 kilometer goed te belopen  strand zand onder perfecte omstandigheden , wat wil een beachrunner nog meer?......niets toch. De wind waaide eerst zwak schuin van achteren ( noord oost) maar was halverwege de strandloop krimpend naar het oosten ( zij wind) en het werd ook iets frisser. Omdat ik 2 shirts had aangetrokken had ik van het iets frisser worden geen last.

Vanaf de ,,naald,, ( nog 5 km te gaan) kwamen we op een strand waarover door mij veel hard gelopen wordt, opvallend was dat vanaf hier tot het eindpunt veel wier aanwezig was. Met nog 2 km te gaan  begonnen  bij mij de boven benen op te spelen en ook bij Corien ging het fietsen moeizamer. Maar niet getreurd want de finish was  nabij en de laatste loodjes wegen altijd het zwaarst.  Om precies 08.07 uur arriveerden Corien en ik voor de Koele Costa waar we een selfie maakten , we hadden de klus geklaard (foto) wat een pracht hardloop avontuur weer.

O ja.......dat het hardlopen ( en fietsen) vanaf IJmuiden naar Noordwijk over strand als iets sterks wordt ervaren bewijst het volgende voorval. Toen Corien en ik wandelend vanaf het strand naar huis gingen sprak Noordwijker Leen ( een goede wielrenner) me aan. Zo...goede sporter ....lekker gesport vanochtend?  Jazeker .....ik heb net hard gelopen van Ijmuiden naar Noordwijk over strand. Leen geloofde het niet .....ja dag......het zal wel...! Echt Leen ....ik ben om 05.39 uur gestart vanaf de pier en Corien vertelde hem dat zij de hele afstand naast me over het strand had gefietst. Pas nu brak het geloof door bij hem....het huzaren stukje van Corien en de ...........Noordwijkse beachrunner.

Hardlopen met Joep.

 Het reguliere hardlopen werd voor 'n tijdje ,,de brui,, gegeven, in plaats daarvan kwam het hardlopen met Joep (foto). Joep is de hond van m'n zoon en schoondochter die een tijdje bij ons kwam logeren. Nou heb ik altijd weinig overwicht over een hond , maar Joep is een lieve ,rustige en verstandige golden retriever,  die kijkt hoe ik het doe en dan ook gewoon even mee doet, ook met het hardlopen op het strand.

Van begin af aan waren we hardlopend een twee eenheid. Als in een rustig tempo werd hard gelopen Joep paste zich aan. Op een gegeven moment had ik het plan om Joep eraf te sprinten en wel over 250 meter ( 1 dukdalf). Zonder te waarschuwen begon ik op m'n hardst te sprinten, de snelle hond spitste de oren keek met een schuin oog naar boven toe en versnelde enorm , met als resultaat dat hij me over een flink aantal meters aan de riem over het strand mee sleurden, prachtig!

Een andere keer kwam er over het strand een hardloopster langszij met haar hond Charlie. Terwijl de hardloopster snel door liep  waren Joep en Charlie iets aan het bakkeleien.  Kom op , zei ik tegen de honden we gaan hardlopend de hardloopster inhalen. En zo namen we met z'n drieën,,het rit,, en waren we in no time bij de verbaasd kijkende vrouw! 

Opvallend tijdens de hardloop sessies met Joep in de vroege ochtend ( 06.30-07.30) waren de vele dode dieren die op het strand lagen. Eerst was daar een dode zeehond (foto) die door de Noordwijkse zeehonden redder Kees op een brancard werd geschept en samen met een badgaste der vroege uren de auto werd opgetild(foto). Een dag later spitste Joep de oren toen hij een bobbel op het strand zag liggen. Het bleek een dode bruinvis te zijn (foto). Weer een dag later drie  grote dode zeemeeuwen overspoeld door het vele wier dat momenteel op het strand ligt, sneu  hoor.

De laatste tijd dus veel dode dieren op het Noordwijkse strand.  Men geeft de schuld aan de windmolen parken die nu ook voor het Noordwijkse strand zijn verrezen. De toekomst mag niet worden tegen gehouden, ook de windmolen parken op onze mooie Noordzee niet. Maar dat het gepaard gaat met veel dode dieren geeft toch een nare bij smaak in de mond van de ............Noordwijkse beachrunner.