Mooier als dit gaat het niet worden.

 Soms heb ik dat wel eens tijdens een hardloop training, dat het allemaal zo soepeltjes loopt in zo'n mooie omgeving dat wordt gestopt met het hardlopen ..........om me heen kijk en zegt........Mooier als dit gaat het niet worden, na een training samen met Corien gebeurde dat weer. 

Met de auto reden we naar de voet van duin gebied ,,de Blink,, waar de auto werd geparkeerd. Terwijl 1 uur werd uitgetrokken om vanaf de auto naar de dukdalven van Noordvoort rustig te gaan hardlopen, ging Corien wandelen ( met oefeningen) richting strand en weer terug. 

Met zonnig weer werd het lopie begonnen, de Blink hield ik aan de rechterkant en in een rustige draf kwam ik vanzelf bij de Langevelderslag uit. Daar waren de restaurants in het zonnetje aan het wachten op de eerste gasten(foto). Opvallend was dat zodra ik het strand opliep(foto) de zon verdween...........maar toch bleef schijnen! 

Door het vroege tijdstip, het lage december zonnetje en de hoge zeereep in die contreien kon de zon niet hoog genoeg komen om het strand op te warmen. Hup over het zonloze strand naar de dukdalven en weer terug. 

Bijna gelijktijdig kwamen Corien en ik weer bij de auto( 61 minuten) aan. Na het aantrekken van een warm trainingspak liepen we de straat over naar een uitspanning waar Corien en ik aanschoven voor een heerlijk ontbijt(foto). Ik keek om me heen......... mooier als dit gaat het niet worden. 

Dan werd er ook nog een lange duurloop hardgelopen van 88 minuten naar Katwijk aan zee en wel door de Coepelduinen. Op de heenweg werd op het smalle trail pad naast het fietspad gelopen, terwijl terug werd gekozen voor het fietspad( foto). Dit deed ik voor de zekerheid, de heuvels op het fietspad zijn wat ,,luier,, dus gemakkelijker te belopen. De ( voor mijn doen) lange duur van deze training werd gedaan om de tijdspanne , waarin ik denk de georganiseerde 11 km trail run , die binnenkort wordt hardgelopen,  na te bootsen.

O ja........op de boulevard van Katwijk liep ik langs een monument (foto)met namen erop van alle Katwijkse mensen die tijdens werkzaamheden op zee verdronken, indrukwekkend. Ik hield ook nog wat naweeën over van deze training, de rug begint flink op te spelen bij de .............Noordwijkse beachrunner. 

November kou.

 De november kou sloeg goed toe de afgelopen tijd in de hardloop trainingen. Met veelal bewolkt weer , een stevige wind en koud ( 1-3 graden celcius). Pas in de 5e hardloop training , nadat de kou haar intrede deed, kon ik de kou omarmen. Het omarmen van de kou is mijn manier om er mee te ,,dealen,, ............en natuurlijk de lange tight,  het wind dicht hardloop jasje ( met wolletje daarin) , petje en handschoenen. 

Een van de trainingen was met Corien. Ik vroeg of ze met me mee wilde fietsen, voor de zekerheid. Met z'n tweeën gingen we op pad over het fietspad door de duinen ( foto) voor een hardloop training van 8 km ( snelheid 6.00 min/ km). 

Op de heenweg hadden we de koude wind mee waardoor het allemaal soepeltjes liep. Onderweg waren we met elkaar aan het praten en ook al wat aan het rijmen voor het aankomend st.Nicolaas feest. Buiten ons was er verder niemand op het fietspad, gezellig liepen/fietsen we naast elkaar (foto). 

Dat veranderde na 4 km , toen we omkeerde en de koude harde wind nu pal tegen hadden. Terwijl Corien naast mij ging fietsen had ik al door dat dat het niet ging worden. De koude tegenwind zorgde ervoor dat hart/longen met veel moeite zuurstofrijk bloed naar de benen  transformeerde ( dat voel je aan de benen). Ik vroeg Corien of ze voor me wilde gaan fietsen, om zo de  wind tegen te houden en dat ging best. 

Stil en geconcentreerd liep ik de 4km terugtocht achter de veilige rug van Corien die keurig de koude wind weg hield bij de .............Noordwijkse beachrunner. 

Volop in training.

 In de ochtend begon ik om 07.50 uur aan het uit lopie van de 5 km wedstrijd. In lange jogging broek en warme hoodie werd rustig over het bijna lege strand hard gelopen. Op de rug het hardloop rugzakje waarin zwemkleding en handdoek. Na 15 minuten werd er omgekeerd en gezocht naar een kerf in de duinen om me rustig om te kleden. Opgewarmd werd de zee ( 12 graden celcius) in gelopen en in het water gedoken wat goed te doen was, zo'n beetje 5 min bleef ik in het water. 

Na de zeeduik deed ik nog wat oefeningen , met de voeten in het water, waarna naar de kerf in de duinen werd gejogd om me daar aan te kleden. Na het eten van een appel- reepje en drinken van wat water werd huiswaarts gejogd, het lichaam weer fris en fruitig.

Inmiddels ben ik weer volop in training voor een georganiseerde trail loop van 11 km die over 5 weken gelopen wordt. Wekelijks wordt nu een trainings trail loop van 65 minuten hard gelopen in het bos van de Duindamse slag een training met veel stijgingen en dalingen van kleine heuvels. In deze training bereik ik een totaal van 130 hoogte meters , precies het aantal hoogtemeters wat ik in de trail run van 11 km krijg voorgeschoteld. Ook worden de deelnemers van de 11 km trail run gewaarschuwd voor veel .............blubber! 

Leuk in de trail loop training is een kort stukje van het kabouter pad. Bij kaboutertje 4 (foto) wordt het pad opgelopen om vlak langs het hek van de Noordwijkse golfclub naar kaboutertje 5 (foto) te joggen. Ik loop vlak langs het hek omdat daar meer stijging is en meer boomwortels (2 foto's) wat het moeilijker begaanbaarder maakt. Over het stukje  kabouter pad wordt 4x hard gelopen hopende dat de enkels er ,,gehard,, door worden. 

Op het einde van de training wordt nog rustig 1 rondje witte palen route hard gelopen , opvallend is dat dit rondje direct in de kuiten gevoeld wordt. 

O ja.... net terug van de landerij loop die vanochtend vroeg ( bij het krieken van de dag) werd hard gelopen............en dat was flink schrikken. Op het land was een donker hok met wat omheining er omheen. Toen ik er langs liep een hele harde schorre brul/schreeuw........wat is dit? Verstijfd bleef ik staan om te kijken wat er op me af zou komen. Na veel gestommel , gebrom en gesnuif verscheen er een heel groot.......varken. Het dier keek vriendelijk naar de inmiddels weg snellende...................Noordwijkse beachrunner. 

Zilveren turfloop Mijdrecht.

 Even een kort uitstapje van Corien (foto) en ik vanuit de trails naar een echte hardloopwedstrijd,  gewoon omdat ik daar een keer zin in had. We hadden een 5 km wedstrijd uitgekozen in Mijdrecht ( provincie Utrecht) , de Zilveren turfloop. De Zilveren turfloop is al jaren de openings klassieker van het Zorg en Zekerheid circuit, het circuit bestaat uit 9 hardloop wedstrijden. Je kan kiezen uit afstanden van 5 en 10 km, of een lange afstand ( 10 mijl, halve marathon). 

In de sporthal waar het startnummer werd opgehaald was het een drukte van jewelste (foto, wat een verschil met de klein schalige trails), het gaat goed met het Zorg en Zekerheid circuit en de Zilveren turfloop. Voordat voor mij de 5km wedstrijd ( 406 deelnemers) begon werd 10 minuten ingelopen (foto), de benen voelden sterk aan. Doel was om de 5 km rond de 25.00 min. te gaan hardlopen en dat lukte, met hulp! 

De hulp kwam niet van een ,,haas,, die mij naar deze tijd zou gaan loodsen maar van de ,,wondersloffen,,. Omdat al de trainingen op hardloopschoenen zonder carbon plaat worden afgewerkt, voelden de ,,wondersloffen,,  prima aan, ze stuwden  me vooruit.  

Na de start (foto) , ik startte op de 12e startrij, werd lekker doorgelopen maar wel zonder ,,hijggie,,. De 1e km werd in 4.36 hardgelopen een prima begin, ook de 2e kilometer liep prima , wel iets langzamer. Met weinig wind en een goede temperatuur ( 10 graden Celsius) was ook de 3e km een goede. Het snelle parcours van deze wedstrijd zorgde ervoor dat ook de 4e km perfect verliep. 

Pas in de laatste km werd wat vermoeidheid gevoeld, 2 hardlopers liepen me op het laatst nog voorbij maar daar werd niet op gereageerd , het eigen tempo was heilig. Na de finish stond er een mooie tijd van 23.57 op de klok ( 7e in leeftijd categorie, foto) , 1 minuut sneller dan de tijd waarop werd weggegaan door de ..........Noordwijkse beachrunner. 

Wat een pracht avontuur.

 Wat een mooi lopie was het weer , vanochtend, een uitloop training van een hardloop sessie 2 dagen geleden. Voor dit lopie trok ik wel mijn trailschoenen aan. 

De ochtend na storm Benjamin, in Noordwijk was de storm gelukkig niet zo hevig, werd het strand op hardgelopen met nog steeds een hele harde westen wind. Omdat de wind schuin van achteren waaide had ik daar weinig last van. De zee was nog onstuimig en bulderde flink ( foto's) in de nacht was de zee tot de voorduintjes gekomen. 

De benen voelden niet best aan wat kwam door de zware training 2 dagen geleden maar door de harde wind in de rug was het te doen. Wat ook hielp was dat het strandzand goed te belopen was. De afrit ,,naaktstrand,, wandelde ik op om daarna naar beneden hard te lopen, naar het fietspad in de duinen toe. Daar werd in de berm van het fietspad hard gelopen, dit in navolging van andere trail runners die als ze hun trailschoenen aan hebben tijdens het hardlopen het asfalt proberen te mijden. 

Na een tijdje werd de berm van het fietspad verlaten en liep ik een mooi bospad van ongeveer 400 meter in. Halverwege het bospad maakte ik een onverwacht prachtig natuur moment mee. 

Midden op het pad stond een prachtig hert met een groot gewei, wat een mooi exemplaar was dit (foto)!! Met m'n mobiel werd een foto van het dier gemaakt, terwijl door mij verder werd gewandeld, wandelde het hert midden op het pad rustig voor mij uit, wat werd hiervan genoten zeg. Toen ik eenmaal weer begon met hardlopen liep het hert rustig rechts het bos in. Wat een pracht avontuur weer voor de .............Noordwijkse beachrunner.  

,, Finest moments,,

 Wat werd er weer volop genoten tijdens het duurlopie vandaag, wat ben ik toch blij een hardloper te zijn. 

Bij het verlaten van het huis werd zelfs nog begonnen met hardlopen in de miezer regen, omdat er geen wind bij stond was dat niet erg. Eenmaal in de bossen van de duinen werd direct de plezierige geur van de bomen geroken, wat het altijd herfstachtig maakt. Aan de paden waarop ik hard liep kon je zien dat de bomen al flink wat bladeren hadden laten vallen. De paden waren goed bedekt met gele,bruine en groene bladeren ( foto's) , mooi hoor. 

Het werd een soort van dwaallopie waarin telkens over  smalle bospaadjes werd hardgelopen , ook paadjes waarover ik niet veel heb hardgelopen en dit alles in een rustig tempo.  Door het vroege tijdstip waarop ik hard liep waren er verder weinig mede mensen in het prachtige herfst bos van de duinen. 

Toch, bij het oplopen van een bospad met een flink stijgingspercentage,  naderde ik 2 wandelende mannen,van achteren, die gezellig met elkaar aan het praten waren. Ik haalde de mannen links in en nog steeds hoorden ze me niet aankomen.....ahaaa.....tijd voor een van de beachrunner,,finest moments,, . Terwijl ik langs de linker man liep werd ( iets harder dan normaal) vol in zijn oor een goede morgen toegewenst. De man schrok onwijs en zei ,, joh, ik schrik me eigen een hoedje,,. Inmiddels was ik voorbij de mannen en stak mijn hand op, alle drie begonnen we hard te lachen....keun hoor. 

Na het bos en via een stukje schelpenpad werd de schuine afrit opgelopen naar de voorduintjes op het strand, hierin hardlopen is altijd leuk om te doen. Opvallend is het vlakke stukje (foto) dat zich in de verder heuvelachtige voorduintjes bevind. Na een tijdje in de duintjes werd het strand op hardgelopen en via afrit 21 weer verlaten. Na 65 minuten werd gestopt met hardlopen door de ..........Noordwijkse beachrunner. 

20 minuten joggen + zeeduik.

 Nu de temperaturen van het zeewater en de lucht langzamerhand aan het dalen zijn heb ik mijn Michael Kors jogging broek en de Boston beachrunner hoody ( beiden uit Amerika, foto) weer aan tijdens het 20 minuten joggen + zeeduik.

Vandaag ging Corien ook mee met het duiken in de zee ,terwijl ik begon met rustig joggen begon Corien met wandelen. Op een afgesproken plek op het strand ( 1 km de noord in) ontmoetten we elkaar waarna in de voorduintjes werd omgekleed. 

De duik in het zeewater voelde voor mij lekker aan , doordat ik me flink had warm gelopen, direct de zee in dook en..........het zeewater met 17 graden Celsius warmer was dan de temperatuur van de lucht ( 15 graden Celsius). Voor Corien voelde de zeeduik wat kouder aan, waarschijnlijk komt dat omdat met wandelen je niet zo opwarmt als dat je doet met joggen. 

Ongeveer 7 minuten bewogen we wat in het rustige zeewater, opvallend was dat ik de garnalen tegen de benen voelden ketsen ( er wordt op het ogenblik met het net veel garnalen gevangen, ook door mij ,foto) de pracht foto van mij werd vorig jaar gemaakt door Rik van der Werf , tijdens het garnalen vissen . 

Na de zeeduik deed ik nog wat oefeningen met de voeten  in het zeewater terwijl Corien het strand opliep naar de voorduintjes toe, het herfst/ winter zwemmen is weer begonnen ....yes!! 

Eenmaal aangekleed wandelden we samen weer over het strand naar huis waar een lekkere warme koffie caramel latte werd gedronken door Corien en de ............Noordwijkse beachrunner.  

Empire of the Sun.

 Samen met Corien een trailrun- wandel training van 2 uur gedaan.....en wel in de Noordwijkse duinen en over het strand. 

Bewapend met de ,,poles,, wandelden we de eerste kilometer samen naar het startpunt van m'n trail in de Noordduinen. Daar namen we afscheid van elkaar , Corien ging verder met wandelen terwijl ik ( met de poles) ging trailen in de wilde duinen. 

Het startpunt van mijn ,,Noordduinen trail,, is op een smal schelpenpad (foto), dan direct links af ,om een hoog duin te beklimmen ( foto)........poefff. Na nog wat op en neer over hoge duinen werd de doorgang versperd door ondoordrinbaar struikgewas. De vorige keer  werd nog een wildpad gevonden om door het struikgewas te hardlopen maar die doorgang was dicht gegroeid. Voor mij bleef er niets anders over dan het schelpenpad op te zoeken, waar wat over hard gelopen werd ( 2 x zelfs). 

De trail was voor mij behoorlijk zwaar deze keer en ik moest toch wel een aantal keren wandelen , dit om de spanning uit de been spieren te halen. Aangekomen op het ,,asfalt,, liep ik hard naar de Duindamse slag met ,, opgeblazen,, kuit spieren. De laatste keer dat met ,,opgeblazen,, kuiten werd hard gelopen was op het einde van een ultraloop training van 43 km over het strand.......in 2016!!!! 

Bij de Duindamse slag zag ik Corien weer , we dronken wat koffie bij een strand paviljoen en aten daar de ons mee gebrachte boterhammen met kaas op. We dronken nog wat water en wandelden terug over het strand richting huis. Nu gebruikte Corien de poles en ze had er een stevig tempo in (foto). Na thuiskomst hielden we het de rest van de dag mak. 

O ja.....Corien en ik zijn ook nog wat dagen in Brussel geweest ( in dezelfde week als de trailrun in Nijmegen). We gingen daarheen om een concert bij te wonen van Empire of the Sun in het Koninklijk Circustheater aldaar. 

Empire of the Sun is een Australische,, glam,, pop duo ( bij gestaan door wat andere muzikanten) die met een elektronische geluid en een indrukwekkende lichtshow hun muziek ten gehore brengt, het was de moeite waard. 

Natuurlijk werd er ook nog hard gelopen in Brussel , een hardloper(ster) kan overal ter wereld hardlopen, sport schoenen aan......en gaan. Corien had een hotel geboekt midden in het centrum van deze mooie Belgische stad, vlak bij het Warande park. Kort na het openings tijdstip van het park (06.20 uur) werd met het hardlopen in het mooie park (foto) begonnen. 

Er werd een aantal keren het park rond hard gelopen maar omdat de ondergrond hard aanvoelden liep ik af en toe over wat gras. Eenmaal verliet ik het Warande park om vlak langs het Koninklijk paleis (foto)te gaan, voor het paleis waren tralies van ,, goud,,. Weer terug in het park maakte ik het rondje af en en stopte met hardlopen ( 50 min). Terug in het hotel werd er gedoucht en heerlijk ontbeten door Corien en de...............Noordwijkse beachrunner. 

Trailrun nabij Nijmegen......met val!

 Ondanks dat er wat trailrunners(sters) voor en achter mij liepen voelde ik me , door de zwaarte van de trail , in mezelf gekeerd .......alleen met de pracht trailrun. Op een steile trap naar boven werd de hoogte van een trede verkeerd ingeschat gevolg.....een val, die ik gelukkig met de armen kon opvangen en.......naar later bleek ook met de ........? 

Corien en ik vinden Nijmegen een leuke stad om in te vertoeven en daar bleek ook een mooie trailrun te worden georganiseerd,  hup met de o.v. dít weekend naar Nijmegen. Met de bus naar de st Maartenshoeve (foto) waar de start van de trail was. Ik had mezelf ingeschreven voor de run van 7 km met een aantal hoogte meters van 220 meter!! Ook werd nog een 14 km (2 rondjes) en een 21 km ( 3 rondjes) trail  gelopen. 

Bij het afhalen van de start nummers was het nog wat aan het regenen maar niet getreurd , ik stond lekker droog onder mijn meegenomen paraplu. Opeens kwam er een trailrunster bij mij staan die zei dat ze even met me kwam knuffelen. Ik antwoordde dat dat zeker met de paraplu te maken had, wat ze beaamde, leuk hoor. Naast het startnummer werd ook nog een tijd chip overhandigd die met tierips op de schoen bevestigd moest worden. 

Het bevestigen van de chip op de hardloop schoen vlotte niet erg en dat werd opgemerkt door een jonge man ( deelnemer van de 21 km trail). Hij was zo sportief om mij daarmee te helpen, bedankt man. Corien spelde het startnummer op het mooie Homewizard/ 10 van Noordwijk shirt, de trail kon beginnen. 

We begonnen aan een luie omhoog gaande asfalt heuvel (foto) om daarna de bossen in te gaan waar we flink naar beneden daalden en na het dalen kwam direct een flinke ,,kuitenbijter,, een hoge heuvel waar harlopend opgelopen werd. Na de hoge heuvel wat kleinere heuvels en scherpe bochten, echt leuk om over hard te lopen. Na weer een ,,knots,, van een heuvel, werd er toch wat in de benen gevoeld, iets van verzuring wat in de afdaling weer verdween. 

Na een stukje vlak kwam ik bij een steile trap. Op de steile trap naar boven toe werd de hoogte van een trede verkeerd ingeschat,  gevolg......een val die ik gelukkig met de armen kon opvangen en naar later bleek ook met de knieën ( na de finish zag ik pas de schaaf  wondjes aan de knieën).  Er volgden nog heel wat trappen , hoge heuvels.....maar ook mooie afdalingen die best wel rap gingen. 

Op ( wat bleek) de laatste trappenheuvel omhoog begon ik voor het eerst te wandelen ( de enige keer) om daarna door de prachtige bossen aldaar (foto) in een mooie sterke draf naar de finishlijn te trailen. Na afloop werd aan mij nog een ( volgens mij) halve liter! 0.0 bier aangeboden door de organisatie, Corien en ik lieten ons het alcohol vrije bier heerlijk smaken (2 foto's). Wat een prachtige mooie ( maar zware ) trailrun was dit voor de ...............Noordwijkse beachrunner. 

Co ,, and her monkey,,.

 Voor het moment is het prima dat de lange duurlopen  iets meer dan een uur beklijven, langer is nu niet nodig. Om een lange duurloop nog leuker te maken dan ik het al vind, wordt er af en toe gestopt ( in de duinen) om wat krachtoefeningen te doen met boomstammen,  afgewaaide  grote takken etc.etc. Als zo'n duurloopje in de buurt van mijn ,,klimboom,, komt wordt er ook in de boom geklommen ( meestal 3x).

Samen met Corien ( op de fiets) werd in de vroege ochtend  een duurloop begonnen, de snelheid van het hardlopen was ong. 6.15 m/km. Geen wind en wat bewolking maakten het goede omstandigheden om hard te lopen. Gezellig pratend kwamen we bij het Duindamse slag bos aan waar we rechts af sloegen , het asfalt laantje in dat dat naar de Noordwijkse golfbaan gaat. Corien  stopte bij de slagbomen om haar fiets te stallen terwijl door mij werd doorgelopen naar de klimboom. 

Bij de hoge dennenboom aangekomen klom ik direct naar boven tot aan de horizontale takken en daarna weer naar beneden. Inmiddels was Corien ook bij de boom aangekomen en begon wat filmpjes te maken ( 2 foto's). Terwijl ze een selfie filmde klom ik achter haar de boom in. Opeens moest ik denken aan een top song van Robbie Williams , me and my monkey. Op dit moment was het niet Robbie met zijn monkey maar............ Co ,, and her monkey,, geinig hoor.

Dan werd ook nog een landerijloop hard gelopen, tijdens deze loop was er een mooi foto/natuur momentje. Terwijl veel mede mensen zich in hun bed nog een keertje omdraaide was ik al op pad. Over de Noord boulevard en de Grent werd naar de Oude zeeweg hard gelopen. Het opkomende zonnetje had al veel kracht , voor dat ik de landerij opliep werd het shirt uitgetrokken. Ontspannen liep ik rechts op een karrenspoor toen ik eerst goed moest kijken. In een goede schutkleur zag ik flink wat ganzen fourageren  op een stukje land waar de bollen waren gerooid en opgeraapt ( machinaal). Wat een mooi natuur moment ( foto).  

Samen met Erik-Jan werd ook nog een mooie training hard gelopen op de witte palen route, al  voor 07.00 uur in de ochtend waren we daar. Het was mokkerig warm en de ondergrond waarop we hardliepen bestond hoofdzakelijk uit mul zand, zware omstandigheden dus. Door mij werd er 4 rondjes hardgelopen ( 2 1/2 m rust) terwijl Erik-Jan er 5 liep. Zijn 5e rondje liep hij het snelst in een rappe  tijd volgens de ............ Noordwijkse beachrunner.  

Zware heuveltrainingen.

 Er is weer ingeschreven voor een georganiseerde trailrun , eind augustus gaat de korte trail hard gelopen worden. In deze trailrun 3 heuvels van 65 - 70 en 85 meter hoogte, flink wat hoogte. Het leek me daarom beter om wat zware heuveltrainingen in het hardloop programma te stoppen. De 1e heuvel training werd gelopen rond de schuine  afrit. 

Na 1 km inlopen  op het fietspad in de duinen kwam ik bij de schuine afrit waar na wat knie buigingen en enkel bewegingen de hardloop training begon. Eerst werd de schuine afrit vanaf de duinkant opgelopen, over de top werd doorgelopen het strand op waar even werd uitgerust, om daarna vanaf het strand de heuvel op te lopen in een rustig tempo (foto).......... poefff......een behoorlijk steile heuvel en het  mulle  zand maakte het er ook niet lichter op. 

Wanneer er wat mede mensen met hun honden op de duinkant van de schuine afrit waren, besloot ik rechts van de schuine afrit , een schelpen heuvel op te lopen. Door de hardere ondergrond van deze heuvel kon ik de wat kortere heuvel sneller hardlopend oplopen. Alles bij elkaar werd 12 x een heuvel,,bedwongen,, ........ 4 x vanaf het strand....4x vanaf het duin ....en 4x de schelpen heuvel. 

Dan werd er vorige week een duurloop hardgelopen ( 61 min) met wat heuvels. De dag er na een uitloop training van 4 km over het brede rustige strand (foto). De training bestond uit 1km joggen,1km snel, 1km joggen, 1 km snel. Tijdens de 2e km joggen kwam ik Jaap tegen (foto) er werd gestopt met hardlopen. 

Jaap kom ik vaak tegen op het strand en in de duinen, hij is er , net als ik, dagelijks te vinden. Jaap maakt mooie wandelingen over het strand en  de duinen in gezelschap van zijn zwarte hond, op zijn bakfiets fietst hij dagelijks naar Noordwijk toe. 

In vroeger jaren werd door Jaap ook wat hard gelopen, vaak samen met zijn partner Willie. Dat hardlopen niet helemaal zijn ding was bleek wel uit het antwoord op de vraag...wat hij het leukste vond van het hardlopen?....... hij antwoordde.....het thuis komen! Met ,, tot een volgende keer,, werd afscheid van Jaap genomen door de ........Noordwijkse beachrunner. 

Hardlopen met Hayden en Corien.

 Op het ogenblik voelt het lichaam lekker fit aan en dat is mooi. De hardloop trainingen gaan goed , ben zelfs iets meer in de week gaan hardlopen. Een nieuwe ( geen zware) training is de volgende. 

Er wordt rustig ingelopen naar het schelpenpad (1 km) waar dan 100 tjes worden hard gelopen. Eerst 100 meter hard, dan 100 meter wandel en dan 100 meter joggen, dit doe ik 10 maal , een hele leuke training en je wordt er  niet moe van ! 

Een andere training was die met m'n kleinzoon Hayden en Corien op onze oppas dag. Dochter Sanne heeft een speciale hardloop kinder wagen waar ik als opa ook gebruik van mag maken. Met Hayden in de wagen en Corien op de fiets begonnen we eraan. Bedoeling was een rondje van iets meer dan 3 km te hardlopen, dat  moet toch kunnen .....zou je zeggen! 

Nadat we het voorwiel van de kinderwagen hadden vast gezet ( bij een los wiel vliegt de wagen van links naar rechts) werd  begonnen met hardlopen (foto). Met een zingende en een zwaaiende Hayden in de kinderwagen was het heel gezellig en ......zwaar. Het corrigeren van de kinderwagen met de armen was net zo zwaar als het hardlopen, dus dubbele energie  verbruik wat ik merkte aan de zware ademhaling. Direct zei ik tegen Corien niet verder dan de schuine afrit te hardlopen daar te rusten om dan weer terug te lopen naar het startpunt ( bij elkaar 2 km) ........poeffffff. 

Bij thuiskomst pakten we onze strandspullen bijeen en wandelden naar het strand. Het windscherm werd opgezet , het scherm hield de wat frisse noorden wind goed tegen. Ook werd de groene parasol opgezet dit om Hayden af en toe uit de zon te houden. Terwijl Corien wat speelde met Hayden liep ik naar de vloedlijn om daar op mijn blote voeten wat te joggen op het harde zand. Eerst jogde ik wat de zuid in en daarna weer terug.

Na wat keren heen en weer te zijn gegaan was het welletjes, rustig werd door het mulle zand naar Corien en Hayden gegaan. Daar wachtte een grote verrassing. Hardlopend , met een rood  schepje in zijn hand, kwam Hayden op me af.......hij werd blij opgetild (foto's) door de sterke armen van de ..........Noordwijkse beachrunner. 

Zand scheppen voor de Homewizard/ 10 van Noordwijk.

 Wat een pracht hardloop evenement werd de Homewizard  / 10 van Noordwijk (foto) gisteren. Met een record aantal deelnemers van 412 op de 5 km ( 5300 m.) En maar liefst 1824 deelnemers op de 10 km. 

Grote overwinnaar op de 10 km werd Brent Pieterse met een super snelle tijd van 31.18 m. Martijn van Duijvenvoorde won de 5300 meter in 17.14 m. Opvallend was de prestatie van regio hardloop topper Maikel Stolwijk (foto), hij liep zowel de 5300 m ( 3e) maar ook de 10 km( 17e) in scherpe tijden, netjes hoor. 

Ik behoorde tot de vele vrijwilligers die de Homewizard/ 10 van Noordwijk mede tot een succes maakten. Op zaterdag middag deed ik met grote animator van dit evenement ( Paul Barnhoorn) al wat werkzaamheden en boodschappen. Zaterdag avond fietste ik met Corien naar de schuine afrit om een te groot niveau verschil van het schelpenpad naar het fietspad (asfalt) af te vlakken met duin zand. Heel wat emmertjes moesten vol met zand geschept worden om naar de rand van het fietspad te brengen en daar de emmertjes met duin zand leeg te gooien. 

Dan race day......... om 07.30 uur werd begonnen met het neer zetten van de ijzeren hekken en het ophangen van de reclame doeken. De kinderlopies startten als eerste (op de 1 km en 2 km liepen 370 ! kinderen mee). Leuk was dat ik samen met Frans het overwinnings lint mocht vast houden van de kinder lopies en de 5 km. Net voor de start van de 10 km spoedde ik me op de fiets naar het 8 km waterpunt waar 4 vrijwillegers al klaar stonden om water aan de hardlopers(sters) uit te reiken. 

Ikzelf ging in een scherpe bocht   naar links staan om de vele deelnemers van de prachtige 10 km loop aan te moedigen en te waarschuwen voor de moeilijke bocht naar rechts , waar ik het duin zand de avond van te voren had gestort. Alle deelnemers kwamen gelukkig heelhuids de bocht door, poefff. 

Af en toe kreeg ik een bedankje en een handje klap van wat hardlopers (sters). Dat handje klap werd meer toen Edwin naast  me kwam staan, heel veel hardlopers (sters) herkende de voormalige top keeper van weleer. Een enkele hardloper(ster) herkende gelukkig ook de .............Noordwijkse beachrunner. 

Veilig hardlopen.

 Wat was het veilig hardlopen bij ons in de buurt . Volop beveiliging rond hotel Huis ter Duin waar naar alle waarschijnlijkheid wat deelnemers aan de NAVO top komen slapen. In het begin van m'n lopie ( vlak bij ons huis) een leeg stuk parkeerterrein (foto) waar demonstranten (xr ?) Tegen de NAVO top mogen demonstreren.  

Dan verderop hardlopend de noord Boulevard over richting hotel Huis ter Duin waar ik werd tegen gehouden door wat hekken (foto). Er werd rechts af gegaan het strand op waar tot aan de vloedlijn  hekken waren gezet ( foto).

In de mooi gekleurde blauwe zee zag ik meerdere oorlogsschepen (2 foto's) heen en weer varen, dit om het hele gebied te scannen voor eventuele dreigingen.  Ook opvallend was het goede zicht dat ik op de wind turbines ver in zee had. Het was weer prettig hardlopen over het Noordwijkse strand,  wat er breed en nog rustig bij lag. De strandpaviljoens stonden al weer klaar (foto) om hun strand gangers te verwelkomen, gezellig hoor.

Af en toe over ( en in) wat water geultjes springend, wat het allemaal  ook  nog speels maakte, kwam ik bij het keerpunt aan. Hier zag ik een hond die niet  terug wilde naar het baasje , ze stond 500 meter verderop te roepen naar haar hond.

Ik floot met mijn 2 middel vingers de speelse Dobberman naar mij toe ( stond er van te kijken dat de hond kwam) . Samen met de vriendelijke hond , die af en toe tegen mij op sprong, werd hardlopend naar de Duitse vrouw gelopen.

Bij de vrouw aangekomen zei ik haar de hond bij de halsband te pakken en hem aan te lijnen , ze durfde of kon dat niet, ikzelf begon daar niet aan omdat ik niet wist hoe het dier op mij zou reageren bij het pakken van de halsband. In draf weg lopend werd in ,,Noordwijks Duits,,. ,, Du hast angst fur deine hund,, gezegd door de ..........Noordwijkse beachrunner.