Veilig hardlopen.

 Wat was het veilig hardlopen bij ons in de buurt . Volop beveiliging rond hotel Huis ter Duin waar naar alle waarschijnlijkheid wat deelnemers aan de NAVO top komen slapen. In het begin van m'n lopie ( vlak bij ons huis) een leeg stuk parkeerterrein (foto) waar demonstranten (xr ?) Tegen de NAVO top mogen demonstreren.  

Dan verderop hardlopend de noord Boulevard over richting hotel Huis ter Duin waar ik werd tegen gehouden door wat hekken (foto). Er werd rechts af gegaan het strand op waar tot aan de vloedlijn  hekken waren gezet ( foto).

In de mooi gekleurde blauwe zee zag ik meerdere oorlogsschepen (2 foto's) heen en weer varen, dit om het hele gebied te scannen voor eventuele dreigingen.  Ook opvallend was het goede zicht dat ik op de wind turbines ver in zee had. Het was weer prettig hardlopen over het Noordwijkse strand,  wat er breed en nog rustig bij lag. De strandpaviljoens stonden al weer klaar (foto) om hun strand gangers te verwelkomen, gezellig hoor.

Af en toe over ( en in) wat water geultjes springend, wat het allemaal  ook  nog speels maakte, kwam ik bij het keerpunt aan. Hier zag ik een hond die niet  terug wilde naar het baasje , ze stond 500 meter verderop te roepen naar haar hond.

Ik floot met mijn 2 middel vingers de speelse Dobberman naar mij toe ( stond er van te kijken dat de hond kwam) . Samen met de vriendelijke hond , die af en toe tegen mij op sprong, werd hardlopend naar de Duitse vrouw gelopen.

Bij de vrouw aangekomen zei ik haar de hond bij de halsband te pakken en hem aan te lijnen , ze durfde of kon dat niet, ikzelf begon daar niet aan omdat ik niet wist hoe het dier op mij zou reageren bij het pakken van de halsband. In draf weg lopend werd in ,,Noordwijks Duits,,. ,, Du hast angst fur deine hund,, gezegd door de ..........Noordwijkse beachrunner. 

Zouden de ganzen me zien?

 De trainingen ter voorbereiding van m'n trailrun waren goed verlopen, klaar voor de 12 km georganiseerde trailrun in Brabant. Jammer dat de trailrun niet doorging (foto). Een van de redenen was dat er geen vrijwilligers voor handen waren om de routes van de 4 te lopen afstanden uit te pijlen! 

Als je in Noordwijk aan zee woont zijn er gelukkig genoeg mogelijkheden om zelf een trailrun hard te lopen. Ten noorden (foto) en zuiden van het zee dorp zijn er mooie wilde duingebieden waarin je naar harte lust kunt trailen,daar begon ik dan ook aan.  

Na wat inwandelen (noord duinen) arriveerde ik op een smal schelpenpad waar met een steile mulzand duin de trailrun begon. Tegenwoordig neem ik m'n poles (foto) mee wanneer hard gelopen word door de wilde duinen. Vooral de steile duinen worden dan gemakkelijker belopen en de ,,na,, spierpijn is veel minder. 

Na de steile mulzand duin volgden er nog veel meer, telkens werd goed gebruik gemaakt van de poles. Regelmatig werd de trail ook versperd door ondoordringbare struik gewas, er werd dan net zolang langs het struik gewas hard gelopen tot een mul zand plek of een in vroeger jaren gemaakt wildpad door de herten, die mij doorgang verschafte verderop. 

Trouwens, herten,konijnen,zandhagedissen,vossen ,marters  en zelfs vogels ik zag er niet een in het duingebied tijdens de trailrun. Wat jaren geleden waren hier bulldozers,  graafmachines,  kettingzagen etc etc bezig het duin te verbouwen. Hierdoor vluchten de dieren naar elders, nu jaren later zijn ze nog steeds niet terug gekomen....! ....bedankt hè natuurvorsers!!!!!!

Zag ik dan helemaal geen dieren....? .....jazeker wel....! Aangekomen op een hoog duin hoorde en zag ik vanuit het noord- oosten een grote groep ganzen, luid gakkend, laag komen aanvliegen. De ganzen vlogen richting het strand en kwamen daarbij recht op mij af. Zouden de ganzen mij zien...? ......misschien iets hoger gaan vliegen.....? Nee hoor de groep ganzen vloog recht op me af en passeerden mij minder dan 1 meter boven het hoofd. Ik voelde de luchtverplaatsing van de vleugels en kon zelfs de ogen van de dieren heel goed zien. Wat een pracht beleving voor de .......... Noordwijkse beachrunner. 

Trainen in het mulle zand.

 Om toch nog wat spanning op de benen te krijgen voor m'n a.s. trailloop in juni, werd een trainings blokje ingebouwd van 2 zware trainingen. De eerste training was er een op de ,,witte palen route,, 2 x 2 rondjes in een rustig tempo, deze training voel je een tijdje in de benen ,,zitten,,. De training daaropvolgend was een lange duurloop van 77 minuten met flink wat heuvels daarin......pffffff.......gedaan! 

Op de dag van de volgende hardloop training werd eerst samen met Corien opgepast op onze kleinzoon Hayden, gezellig hoor. Overdag kwam er niet van om te gaan hardlopen ,dan maar in de avond uren ( 19.30 uur). Op dit tijdstip hardlopen, na het avond eten,gaat bij mij stroef neem daarbij dat de vorige trainingen nog ,,in de benen zaten,, werd het 5 km forcerend hardlopen, maar er werd doorgezet. Was deze training een voorbode voor sterkere benen.....? ....ja dat was het! 

Vandaag dan een beste training hardgelopen van 61 minuten. Vooral op het winderige strand was het genieten met een harde zuid westen wind. Over het strand werd ,,de noord,, ingelopen , het strandzand gaf weinig problemen wat kwam door de harde rugwind die je over het strand liet vliegen. Goede omstandigheden om over het mulle strand zand te hardlopen, de voeten corrigeren constant de stappen in het mulle zand (foto) en de wind zorgt dat de snelheid ,,erin blijft,, . Natuurlijk werd er ook nog wat in de voorduintjes ( foto) hard gelopen. 

Aankomende week gaat er flink door getraind worden door de beachrunner met trainingen van minimaal 1 uur waarin heuveltjes maar ook weer mulzand ( in de aankomende trail run zijn wat mulzand paadjes). De laatste week voor de trailrun wordt de tijdsduur van de trainingen afgebouwd maar er gaat dan wel met meer snelheid hardgelopen worden door de ............Noordwijkse beachrunner.  

Hardlopen in Londen, Oxford en de Cotswolds.

 Samen met Corien wat dagen in Engeland verbleven, we wilden graag Oxford en de Cotswolds 'n keer zien. Maar we begonnen onze reis in Amsterdam waar we met de Eurostar (trein) naar Londen reisden. In Londen verbleven we in de buurt van Paddington station, ons hotel lag tussen hoge kantoor gebouwen. 

Op deze locatie werd door mij 1x hardgelopen en wel langs het Grand union canal , het kanaal (217 km lang) werd in de 18e eeuw gegraven en wordt nu hoofdzakelijk gebruikt voor plezier vaart, ook zijn er veel woonboten aan de kant aangemeerd. 

Al vroeg in de ochtend (06.00 uur) begon ik aan m'n lopie over het smalle pad langs het kanaal. Vooraf werd ik via een waarschuwings bord (foto) gesommeerd niet te veel snelheid in het hardlopen te leggen, omdat ikzelf de snelheid uit de hardloop trainingen heb gehaald, was dit voor mij niet van toepassing.  Door het vroege tijdstip waarop hard gelopen werd waren er weinig medemensen langs het kanaal waardoor de ,, kanaal loop,, een plezierige werd (foto).

Dan met de trein naar Oxford , de stad is bekent om haar universiteit,  op 36 pracht locaties door de hele stad heen wordt er college gegeven. Ons hotel was in een oude gevangenis waar ik het lekkerste ontbijt ,,ever,, at. Met een gids werd Oxford verkent,  Corien en ik (foto)  bezochten mooie gebouwen, hoofdzakelijk oude gebouwen ( 1080 jr- 1600 jr). In Oxford werd door mij 2x hardgelopen.  

De eerste loop vroeg in de morgen, in een rustig tempo liep ik 45  minuten hard kris kras door het oude historische centrum. Vooral hardlopen door de oude straatjes (foto) vond ik leuk. De 2e loop werd hardgelopen rond Christ Church ook een locatie waarin colleges gegeven wordt. Hier werd 2 grote ronden hardgelopen over brede lange lanen. De eerste ronde liep ik een bruggetje over , maar de laan ,,liep dood,,. Hier zag ik wel veel studenten trainen. De studenten tilden de roeiboten boven hun hoofd en lieten de boten in het water glijden  waarna de roei training begon (foto). 

Met de trein reisden we verder naar de Cotswolds en wel naar Moreton in Marsh. Hier verbleven we in een hotel gebouwd in 1650, wat is dat toch leuk.....je waant jezelf in de Middeleeuwen.......echt! 

In de Cotswolds wisselen mooie glooiende , met gras begroeide heuvels , zich af met bossen en schilderachtige dorpjes. De huisjes zijn opgebouwd met ,, honey coloured,, stenen , heel apart. Met de bus bezochten we verschillende dorpjes, ook wandelde we mooie ,,hikes,, door de prachtige natuur daar. 

Mijn mooiste loop werd hier hardgelopen........een onverwachtse .........trailrun!!! Vlak achter ons hotel begon de ,,Monarch's way ,, (foto) een lange afstand voetpad. Hierover hardlopen was echt leuk om te doen, al heel vroeg begon ik eraan (05.50 uur). 

Een geluk was dat de benen sterk aan voelden  zodat volop van de omgeving genoten kon worden. Ik liep hard over uitgestrekte graslanden (foto) maar ook over ingedroogde klei paadjes door mooie weiden(foto)  en ook over paadjes met kiezels erop. In het struikgewas maakten de fazanten hun geluid, tijdens de loop hoorde ik er 7. Over smalle paadjes door bossen werd een heuvel opgelopen naar het hoogste punt ( 250 m hoog), wat een prachtige trail run was dit!

Dezelfde route liep ik ook weer terug naar het hotel waarbij wel 10 hekjes open en weer dicht gedaan moesten worden, hekjes met de vreemdste sluitingen (foto).  Over deze loop gaat nog lang na genoten worden door de ..........Noordwijkse beachrunner. 

Cooling down.

 De slappe benen zijn verleden tijd, gelukkig maar. In de maand juni heb ik een georganiseerde trailrun van 12 km waar ik nu nog niet  klaar voor ben, heb nog wat tijd om me er goed op voor te bereiden maar het wordt ,,kantje boord,,. 

Aan het weer ligt het in ieder geval niet, de afgelopen dagen is het genieten wat de zon betreft, prima voor een ieder en zeker voor een beachrunner. Gisteren een kort lopie hard gelopen van 5300 meter.

In de volle  zon begon het lopie met 1 km hardlopen op het fietspad (foto) aansluitend 1 km op het altijd rustige schelpenpad(foto). Dan links af een steile strandafrit op om daarna de strand afrit af te lopen het strand op(2 foto's), het liep allemaal soepeltjes. 

 Waar ik op het strand liep waren bijna geen andere mensen (foto) en wat was het weer genieten van de glinstering die de zon op het zeewater maakte (foto) prachtig. Op het einde van het mooie lopie ( bij de strand paviljoens) volop badgasten die zich prima vermaakten op het Noordwijkse strand (foto). Dan jogde ik nog even 500 meter heen en weer terug op het zomerse strand, als een soort cooling down. Wat een pracht lopie weer voor de .............Noordwijkse beachrunner. 

Op halve kracht aan het hardlopen.

 Op het ogenblik ben ik op halve kracht aan het hardlopen (foto) , wat verkoudheids verschijnselen,  keelpijn, lichte koorts en geregeld hoesten waren de oorzaken. Zelfs 5 dagen niet hardgelopen,  kon de ,,spirit,, niet opbrengen om te gaan. Wel gaat het nu weer wat beter. 

De eerste training na de  verkoudheid daar moest ik me echt toe zetten. Ga ik wel........nee, ik ga niet........ja , ik ga toch wel. Het werd 4500 meter joggen met daar tussen door af en toe wat wandelen. 

Op eerste paasdag dan de volgende  training. Met de auto reed ik naar het ,,oor,, van Vinkenveld waar de auto werd geparkeerd. Klokslag 07.00 uur werd eraan begonnen. Over het asfalt werd langs mooie bloembollen velden hardgelopen,  rode,gele,witte en paarse kleuren ( foto's) trokken aan mijn netvlies voorbij, prachtig. 

Terwijl ik toch wel kon genieten van de mooie omgeving blokkeerden mijn benen flink en moest mezelf daarom steeds pushen om te blijven hardlopen. Na wat koorts weer gaan hardlopen ...........het valt gewoon niet mee. 

Langs de bloembollen velden liep ik naar het woonzorgpark Willem van den Bergh, hier hardlopen is ook altijd fijn om te doen. Op door bomen omringde paadjes (foto) maar ook over grasvelden waarin soms smalle slootjes waren waarlangs werd hardgelopen,  toch weer wat trailrunning. Ondanks de  vermoeid aanvoelende benen had ik toch veel plezier in deze paasloop. 

Op de terugweg scheen de zon vol in mijn gezicht wat het allemaal nog prettiger maakte. Tegen het einde van het lopie werd het ,,oor,, ( een kleine ven) nog even rond gegaan alvorens bij de auto werd gearriveerd door de ..........Noordwijkse beachrunner. 

Leuk hoor, trainingen hardlopen met jonge sporters.

 Echt een mooie hardloop training was die van begin vorige week , een training samen hardgelopen met de Chant ( schoondochter). Startpunt was de parkeerplaats aan de voet van duingebied ,,de Blink,, . Voor mij voelde het wat frisjes aan ( korte broek met 3 laagjes boven kleding), de Chant had hier geen last van ( 1 shirt met korte mouwen en lange tight, foto).

We begonnen onze hardloop sessie met het oplopen van een lange- luie heuvel richting de weg naar Langervelderslag waar we op het voetpad verder liepen. Bij Langervelderslag kozen we het mulzand pad , rechts van het fietspad dat naar Zandvoort gaat. Zo'n beetje 1.5 km was het best wel zwaar te belopen door flink wat stijgingen en hoofdzakelijk mulzand ( een goede trailrun training).

Na een steile strandafrit kwamen we op het strand aan , over het zand konden we goed hardlopen maar de wind was tegen, dus een makkie was het niet. Pas op het einde van de training hadden we geen last meer van de wind ( in de luwte van de bomen). Toen we bij de auto arriveerden hadden we 8.6 km hardgelopen, ik was blij dat de training erop zat........maar de Chant dacht hier anders over! Kom op......we maken de 9 km vol, van mijn kant wel wat tegensputteren , maar samen met de Chant werd de 9 km netjes vol gelopen (foto's), keun hoor. 

Vier dagen later een hardloop training met mijn neef Erik-Jan en wel de witte palen route nieuwe stijl. Ik vertelde Erik- Jan , die voor het eerst deze training hard liep, dat snelle trainingen hardlopen op de witte palen route het verschil maakt tussen een goede hardloper zijn, of een hardloper die de bovenste trede van het podium betreedt.....we begonnen eraan. 

In het mooie beboste duingebied hardlopen op dit 1500 meter lange parcours is voor mij altijd een feest om te mogen doen en ook Erik- Jan had er schik in. De eerste 2 rondes ( tegen de klok in en met de klok mee) werden prima hard gelopen, E.J. liet mij het (rustig) tempo bepalen. Target was de 2 rondes (3 km) in 18 minuten te hardlopen......maar het werd 17.05 m.

In de rust pauze van bijna 4 minuten zei ik dat het tempo iets lager zou worden maar het liep zo lekker dat daar niet veel van terecht kwam.......het werd zelfs 16.55 m. ....verrassend. Na de 4 rondjes witte palen route vond ik het welletjes, maar E.J. zei dat hij nog sterk genoeg was om een rondje op een ,,hard,, tempo te hardlopen......en dat deed hij. 

In een sterke cadans ( foto) liep hij het laatste rondje (1500 m) in 6.30 min. , Een pracht tijd, goed hoor. De gehele training is nog op 2 foto's te bekijken want dat is ook nog leuk van trainingen hardlopen met jonge sporters. Terwijl ikzelf bijna alle trainingen uit de losse pols doe......appten de Chant en E.J. de gegevens van de training direct door naar de ................Noordwijkse beachrunner. 

De wolken konden bijna gegrepen worden , onwijs!

 Het hardlopen (joggen) gaat momenteel bijzonder goed. Mooie trainingen worden hard gelopen door de duinen en over het strand . Omdat aan trailrunning wordt gedaan sla ik regelmatig tijdens een training een pad af om over wat heuvels hard te lopen in de wilde duinen (foto) 

Op de foto zie je in de verte een mulzand heuvel en rechts ( in de schaduw der bomen ) is de heuvel nog iets hoger. Vanaf het pad werd rustig naar het hoogste punt hard gelopen ( best wel steil) om daarna over ,,de kam,,  van de mulzand heuvel terug naar  het paaltje op de voorgrond te hardlopen, prachtig! 

Na nog een tijdje in de duinen hardlopen werd via de Duindamse slag het strand op gegaan. Wat een mooi gebeuren weer op het Noordwijkse strand. Rechts zag ik een grote blauwe ,,blenk,, die werd verdreven door wel erg laaghangende wolken (foto), de wolken konden bijna gegrepen worden, onwijs!. Wat een pracht lopie weer. 

Dan werd er ook nog een training hard gelopen met Erik Jan , een neef van mij. Naast hardloper is E.J. ook regelmatig te vinden in het krachthonk en daarnaast is hij een prima zwemmer. 

Met de auto reden we samen naar een parkeerplaats aan de rand van de duinen voor onze hardloop training. Vooraf zei ik hem dat de snelheid niet hoog zo zijn, wat  hij prima vond. We begonnen onze training op wat golvende paadjes door een dennen bos naar het schelpenpad dat langs het duin gebied ,,de Blink,, loopt. Via dit pad en een lange steile strand afrit werd het strand opgegaan.

Op het strand hadden we tegenwind en het strand zand was niet al te gemakkelijk te belopen, maar in een rustig tempo is iedere ondergrond te mannen. Bij de Langervelderslag liepen we het strand af en sloegen bij de slagbomen rechts af de Noraweg op. Op deze weg liepen we de hoogste snelheid ( kilometer 5) wat kwam door de harde ondergrond en de wind in de rug ( en een lekker zonnetje). 

Dan langs de ,,NORA,, ( afkorting van Noordwijkse radio) links af. Nu liepen we langs de Noordwijkse golfbaan ( aan de rechter kant) waar wat werkzaamheden werden uitgevoerd. Niet veel later arriveerden we bij de auto waar E.J. zijn ,,tracking app.,, uit zette. Hij appte de gegevens van de pracht loop  ( foto's) later naar de ...........Noordwijkse beachrunner. 

Early spring ( vroege lente) trailrun.

 In het afgelopen weekend weer een georganiseerde trailrun  hardgelopen van 10 km in 's- Graveland ( 't Gooi, Noord Holland).  Corien en ik ( foto) boekten een klein hotelletje in de buurt van waaruit we ook mooie wandelingen maakten. 

De Early spring (vroege lente) trailrun deed haar naam alle eer aan want de run werd hardgelopen in de volle zon, weinig wind en een temperatuur van 18 graden celcius, heerlijk. Voordat er gestart werd ( foto) hield Maarten ( van de organisatie) een kort praatje wat we allemaal konden verwachten op de trail........ik begon eraan(foto)!!

De eerste kilometer van een trailrun wordt altijd gebruikt als inlopen, het tempo is laag en er wordt even gekeken hoe de route aanduiding is ( witte pijlen soms een rood vlaggetje). Er werd achter 3 trailrunsters rustig hardgelopen het Spanderswoud  in. Na een minuut of 5 stopten de dames, niet wetend welke kant ze op moesten gaan, onnodig want op ooghoogte zag ik duidelijk een witte pijl die de goede richting aanwees. 

Zonder wat te zeggen liep ik de aangeduide richting  en volgde het trailpad dieper het woud in. In het woud werd regelmatig  over een brug gelopen(foto) en soms was er ook een heuveltje, maar die waren er niet veel in deze mooie trailrun.  Speels was het springen over omgevallen bomen (foto) die het pad versperden, leuk hoor. Ook opvallend waren de ,,single tracks,, die verend waren een ondergrond van ingetrapte bladeren. 

Geluk hadden de trailrunners(sters) met de droog gevallen blubber plekken, met veel nattigheid hadden de benen er van ons heel anders uit gezien ( zwart). Dieren heb ik niet ontdekt  maar het hakken op de takken van spechten was met regelmaat te horen. De kleinschalige, knusse Early spring trailrun was eigenlijk zo voorbij, 1 uur en 2 minuten liep ik over de 10 km. 

Een pracht medaille (foto) gemaakt van mdf ( geperst board) was mijn beloning. Na afloop werd nog even na genoten van de trailrun, op het terras van een aanpalende uitspanning onder het genot van wat koffie. Door de organisatie werd nog een heerlijke haverkoek gegeven aan de ...........Noordwijkse beachrunner.  

Tot aan de zilveren bol van El Palo.

 Samen met Corien nog even een weekje naar Malaga geweest en met ons waren er nog veel andere mensen daar. In Malaga stad (foto) vieren mensen het leven! We slenterden wat af......door het oude centrum , mooie woon wijken, bergen op, over boulevards en het mooie recreatie- haven gebied. De laatste dag bezochten we nog wat musea......kortom een top weekie . In deze dagen werd door mij ook nog 3 x hardgelopen....top lopies. 

Het eerste  lopie van 5 km ging vanaf ons apartement naar het mooie haven gebied waar voor de winkels en restaurants langs , de pier op werd gegaan. Op het einde van de pier werd omgekeerd en nu werd boven de winkels en restaurants hardgelopen (foto) .Dit is een gebiedje met lounge bars, fitness toestellen en speeltoestellen voor kinderen. 

De tweede loop werd de mooiste loop die samen met Corien werd hard gelopen ( Corien op de fiets). We begonnen de loop waar de fiets werd gehuurd ,midden in het centrum van Malaga. Met geen wind, zon en een temperatuur van 22 graden celcius, was het lekker warm. Doordat er tegenwoordig niet meer in het haven gebied gefietst mag worden moesten we laveren door het altijd drukke Malaga. 

Het hardlopen ging prima maar werd wel onderbroken door stoplichten waar we regelmatig voor moesten stoppen. Heel mooi was Paseo de Reding , een straat met een dubbele bomenrij van wel 500 meter, we gingen hier onder  een plafond van bomentakken ( foto), prachtig. Eenmaal op de boulevard werd direct het shirt uitgetrokken,  zo lekker warm was het.

Ondanks het rustige tempo waren we al snel op de boulevard van Pedregalejo, een smalle boulevard die bestaat uit bars en restaurants . We vervolgde onze weg over een brug naar het volgende (pittoresk) dorp El Palo (foto). Het zweet lag inmiddels dik op m'n voorhoofd en na 45 minuten hardlopen vond ik het welletjes. Een zilveren bol kwam in het vizier, ik besloot tot aan de zilveren bol van El Palo te gaan, ........yes (foto)!!!

We wandelden de gehele terugweg,  op mak, met de fiets aan de hand. Op Malaga playa werd nog een verfrissende jus d' Orange gedronken en een smakelijke ensalada Rusa opgegeten.  Ter afsluiting van deze pracht loop werd nog een duik in de Middellandse zee genomen door de ............Noordwijkse beachrunner.