Lichtjesloop 2020.

 Zo tegen het einde van een jaar probeer ik altijd een lichtjesloop te hardlopen. Normaliter duurt zo'n lichtlopie 1 uur en 30 min. maar doordat al een tijdje 1 keer in de week door mij wordt hard gelopen is de hardloop conditie achteruit gegaan zodat deze keer een lichtjesloop van 50 min. in het verschiet lag. Besloten werd om alleen in het buurtschap Noordwijk aan zee in het donker te gaan hardlopen. Corien besloot ook mee te gaan en begeleide me op de fiets.

Opvallend tijdens de lichtjesloop 2020 in Noordwijk aan zee was het vele aantal lichtjes dat de zeeers hadden gebruikt om hun huis en tuin te versieren. Debet daaraan was op zeker  het overal rond dwalende virus. Door veel lichtjes buiten op te hangen maakten de mensen .....licht in de duisternis (virus). Het gevaarlijke virus waar ik ook mee te maken kreeg tijdens mijn lichtjesloop . Ik begon er aan.

In het prille begin van de lichtjesloop ( had  net een stap buiten de voordeur gezet) aan de linkerkant in de tuin van onze buurtjes veel gezellige lichtjes (foto) een goed begin. In een rustig tempo werd begonnen met hardlopen richting de ,,3 bomen,, die al eerder door mij waren opgevallen. Om daar te komen werd hard gelopen over het terrein van ,, Groot Hoogwaak,, een instelling waar kwetsbare ouderen samen wonen en goed verzorgd worden. 

In het midden van een pleintje zag ik een verlicht monument van een visserman en zijn vrouw. Er werd gestopt met hard lopen om er een foto van te maken. Wat bleek.......bij het bekijken van de foto's  naderhand ontdekte we dat de visser en zijn vrouw blauwe mondkapjes voor hun mond droegen en rode kerst mutsen op hun hoofden hadden (foto). Hier dus een verwijzing naar het virus waarvan de ouderen die in ,, Groot Hoogwaak,, wonen het meeste last van kunnen krijgen.....goed gedaan!!

Verder hard lopend arriveerden Corien en ik bij de ,, 3 bomen,, . Het was echt een plezier om hier naar te kijken (foto). De bewoners van het huis waar in de tuin ervan de bomen stonden wisten van de lichtjes en de bomen een pracht kunstwerk te maken. Alleen de 3 bomen waren al de moeite waard voor mij om een lichtjesloop in het donker te hardlopen. Er werd verder hard gelopen richting de vuurtoren en wel kris kras door Noordwijk aan zee. 

Terwijl in het midden van de straat werd hard gelopen ( weinig mensen op de been) zag ik even verder op in een tuin , niet ver van de vuurtoren, een rood licht. Tegen Corien riep ik dat we naar het rode licht moesten gaan. Daar aangekomen zagen we een leuk tafereel. Een op een trap klimmende kerstman (foto), waar naar toe de kerstman in zijn rode kerst kleding klom......ik zou het niet weten......maar leuk was het wel. Dan werd verder hard gelopen richting de vuurtoren waarop ik  me flink verheugde.

In voorgaande jaren was de vuurtoren tijdens mijn lichtjeslopen prachtig gekleurd en dacht dat dat ook nu wel het geval zou zijn.....! Maar niets was minder waar. Hardlopend de Quarles van Uffordstraat op kwam de vuurtoren in het gezichtsveld ....maar er was geen sprake van een gekleurde vuurtoren........ergo....op de mooie Noordwijkse vuurtoren waren twee rijen kille lampjes gehangen in de vorm van een V van virus(foto)..... echt dit had beter gekund door de bedenker (ster ?) hiervan. Jammer, een gemiste kans om van de vuurtoren een pracht lichtbaken in deze moeilijke tijd te maken.

Er werd verder hard gelopen over de noord boulevard richting de Hoofdstraat , benieuwd hoe het daar zou zijn. Op een gegeven moment werd via een afrit de boulevard afgelopen naar het donkere strand  waarop ook nog een aantal meters werd hard gelopen ( ik ben nu een maal een beachrunner) . De laatste afrit van de noord  boulevard werd gebruikt om van het strand af te lopen richting de Hoofdstraat. In de Hoofdstraat was bijna niemand te bekennen.

Normaal 's avonds rond de kersttijd alle winkels open en veel shoppers in de Hoofdstraat nu niet, het was niet te geloven. Na de hele Hoofdstraat te hebben uitgelopen (foto) werd een scherpe draai genomen en liep via de Schoolstraat richting huis. Overdenkend.......een ieder heeft te maken met het huidige virus , ook de ............Noordwijkse beachrunner.

Stoere......

 Met m'n wekelijkse hardloop training de laatste weken behoor ik tot een grote groep mensen ( beslaat 50 % van de Nederlandse bevolking) die wekelijks minimaal 1 keer per week sporten. 10% van deze grote groep bestaat uit joggers/hardlopers(sters). Bijna alle joggers/hardlopers(sters) gebruiken de hardloopsport vooral voor hun fitheid, gezondheid, afslanken, uitlaatklep en het sociaal omgaan met elkaar. De fanatieke hardloper(ster) die alleen de wedstrijd hardloopsport beoefend bestaat bijna niet meer, je moet ze tegenwoordig met een kaarsje zoeken! 

Voor mij is de 1 keer per week hardloop sessie noodgedwongen. Zware stukadoors werkzaamheden nopen mij daar toe. Zeg nou zelf......op de foto ben ik een muur aan het stukadoren van 12 meter lang en 2.60 meter hoog. Geloof me......alle energie van mij heb ik die dag in de grote muur gestoken, niets meer over voor het hardlopen. Het is vooralsnog niet anders, er zullen wel weer andere tijden aanbreken. Tijdens het wekelijkse hardloop gebeuren zijn de weersomstandigheden goed. Rustig weer ( vandaag 1 graad celcius) en soms zonnig.

Vorige week zondag op het einde van m'n strandloop kwam ik in gesprek met een groepje van 4 jonge mannen. ,, wat zijn we aan het doen mannen?,, vroeg ik. Verteld werd dat ze een complete body work out trainde (foto) waarna ze een aantal malen het strand hogerop gingen sprinten. Als afsluiting zouden de 4 mannen een duik in het koude zeewater nemen! ,,Echt?,, vroeg ik.......jazeker, kijk  maar naar de handdoeken die we bij ons hebben. Een van de mannen vertelde verder. Onze vrouwen vinden ons ook al een beetje.......,, loco,, vulde ik aan! Hij antwoordde..... niet alleen hiervoor vinden ze ons dat! Een leuke ontmoeting.

O ja...........vermeldingswaardig is ook dat door mij nog steeds met de korte broek wordt hard gelopen (foto) .De geharde benen die het gehele jaar door weer , wind en weder  doorstaan, hebben hier totaal geen moeite mee. Ik ben niet voor niets een stoere .......................Noordwijkse beachrunner.

Lichtschijnsel.

 Werd er door mij de afgelopen weken twee keer per week hard gelopen, op de zaterdag en zondag ( 4300 m en 5500 m), deze week werd het aantal hardloop trainingen terug gebracht naar 1 keer per week! Uit vorm?.........nee, geblesseerd?........nee, geen zin?.....nee, te koud?.......nee. Wat dan ?.......De noodzakelijke energie die nodig is om te gaan hardlopen steek ik op het ogenblik in hand en span diensten voor mijn zoon en schoondochter die een mooi huis gekocht hebben, vandaar. Maar het lopie dat dan wel wekelijks wordt hard gelopen daar probeer ik wel iets leuks en moois van te maken.

Vanmorgen (07.10 uur) vroeg al hardlopend op pad. Met een kalm westen windje voelde het aangenaam aan. Besloten werd op de heenweg over de twee boulevards te hardlopen die Noordwijk aan zee ,,rijk,,is. Bij de noord boulevard aangekomen (het was nog donker) stopte ik even om een foto van de verlaten boulevard te maken (foto). Via de ,,Grent,, werd de zuid boulevard opgelopen. Ondanks het weinige hardlopen op het ogenblik liep het best wel lekker. Op de zuid boulevard werd een afrit opgezocht waar het strand hard lopend werd opgelopen. 

Telkenmale als door mij het strand wordt opgelopen is het weer verrassend wat me voor ogen komt. Ook nu was het weer een prachtige beleving daar op het machtige Noordwijkse strand. Samen met het gloren van de dag het strand belopen (foto) echt jullie moeten het zelf ook eens gaan doen! Vooral vanuit het donker licht worden is voor mij een mooie beleving. Ook het alleen zijn op het verlaten strand heeft iets speciaals. Deze keer echter niet helemaal alleen! 

Terwijl door mij richting Katwijk werd hard gelopen zorgde een geluid ervoor dat ik achterom keek. Een groot rond licht naderde me vanuit Noordwijk. Een voor mij bekend voertuig haalde me in. De Katwijkse jutters Leen met zijn zoon Maarten zaten in het voertuig ( zie spannende blog 5 november 2017!) . De mannen waren de stranden aan het afspeuren naar aangespoelde waar en ...........naar sleepsporen aan het zoeken van de naar de bovenkant kant van het strand gekropen uitgeputte jonge zeehonden. Of ze wat hadden gevonden?......wie weet! Wel zagen ze met donker in het lichtschijnsel van hun voertuig een hardlopende ..............Noordwijkse beachrunner. 

Gravity ( zwaartekracht).

 Wat een pracht gevoel vorige week zondag toen bij dageraad (07.05 uur) het strand op werd gelopen om te gaan hardlopen. Een breed strand en een zakkende maan (foto) zorgden hiervoor. Het eerste half uur werd het strandlopie zonder ook maar een ander medemens op het strand hard gelopen........alleen de zakkende maan was er, die me aan de rechterkant flankkeerde..........een mooie beleving.

Voor de hardloper(ster) in het algemeen breken ook weer ongewisse tijden aan. Vooral het sociale karakter, wat de bovenhand heeft bij de meeste hardlopers(sters), valt door de minister president uitgesproken ( noodzakelijke) corona maatregelen geheel weg. Hardlopers (sters) die graag in een groep trainen, georganiseerde hardloop evenementen bezoeken en wedstrijd hardlopers (sters) hebben het momenteel zwaar, wat dat betreft zijn ze verstoken van elk vertier! Wat mezelf betreft is het hardlopen voor mij een sportief (solitair) gebeuren waarin de natuur heel belangrijk is.......dus weinig verandering voor mij in de hardloop sport.

Door het corona gebeuren denk ik dat bestuurlijk Noordwijk op het ogenblik in een moeilijk spagaat zit. Enerzijds staat de gemeente Noordwijk erom bekent gastvrij te zijn voor iedere bezoeker van onze mooie gemeente met de machtige brede stranden en de met veel fiets en wandelpaden doorkruisten duinen. Anderzijds worden door de corona maatregelen op het ogenblik bezoekers tegen gehouden de gezonde zeelucht in te ademen. Toen ik deze ochtend van m'n 4 !! Kilometer lopie terug kwam, zag ik dat het parkeerterrein (Wantveld) gesloten was voor bezoekers (foto) ....eigenlijk kuuroord onwaardig.....maar corona tijd breekt nu eenmaal wetten!

Aannemelijk is dat bij veel mensen de corona tijd stress bezorgt of gaat bezorgen. Mijn manier om stress tegen te gaan is muziek. In drukke tijden nu en de afgelopen jaren  waarbij het hoofd bijna ,,vol liep,, nam ik wat tijd voor mezelf na een dag hard werken ( etc.etc.) , en had dan een rust gevend ,,vast,, liedje dat door mij werd beluisterd. Het liedje dat mij een rustig gevoel geeft en stress tegen houdt ga ik nu met jullie delen........Gravity (Coldplay).

Chris Martin (front zanger Coldplay) zingt het nummer Gravity (zwaartekracht). In dit rustige nummer bezingt hij op een gevoelige wijze de zwaartekracht ( corona is momenteel wereldwijd zwaartekracht in het kwadraat). Hij eindigt het prachtige nummer heel toepasselijk.......and the way that gravity pushes on everyone......on everyone.  Sterkte allemaal namens de ...........Noordwijkse beachrunner.

Gezondste lucht die er bestaat om in hard te lopen!

 Bevoorrecht zijn de hardlopers (sters) die in de omgeving van Noordwijk aan zee hun kilometers kunnen hardlopen. Iedere keer bij het aantrekken van de hardloopschoenen ben ik mij daar terdegen van bewust. Vorige week zondag werd een strandlopie hard gelopen naar de Katwijkse uitwatering en weer terug ( 11 km). Op de terugweg had ik een rustige Noord-noordwesten wind tegen. Als deze wind over de Noordwijkse stranden waait en je bent er deelgenoot van ben je een ,,spekkoper,,.

Het is namelijk de gezondste lucht die er bestaat om in hard te lopen (foto). De wind wordt ook wel de maritiem Arctische lucht genoemd. Vanuit de Noordpool waait de wind zonder ook maar een vervuilend obstakel rechtstreeks naar de Noordwijkse stranden(foto) toe, je longen in!!  Echt.......vooral in deze tijd (corona) ......kom allemaal naar het Noordwijkse strand ......om de longen met het zuiverste lucht wat er bestaat te  vullen.......doen!! 

Dan werd er afgelopen donderdag een loop in de duinen hard gelopen. In het begin op het fietspad stond een grote oplegger met daarnaast een hijs kraan. Door een verkeers regelaar werd ik door gelaten om verder de hardlooptraining te gaan hardlopen. Terug evenwel werd ik door een verkeers regelaar gesommeerd te stoppen daar een groot blok beton van de atlantikwall naar de ingang van een bunker complex werd getakeld(foto).

Het blok beton is een gedeelte van een 5200 kilometer lange verdedigings linie (neue westwall) dat door onze oosterburen in de 2e wereldoorlog werd gebouwd. De atlantikwall liep van Noorwegen naar Zuid Frankrijk en werd gebouwd om een geallieerden invasie van het west Europese vasteland vanuit zee onmogelijk te maken. In Noordwijk werden de betonblokken van de atlantikwall na de oorlog onder de grond gestopt . Dit blok werd bij grond werkzaamheden op gegraven en wordt nu in de Noordwijkse duinen ten toon gesteld.

Vandaag dan werd het strand vroeg betreden om te gaan hardlopen.........de vuurtoren brandde zelfs nog (foto). Er waaide een harde zuiden wind waar tegen in ik eerst ging hardlopen. In de buurt van mij liep een hardloopster die toch wat moeite had met de harde wind (windkracht 7). Af en toe stopte ze met hardlopen en ging wandelen. Door mij werd ook af en toe gestopt........niet om te rusten .......maar om een  sprintje te trekken vanaf de vloedlijn naar de bovenkant van het strand wat altijd oplopend is. Deze sprintjes ( 6 keer) liep ik in plaats van de heuvel training waar ik me op het ogenblik nog niet toe kan ,,zetten,,.

Na afloop van de training werd nog een mooi natuur fenomeen waar genomen. In het begin van de duinen was een verzamelplaats van spreeuwen voor hun trektocht naar het zuiden. De spreeuwen uit ons eigen land, uit Scandinavië  en Oost Europa zaten op de duindoorns zich te goed te doen aan de bessen hiervan (foto). De spreeuwen waren aan het wachten tot de regen weg trok en de harde zuiden wind ging minderen, het waren echt duizenden spreeuwen. Plotseling vlogen ze met z'n allen verschrikt op (foto). Oorzaak daarvan was een harde brul van de .............Noordwijkse beachrunner.

Jagende honden achter een hert!

 De stranden zijn weer leeg. De herfstachtige omstandigheden waaronder op het ogenblik over het strand wordt hardgelopen , veel bewolking regen en veel wind, hebben ook wel weer ,,iets,, . Als hardloper (ster) maken wij het wisselen der seizoenen wat betreft het weer heel puur mee. Op het strand dus ( door de weeks) nog maar weinig mensen. Tijdens een van m'n duurlopen over het strand kon je ook aan de zomer attributen zien dat het strand seizoen voorbij is. Kijk eens op de foto naar het voet - volleybal net dat er maar troosteloos bij hangt, exemplarisch voor het wisselen der seizoenen. 

Wel opvallend waren de velen meeuwen (foto) die de plaats van de strand recreanten hadden ingenomen. Mede debet daaraan was zeker het voedsel wat voor de meeuwen op het strand voorradig was. Velden van ,, mesheften,, (foto) strekten zich uit over de Noordwijkse stranden . Een dicht mesheft wordt door een meeuw met de snavel open gehakt waarna het witte schelpdier wat zich hierin bevindt lekker wordt opgepeuzeld. Best wel leuk is het om als hardloper(ster) over deze mesheft velden te hardlopen. Het is een gekraak van jewelste en.........de meeuwen horen je aankomen waardoor ze rap de lucht in vliegen om niet veel later zich weer achter je neer te vlijen en verder te gaan met het verorberen van deze lekkernij.

Dan werd afgelopen donderdag een duurloop ( 70 min) hard gelopen met miezer regen , bewolkt weer en een harde wind. Opvallend waren  de kale kruinen van veel bomen (foto) veel bladeren waren al van de bomen af gevallen. De zin om ver weg te gaan met het hardlopen was er niet en besloot daarom een vast rondje (voorin de duinen) te gaan hardlopen. In dit rondje heb je de harde wind in de rug  terwijl op de terugweg de wind ( en regen) door bossen en struiken wordt tegen gehouden. Het rondje is 1350 meter. In het tweede rondje werd ik overvallen door een barre beleving.

Om de bocht naast het fietspad in de duinen ( in het gras) liep een hert mij keihard tegemoet. Het dier schrok van mij  en liep daardoor zeer angstig langs me heen de bossen in. Waarom het dier zo hard liep en heel angstig keek werd me al heel snel duidelijk. Een dertigtal meters achter het hert stormden 2 honden met razernij in hun ogen achter het dier aan. Door vlak voor een van de honden te springen en hard ,,stop,, te schreeuwen dacht ik de honden tegen te houden. Maar de blik van de honden was er een van ,, in tranche,, om het hert te pakken te krijgen, de honden raasden door achter het hert aan. 

Inschatting van mij was dat de snelheid  van het hert gelijk lag aan die van de jagende honden. Uithoudingsvermogen van de dieren zal bepalend voor de afloop hiervan zijn, laten we hopen in het voordeel van het hert. Op het schelpenpad ( een aantal rondjes hardlopend verder) zag ik opeens de eigenaresse , van de twee voorheen op het hert jagende honden (foto), die net na hun jacht weer aan kwamen lopen bij haar. Door mij werd een foto gemaakt van de honden. De vrouw zag het en vroeg of ik een melding ging maken.............nee hoor ,werd geantwoord, maar vertelde er niet bij dat er wel een verhaaltje over geschreven zou worden door de ..............Noordwijkse beachrunner.

Aangespoeld op het strand.

 Alleen nog een beetje stijfheid in de rug maar de pijn is weg. Tijdens het joggen op het strand de laatste tijd werd door mij een aantal dode zeebaarzen gezien, aangespoeld op het strand (foto). De vissen waren rond de 55 cm wat lengte betreft wat betekende dat ze tot dezelfde jaarklasse behoorden. Aannemelijk is dat een groep zeebaarzen vervuild zee water is in gezwommen ( gif lozing van een schip?) Met de dood tot gevolg, altijd sneu om dit te zien.

Dan werd de afgelopen week voor het eerst weer een training hard gelopen op een harde ondergrond,  het Noordwijkse schelpenpad , en wel met m'n vroegere hardloop maat Paul. Het was inmiddels al weer 7 maanden geleden dat we samen een training hadden hard gelopen. Paul ( foto, met op de achtergrond het schelpen pad) was in vroeger jaren een regio topper in het hardlopen. Hij heeft veel jaren onder de top trainer Bram Wassenaar (foto) getraind. Met atleet Kamiel Maase ( veelvuldig nederlands kampioen  op verschillende afstanden) heeft Bram zijn beste en trouwste atleet gehad. Traingsweken van 140 km per week liep Paul af en toe ,naar trainings schema van deze trainer. Specialiseerde hij zich vroeger op de marathon, op het ogenblik is de halve marathon zijn doel.

We begonnen de training om 08.00 uur met het rustig inlopen door de duinen over het fietspad naar de schuine afrit waar we een paar rek en strek oefeningen deden. Op het Noordwijkse schelpenpad liepen we 10 x 100 meter hard met een rustpauze van 100 meter, we hielden elk ons eigen tempo aan. Paul liep z'n hondertjes scherp en snel terwijl ik m'n hondertjes af remden dit deed ik om vooral te kijken ( en voelen) hoe de rug het hield en dat ging goed. Ook was Paul scherp in het houden van de afstand (1,5 meter) onderling in verband met het corona virus. Regelmatig duwde hij mij van zich af als ik dreigde te dicht bij hem te komen. 

Op de terugweg  van de training liepen we via de Duindamse slag het strand op. Samen liepen we nu de mij bekende dukdalf  training. Op een redelijk te belopen strand liepen we een dukdalf hard  gevolgd door een dukdalf zacht ( de afstand tussen twee dukdalven is ong 250 meter). Na een slecht stuk strand besloten we de laatste kilometer rustig uit te lopen . Er werd afscheid genomen van elkaar met een ,, boks,, van Paul en de ...............Noordwijkse beachrunner.

Natuurlijke demping van het strandzand.

 Inmiddels duren de rugperikelen alweer flink wat dagen, het gaat beter maar over is het nog niet, gelukkig is de ergste pijn voorbij. De eerste dagen was het kruipen over de vloer ( vanuit de zit houding) naar de trap waar ik met behulp van mijn armen duwend op de traptreden wist op te staan. Een meevaller is dat het wandelen gaat, een enorme meevaller is ook dat er de  laatste dagen ook weer gejogd kan worden .

Het joggen wordt niet op een harde ondergrond gedaan maar op het voormij vertrouwde strand. Door de natuurlijke demping van het strandzand , waarbij je bij iedere stap iets in het zand zakt (foto's) is dat goed te doen het gebonk in de rug is er op het strand niet. Wat is het fijn.............een beachrunner te zijn!!!

Over wandelen het volgende. Tijdens een wandeling afgelopen week had ik in de rugzak koffie en broodjes bij me. Op het keerpunt van de wandeling werd het meegenomen eten en drinken genuttigd. Nadat de boterhammen waren opgegeten en uit het thermoskannetje koffie was gedronken werd aan de terugweg begonnen. Al wandelend liep ik het Noordwijkse schelpenpad op waar hardlopers in een hardloopgroep van de Noordwijkserhoutse strandlopers hun training aan het hardlopen waren en wel een interval training. 

De voorste twee hardlopers ( foto) liepen behoorlijk wat sneller dan de rest van het groepje. Omdat er door mij gewandeld werd en door de mannen hard gelopen werd ik af en toe door de sporters ingehaald en tijdens hun rustpauze op de terugweg wandelde ik de groep tegemoet en dan werd er een vraag door mij gesteld. 

Zo kwam ik erachter dat de interval training bestond uit 7 x 800m snel met een rustpauze van 400 meter. Het was duidelijk dat deze mannen op hartslag trainden want op de vraag hoe snel de snelheid was , vertelden ze dat ze dat niet opnamen. Van de 800 meter interval liepen  ze 600 meter op 95%, en de laatste 200 meter op 100%. Heel anders dan dat ik train. Door mij wordt een km tijd uitgekozen, wat ik tijdens zo'n interval training probeer aan te houden.

In het groepje hardlopers (foto) dat achter de twee snellere sporters aan liepen was ook Koen ( met de haarband). Koen is een goede hardloper waartegen ik tijdens de Noordwijkse strandlopen regelmatig een wedstrijd heb hardgelopen.  In een van de rust pauzes  vroeg ik hem hoe het ging. Hij stopte zijn training en vertelde dat hij deze interval training ingehouden hard liep door een lichte blessure achter z'n knie. Koen vertelde dat hij zich aan het voorbereiden is op het NK 1500 meter masters dat begin oktober op een atletiekbaan zal worden gehouden. Natuurlijk werd hem veel succes toegewenst door de .............Noordwijkse beachrunner.

Darren door de duinen.

 Eindelijk was het dan zover..........darren door de duinen. Niet in de duinen ten noorden van buurtschap Noordwijk aan zee. In deze noord duinen zijn fietspaden en veel wandelpaden aangelegd waarover hardgelopen kan worden. Nee......eindelijk mocht weer hardgelopen worden in de ruige zuid duinen een prachtig duingebied tussen Noordwijk aan zee en Katwijk aan zee.

Vanaf half augustus mag in dit duingebied weer hardgelopen worden, de hekken zijn van het slot af. In dit ruige duingebied zijn geen paden zodat jezelf de richting moet bepalen. Op de eerste foto zien jullie me hardlopend over met lage planten begroeide duinen . Als je over de duinen ga hardlopen die je op de achtergrond van de foto zie en je arriveert op de top dan zie je mooie vergezichten (foto).

Vooral de diepe stuifkuilen zijn spannend, het inlopen hiervan gaat goed ....maar eruit komen is klauteren geblazen .......keun! Het kan ook zomaar gebeuren dat tijdens het hardlopen je gang wordt verspert door ondoordringbaar struikgewas,  dat is dan uitwijken naar links of rechts. Uitkijken is het voor de met planten dicht gegroeide kuilen, hardlopend hierin terechtkomen kan een verzwikte enkel tot gevolg hebben.

Ook adviseer ik hoge sokken aan te trekken ( net als bij de Noordvoort training) de foto hiervan laat zien waarom! Na het darren door de duinen laat ik me door Corien altijd controleren op eventuele teken. Zit er een op mijn lichaam dan wordt de teek er met een teken tang afgehaald.

O ja....voorlopig even geen hardlopen voor mij. Afgelopen week tijdens het stukadoren tegen een rug kwetsuur aangelopen. Normaliter is na ongeveer 4 dagen de rugpijn over maar deze rug kwetsuur lijkt hardnekkiger. Hoe lang het gaat duren eer het over is? Dat is een goede vraag voor de .........Noordwijkse beachrunner. 

In de ochtend hardlopen.

 Tijdens de warm weer dagen de laatste tijd zal menig hardloper(ster) zich achter de oren hebben gekrabd hoe om te gaan met de hoge temperaturen in combinatie met het hardlopen. Ik denk dat vooral de hardloper (ster) die aan het werk is maar daarbij ook nog een gezin heeft met opgroeiende kinderen, het moeilijk is om een geschikte tijd te vinden om te gaan sporten. Het zal me niet verbazen dat deze groep hardlopers (sters) een tijdje de brui heeft gegeven aan het hardlopen.                                                                         Wat mezelf betreft kom ik de warm weer dagen wat hardlopen betreft goed door. Doordat op het ogenblik geen werk in mijn werk agenda staat geschreven kan ik in de ochtend voordat het warm wordt al mijn trainingen gaan hardlopen. Er wordt geprobeerd om 07.30 uur klaar te zijn met de training , de tijd dat de zon kracht begint te vormen.                                                                                                                                                       Doordat de ochtend trainingen zonder shirt worden hard gelopen is het eigenlijk een perfecte setting voor mij. Het in de ochtend nog koele briesje koelt het hele lichaam af en in combinatie met het zweet voelt het lichaam gewoon koud aan! Afgelopen week tijdens zo'n ochtend training kreeg ik opeens weer het intense gevoel van dankbaarheid dat ik kan hardlopen..........mag hardlopen...........en het ook doe!                         Kijk eens op de eerste foto hoe de beachrunner in een prachtige omgeving z'n lopie loopt ( duurlopie van ong. 12 km). Op de foto zien jullie me hardlopen naar een  T splitsing toe. Rechts op de foto naaldbomen die het begin vormen van een mooi naald bomen bos. Voor me het natuur gebiedje ,, de Blink,, net boven de duinen hiervan de opkomende zon, prachtig. Op de T splitsing werd links af geslagen richting het machtige Noordwijkse strand waar het bijna altijd hardlopend goed toeven is.                                       O ja......vanochtend over het 1e gedeelte van het mountainbikeparcours hard gelopen. Nog niet zo lang geleden was dit zuidelijke gedeelte voor de avontuurlijke fietsers nog niet begaanbaar door de slechte toestand waarin het parcours zich bevond ( zie blog van 25 mei 2020). Vrijwilligers van de Noord bikers (foto)  hebben prima werk geleverd door goed onderhoud te plegen. Vooral veel schelpen hebben de mannen op het avontuurlijke pad gegooid waardoor het weer goed begaanbaar is voor de mountainbikers.                                                                                                                                           Een bocht hebben ze echt goed aangepakt door boomstammen aan de kant van het pad neer te leggen met daar tegen aan volop schelpen (foto). Ook de gevaarlijke zand verdieping is goed aan gepakt door trapsgewijs twee boomstammen neer te leggen ( op 10 meter afstand van elkaar) die de verdieping neutraliseert. Naast de boomstammen kunnen de mountainbikers gewoon door fietsen(foto) . Goed nieuws dus voor de mountainbikers...........maar ook voor de van het avontuurlijke pad af en toe gebruik makende ..................Noordwijkse beachrunner.

Intensieve explosiviteitstraining.

De bovenstaande training zal niet echt gemeengoed zijn in het hardloop gebeuren. De meeste hardlopers(sters) werken alleen maar aan hun duurvermogen door hun rondje ( beginnend vanaf ongeveer  5 km) te hardlopen. Een aantal ervan lopen heuveltraining ( op 70% naar boven, dat wordt door mij gedaan) en een ander deel doen veel oefeningen om hun core stabiliteit te verstevigen.
De intensieve explosiviteitstraining is een trainings methode om in zo'n kort mogelijke tijd zoveel mogelijk kracht te genereren!
Terwijl een aantal trainers met hun sporters de sportprestatie zagen vergroten door deze zware korte training waren eenzelfde aantal trainers en hun sporters niet overtuigd van het nut van deze training.
Door mijn zoon Sjaak werd ik uitgenodigd om onder leiding van hem zo'n intensieve explosiviteitstraining te gaan hardlopen. Terwijl ik zelf niet overtuigd was van het nut van de training  vertelde hij dat door regelmatig deze training te doen de kracht,snelheid,uithoudingsvermogen en coördinatie flink ondersteund zou worden..........we begonnen eraan !!
Met Corien op de fiets liepen we samen op het fietspad in de duinen een kilometer rustig in (foto). Aangekomen bij de schuine afrit wandelden we rustig de afrit op. Boven op de afrit werd door Sjaak het een en ander uitgelegd over de training (foto).
Hij vertelde dat we een aantal keren vanaf het strand sprintend de afrit zouden oplopen waarbij we ieder de maximale hartslag moesten halen. De maximale hartslag werd berekend door het getal 220 - min je eigen leeftijd , en dat per minuut.
Voordat we begonnen met het op sprinten van de mul zand heuvel werden op het strand een aantal steigerungs gelopen ( korte op volle snelheid lopende sprints) en een aantal rek en strek oefeningen gedaan ( foto). Nadat Sjaak met zijn voet een streep in het strand zand had getrokken begonnen we aan de eerste keer voluit de afrit op te lopen (foto).
Halverwege de mul zand heuvel voelde ik de verzuring al in de benen slaan maar aanmoedigingen van Sjaak hielpen me naar boven waar het flink uit hijgen was. Op mijn pols probeerde ik de hartslag te vinden wat niet lukte. M'n zoon opperde om na de volgende sprint heuvel op de hartslag bovenin mij  hals te zoeken wat wel ging.
Na een lange rust periode waarbij de hartslag weer normaliseerde begonnen we een tweede keer sprintend de mul zand heuvel op te lopen. De benen werd door mij al niet meer ,,gevoeld,, en boven op de afrit aangekomen werd door mij in de hals de hartslag opgenomen..........wat ging dat snel........en wel een slag onder de uitgerekende maximale hartslag.
Na weer een lange rust periode werd nog voor een derde (laatste) keer de mul zand heuvel op gesprint.  Meting van de hartslag wees nu uit dat er maar liefst 3 slagen meer door het hart werd geslagen dan de uitgerekende maximale hartslag van de .................Noordwijkse beachrunner.

Stoepa's.

Vanochtend een run walk(foto) run gedaan met Corien van bijna 2 uur. De run walk run werd gelopen op een parcours waar vrij vaak door mij over hard gelopen wordt. Misschien een advies voor de hardloper (ster): doe ook eens een run walk run over je vaste hardloop rondje en bekijk tijdens het wandelen goed de details van van alles wat er gezien wordt. Als je daarna alleen weer een hardloop training over je vaste rondje hard loop, merk je de door jou opgevallen details ( flora, fauna, etc) nu ook hardlopend op!!
Op de heenweg liepen we tijdens de run walk run door de duinen terwijl op de terugweg een gedeelte van het strand werd belopen. Bij afrit 23 ( afrit naaktstrand) wandelden we het strand af waar we halverwege de afrit even bleven staan om de mooie omgeving in ons op te nemen.
Vanaf het strand zagen we een hardloper de lange, steile en uit mul zand bestaande afrit hard oplopen. Boven op de afrit  kwamen we in gesprek met de sporter. Door mij werd aan Erik (foto) gevraagd hoeveel keer hij deze zware afrit vanaf het strand nog ging oplopen. Erik vertelde dat hij tijdens zijn training 5 keer een heuvel hard ging oplopen ( echt hard!) waarvan 2 keer deze zwaar te belopen afrit.
Hij bleek een marathon schaatser te zijn in de C 1 klasse . Normaliter was fietsen voor hem de belangrijkste training ter voorbereiding van het schaatsseizoen maar door omstandigheden (corona) was het fietsen pas laat opgestart .
Hij besloot daarom tijdens het zomerseizoen zich hardlopend voor te bereiden op het aankomende schaatsseizoen. Gezien de snelheid waarmee hij de steile afrit wist op te lopen goede vooruitzichten voor hem met het oog op de komende marathon schaats wedstrijden, mijn inziens.
O ja....het is op het ogenblik druk op het Noordwijkse strand (foto) vooral met Duitse badgasten. Veel Duitse vakantie gangers hebben hun vakantie naar ,,Verweggiestan,, gecanceld en komen massaal naar de Nederlandse stranden. Ze schijnen zich hier in Nederland veilig te voelen wat betreft het corona gebeuren.
Gisteren was het zelfs zo druk op het Noordwijkse strand dat op sommige stukken strand tijdens het hardlopen gewandeld moest worden, dit om niet tegen andere mensen op te botsen!!
Ook werd er voor het eerst dit zomer seizoen een door kinderen gemaakt mooi zand sculptuur door mij gezien. Tijdens een rustig duurloopje (zonder shirt en schoenen) over het strand lag het daar........plotseling op het strand. Ik stopte met hardlopen en maakte er een mooie foto van (foto). Het zand kunstwerk kon zeker een vergelijking doorstaan met de 72 kleine stoepa's die zich bovenop de Borobudur ( tempel in Indonesië) bevinden aldus de ..............Noordwijkse beachrunner.

Early starts on lonely fells.

Net na 04.00 uur in de vroege ochtend werd het bed uitgestapt voor m'n jaarlijkse fellrun rondje . Er werd een fruit ontbijtje klaar gemaakt ( en op gegeten) verzorgde mezelf goed deed rek en strek oefeningen en sloot even voor 05.00 uur de voordeur zachtjes achter me dicht om aan een prachtige belevingsloop te beginnen.
Fell running heeft haar oorsprong in het noord-westen van Engeland ( Lake district) . De bevolking aldaar bestaat veelal uit herders die hun schapen de glooiende heuvels laten begrazen, de heuvels die tussen de rotsige bergen gelegen zijn. Het zijn juist deze met groen gras begroeide heuvels die bij mij tot de verbeelding spreken.
Fellrunners zijn hardlopers (klimmers) die het ongerepte van de natuur opzoeken en het liefst op hun tocht over de fells niemand tegen komen. Weer of wind deert hen niet , alleen zijn in de natuur , dat is belangrijk. Het motto onder de fellrunners is niet voor niets ,, early starts on lonely fells,,.
Dit motto was een van de redenen om zelf ook vroeg uit de veren te komen, de andere was dat het die dag 31 graden celcius zou worden ( laatste warme dag van de maand juni) een temperatuur die mij niet uitnodigt om te gaan hardlopen ( tijdens het lopen van het fell rondje was het toch al 20 graden celcius!). Als een echte fellrunner dus werd er aan het rondje begonnen.
Vanaf de voordeur werd naar de duinen toe gewandeld ( ong. 100 meter) en begon met hardlopen. Het eerste duinpad ( vlak bij huis) was al een groot feest om over hard te lopen. Bij het oplopen van het pad stoven zeker 12 jonge duinkonijnen het pad af snel de duinen in. Verder werd ik op dit pad ook omgeven door gele toortsen (foto) een pracht plant als ze in bloei staan, het is iedere keer een mooi aanzien bij het beginnen van de hardloop trainingen.
Onderweg naar de met gras begroeide fells zag ik heel veel dieren ( wat wil je om 05.00 uur) waaronder flink wat damherten. Speciaal was het zien van 2 reeën behoorlijk schuwe dieren die in de omgeving waarin ik train niet veel voorkomen. Een ree bevond zich achter de afrastering in de zeereep terwijl de andere net het pad opliep waarover ik hard liep. Angstig schoot de ree terug de zeereep weer in dwars door de afrastering van prikkeldraad waaraan het dier zich verwonde.
Zou het geen goed idee zijn om al het prikkeldraad overal in de duinen te vervangen voor gewoon draad, het was niet de eerste keer dat ik een dier zichzelf zag verwonden aan het gevaarlijke draad!!!
Na een stukje hardlopen over de wilde duinen waarin heel wat sprongen gemaakt moesten worden om oneffenheden in de ondergrond te ontwijken (foto) werd gearriveerd bij de groene fells en begon aan het ultieme fellrun rondje.
In het rondje zijn flink wat met groen gras begroeide heuvels omringd door naaldbomen. Er werd geprobeerd over iedere heuvel hard te lopen , wat bijna lukte. Het grote geluk tijdens deze puike beleving was dat de benen sterk aanvoelden waardoor met een behoorlijke snelheid over de glooiende heuvels kon worden hard gelopen.
Nadat het gehele fellrun rondje was belopen en er nog tijd over was werd naar het mooiste gedeelte van het rondje gegaan waar nog een aantal keren heen en weer over werd hard gelopen (foto's). Kijk eens op de foto's wat een prachtig natuur gebiedje! Wereld wijd zijn er niet echt veel locaties die met het natuur gebiedje kunnen wedijveren wat betreft natuur beleving, in mijn optiek.
Jammer genoeg brak de tijd aan om te stoppen met het hardlopen op het jaarlijks te lopen fellrun rondje. Een steile gras heuvel werd nog een keer hard afgelopen en na wat omzwervingen belandde ik weer in de wilde blonde duinen. Op een leuke en speelse manier werd hierin nog een tijdje hardlopend geravot waarna het toch echt tijd werd om huiswaarts te keren.
Het was nog diep in de duinen (om 06.25 uur) toen ik de eerste medemens tegenkwam die natuurlijk een goede morgen werd toe gewenst door de .................... Noordwijkse beachrunner.