Wisent winter trailloop, Apeldoorn.

 Samen met Corien (foto) weer wat dagen in een pracht hotel doorgebracht. Deze keer werden de dagen uit ,gecombineerd met een trailloop, mijn eerste georganiseerde trailloop in Nederland.  Eerst nog even terug naar het hotel, we besloten in het restaurant van het hotel te dineren. Het bleek een goede keus want we werden getrakteerd op heerlijk smakelijke culinaire hoogstandjes........mmmmmmmm. 

Dan de Wisent winter trailloop die werd gelopen op de Veluwe ( Apeldoorn) . A.v. Veluwe organiseerde deze mooie en gezellige trailloop, dwars door de bossen aldaar (foto). Goed genoeg getraind voor de (precies) 8.5 km trail begon ik deze loop, na 1 minuut stilte voor een overleden lid van de vereniging, in een rustig tempo. De Wisent winter trail deed haar naam alle eer aan want de loop werd gelopen met een temperatuur van -1 graad oplopend naar 0 graad celcius!! 

Door de ,,fuik,, heen liepen we over gras het bos in waar direct een behoorlijk lange heuvel te ,,mannen,, was. Dit ging goed voor mij en na de heuvel volgden we de paden dwars door een golvend landschap omringd door bomen op heel hoge stammen. Regelmatig werd , volgens mij, ook hard gelopen over een mountainbike parcours, gezien de smalle ,harde tracks. 

Doordat de snelheid waarmee ik liep rustig was waren de benen sterk genoeg om alle heuvels goed op en af te lopen. Zelfs met de mulzand heuvel op het einde van de trail geen probleem. De laatste meters van de trail bestond uit , de trap af (foto) en dan links af naar de finish toe waar een mooie medaille (foto) werd overhandigd. De 8.5 km trailloop werd in 55 minuten hard gelopen waar ik tevreden mee was. 

Na afloop werd samen met Corien de trap opgelopen naar de kantine, vol met gefinishte atleten van de 23-16-8.5 en 5 km trails. De erwtensoep en de oliebol, aangeboden door de organisatie, werden lekker opgegeten door Corien en de.............Noordwijkse beachrunner. 

Trappen training.

 Nu de dagen wel erg kort worden (over een week de dag met het minste daglicht) is het altijd fijn om te zien dat veel medemensen de donkerte proberen te verlichten met kerst verlichting, buiten maar ook vaak binnen door het versieren van een kerstboom met verlichting. Corien en ik doen daar ook jaarlijks aan mee ( foto) gezellig hoor. 

Op het einde van het jaar ga ik een georganiseerde trailloop hardlopen (joggen) door heuvelachtig bebost landschap met ook behoorlijk wat trappen daarin. Om ,,goed beslagen ten ijs te komen,, werd er een training ingepland die veel overeenkomsten met de te lopen trailloop heeft........lange duur,heuvels, en trappen......ik begon eraan. 

Met een koude noord-oosten wind en constant miezer regen ( 3 graden ) werd direct van huis uit naar het Dompad hardgelopen.  Op deze locatie is een ideale heuveltraining mogelijk , eerst het Dompad via de Prins Hendrikweg het Dobbelmanduin op ......poef...een echte kuiten bijter. Na 5 keer op en neer ( de laatste werd in de benen gevoeld) jogde ik verder naar de zuid boulevard. 

Op het einde van de zuid boulevard werd omgekeerd terug naar Huis ter Duin waar de trappen werden opgezocht aan de achterkant van het hotel. De goed te belopen trappen ,,lopen,, vanaf het strand richting de achteringang van het hotel (foto). Eerst nog wat filmpjes maken daarna werd begonnen met de trappen training. Maar liefst 5 keer liep ik in een rustig tempo de hard houten  trappen omhoog.....wat een leuke training was dit. Opvallend was wel dat de training  op de trappen lang niet zo zwaar was als die op het Dompad! 

Na het joggen over de trappen werd besloten niet over het strand huiswaarts te keren, de noord-oosten wind ( tegenwind) en de koude miezer regen nodigde mij niet uit om dat te doen. In beschutting van gebouwen en huizen was het goed te doen. Thuisgekomen van deze ( generale repetitie) training werd bij de verlichte kerstboom een kopje koffie en kerstkransje genuttigd door Corien en de............Noordwijkse beachrunner. 

Trailloop.

 Na een paar dagen koud weer (5 gr) en veel regen , was het opmerkelijk hoe warm de lucht aanvoelde (13 gr) toen ik afgelopen zondag ochtend om even over half 8 de deur uit liep voor de landerij loop. De landerij loop is een goede training voor een georganiseerde trailloop die ik in december wil gaan hardlopen (joggen). 

Dit keer werd er wat op blubberige  paadjes hard gelopen, op de landerij en in het bos,om daarna via de ,,trap van Rinus,, het heuvelachtige duingebied in te lopen. Via de zuid boulevard werd naar afrit 1A gegaan (foto's), waar het strand werd opgelopen. 

Op het strand waren er ook al trail achtige omstandigheden. Doordat het een uur voor hoog water was moest hogerop het strand gejogd worden, wat altijd al iets zwaarder is. Op de donker gekleurde stukken van het strand werd wat weggezakt terwijl het  licht gekleurde strand zand rul los zand was (foto),ook niet gemakkelijk. Maar de harde  zuiden wind was in deze omstandigheden een goede kameraad . Technisch blijven lopen en de krachtige rugwind deed voor de rest het werk, keun hoor. 

Bij afrit 21 werd joggend het strand afgelopen en bovenop de afrit werd toch wat vermoeidheid gevoelt in de benen, yes! Na een training van 58 minuten betekende dat het precies zwaar genoeg was geweest! Naar huis wandelend kwam ik Willy tegen een sportieve vrouw, ze had haar trail rugzakje om. Ik vroeg haar of ze nog een duik in de zee ging doen. Ze vertelde dat ze deze keer ging hardlopen over het strand, een training ter voorbereiding voor een georganiseerde loop die ze ergens in Januari wil gaan hardlopen. 

Naast dat Willy (foto) regelmatig hard loopt , wandelt ze ook veel met haar man Jaap, ook steppen ze samen veel (op een step) , hierin zijn ze samen heel bedreven. Het hardlopen doet Willy tegenwoordig in een rustig tempo maar wat jaren geleden liep ze in sneller tempo,  ook wedstrijden. Ze wist zelfs 'n keer een 10 km wedstrijd te winnen in het Zorg en Zekerheid hardloop circuit bij de dames ,,overall,, en dat is een sterk staaltje hardlopen volgens de ............Noordwijkse beachrunner.  

Joggen.

 Het petje wordt weer regelmatig opgedaan tijdens het hardlopen en ook de handschoenen worden niet vergeten . Het met een,,wolletje,, gevoerde windjack is ook weer uit de kast gehaald (foto) en de lange tight doe ik al een tijdje aan. Dit allemaal om het frissere weer wat te ,,mannen,, , op het strand , met invloed van de zee, (foto) is het nou eenmaal frisser hardlopen dan in de duinen, de bossen of tussen de huizen. 

Het hardlopen is inmiddels joggen geworden bij mij, op het ogenblik geen zin om er wat snelheid in te gooien, wat dan ook niet wordt gedaan. Wel bezoek ik af en toe nog de witte palen route waar in een rustig tempo wat rondjes wordt afgewerkt. De bedoeling is om het joggen in minuten steeds uit te breiden . Wekelijks doe ik tijdens het joggen nog wel wat krachtoefeningen,  een ,,total body work out,,. 

Sinds 2 weken moet er ook rustig opgestart worden met het joggen omdat het linker been kuren vertoond. Niet geheel pijnvrij begin ik aan de trainingen. De laatste 3 trainingen verdween de pijn in het linkerbeen na respectievelijk 1 km joggen, 800 meter joggen en vandaag na 600 meter joggen, vooruitgang wat genezing betreft is in zicht. Het is geen erge pijn , maar als ik zou weten dat de pijn bv de volle 50 min zou gaan duren, was joggen geen optie. Ervaring heeft me geleerd dat weinig pijn langdurig aanhoudend beroerde pijn wordt. 

Gelukkig heeft m'n lichaam  steeds van alles en nog wat zelf gerepareerd en daar ben ik heel blij mee!! Nou hardlopers(sters) en joggers(sters) een vriendelijke groet allemaal van de .................Noordwijkse beachrunner.  

Rood met witte stippen.

 Samen met Corien (foto) wat dagen op de Veluwe doorgebracht,  de Veluwe is altijd een prettige streek om dat te doen. Er kan daar volop in alle rust gewandeld worden en ook gefietst,  wat we dan ook deden. 

Tijdens het wandelen was Corien vooral gefocust op het vinden van paddenstoelen. Wanneer ze er een zag keek ze op waarnemingen.nl wat de naam van de paddenstoel was. Mooi vond ik de,,rood met witte stippen,, (foto) en een echte ,,heksenkring,, (foto), prachtig. 

Natuurlijk werd er ook nog hard gelopen en wel in , de met herfst kleuren getooide,  bossen van de Veluwe,  ons hotel lag aan de rand van het bos. Omdat de week voor onze aankomst daar bij een schapenhouder, in de buurt, 20 schapen waren dood gebeten door wolven , liet Corien me niet alleen het bos ingaan, ze begeleidde mij op de fiets. 

Vlak achter ons hotel liep ik het bos in over een drassig bospad. De randen van het bospad werd opgezocht om natte smerige voeten te vermijden. Ook Corien ging van haar fiets af om mij te volgen. Eenmaal in het bos waren de paden goed te belopen. De bladeren vielen al flink van de bomen af en tijdens het hardlopen knisperden de gevallen bladeren onder de voeten. 

Het liep allemaal lekker soepeltjes , ik had het gevoel dat wel uren door gegaan kon worden met hardlopen, zo lekker ging het. Vooral op een bospad halverwege het lopie ( foto) kreeg ik zoveel ,,spirit,, dat zeker 5 minuten in een snel tempo werd hardgelopen, keun hoor! 

Na de bosloop stalde we de fiets van Corien weer in de bus waarna  op de hotelkamer lekker wat koffie werd gedronken door Corien en de .............Noordwijkse beachrunner. 

In memoriam.

 m'n Zus Marjon was haar levenlang een harde werkster als activiteiten begeleidster in een zorginstelling.  Als ze met pensioen ging zou ze lekker veel gaan golfen , Marjon was een fanatiek golfster ( handicap 14.3). Rond de tijd dat ze met pensioen ging vertelde ze tegen mij dat ze veel pijn voelde, het leek net of er prikkeldraad in haar hele lichaam werd gestoken. 

Een gang naar de dokter was logisch.........uitslag.........ongeneeslijk ziek..........longkanker ........erg hoor, je verzint het niet. Samen met haar man Ruud besloot ze de strijd aan te gaan om toch nog zo lang mogelijk een menswaardig bestaan te leven. Na wat chemo kuren, imunotherapies en bestralingen was Marjon het, na 2 jaar vechten!, zat. Ze ging naar een hospice waar ze via euthanasie het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde, afgelopen woensdag 16 oktober, 68 jaar. ( sfeerfoto, gemaakt tijdens het hardlopen over strand met avondval). 

Marjon ( foto, Marjon op de voorgrond, de beachrunner in de achtergrond) was in haar leven sportief, ze zwom , speelde basketbal en beoefende de golfsport maar........ze was ook kunstzinnig . Waar ik me altijd over verbaasde was de kunstzinnigheid die Marjon als klein meissie al in zich had. Met haar linkerhand was ze op de basisschool al bezig met het maken van kunst. Plankjes met spijkertjes erop geslagen om te weven, het haken van kleine kleedjes en onderzettertjes , ook werden er sjalen en wanten gebreid voor de winter. 

Later nam ze les in de schilderkunst en schilderde de mooiste schilderijen, ik heb er heel wat hangen in mijn huis. Het mooiste schilderij dat Marjon maakte ( in mijn ogen) was natuurlijk het schilderij wat ze van mij schilderde (foto). Op het eind van haar leven vond ze nog de kracht en de motivatie om een schilderij van en  voor haar broer de beachrunner te maken, indrukwekkend !!

Totdat ook ik mijn laatste adem zal uitblazen, gaat het pracht schilderij gekoesterd worden door de ............Noordwijkse beachrunner. 

Noordvoort training.

 Net voordat zich bij mij verkoudheids  verschijnselen aandienden kon ik voor het eerst sinds lange tijd weer een ,,Noordvoort,, (foto) training hardlopen. Doordat de hardloop trainingen wat langer zijn geworden en ook regelmatig op de ,,witte palen route,, wordt getraind , is het sterker worden van de benen een gevolg daarvan. En sterke benen heb je nodig voor de machtige Noordvoort training. 

De bus parkeerde ik aan de voet van het duingebied ,,de Blink,, . Omdat er een wat stevige - koele noord- westen wind waaide werd een zwarte windstopper aangetrokken. Ook werden hoge rode kousen aangedaan ( tot boven de knie) dit voor  het ketsen van de helm en duindoorns tegen de benen, klitvorming van venijnige klitten en eventueel teken. Na wat rek en strek oefeningen begon ik eraan.

Via het fietspad werd in een rustig tempo linksaf gegaan het voetpad op van de weg die naar Langervelderslag gaat, op deze weg al flink wat heuvels om te ,,mannen,,. Bij Langervelderslag aangekomen werd verder hardgelopen over het fietspad richting Zandvoort. Bij de eerste afrit werd richting het strand gelopen en na de klim , afdalend het strand op, zag ik de palen rij ( foto) ......de grens van Noordvoort. 

Over het goed te belopen strand werd al snel de palen rij bereikt waar gestopt werd met hardlopen om verder even de zeereep op te klimmen, het is nogal steil (foto). Na het klimwerk vond ik al snel het duin pad in de zeereep. De rest wijst zich vanzelf, als je de palen in de zeereep blijft volgen weet je ongeveer waar het mul zand paadje naar toe gaat. In het begin loopt het pad vooral door hoge helm planten  richting het uitkijkpunt waar een selfie werd gemaakt (foto). 

Verder hardlopend ( het pad gaat op en neer) waren het nu de duindoorns in de meerderheid en wanneer deze planten de weg versperden moest er wat gewandeld en gesprongen worden om de ,,prikkers,, te omzeilen. Dat Noordvoort als rustgebied van dieren een succes is bleek wel uit de foto die vanaf de zeereep werd genomen. Aalscholvers en grote mantelmeeuwen (foto) waren aan het rusten in de buurt van de vloedlijn,  prachtig.  

Bij de rustbanken in de zeereep (foto) ging ik even zitten ( 5 minuten) om te genieten van het mooie uitzicht , eten van een appelreep en wat drinken van sportdrank. Na de break werd nog wat doorgelopen....maar niet te ver....Omdat de training niet te lang mocht duren. Na 95 minuten genieten van de natuur in combinatie met het hardlopen kwam de bus weer in het vizier van de ...........Noordwijkse beachrunner. 

Intervaltraining: 8 x 1 kilometer ( rust 2 minuten).

 Met een roezeboezerig weertje werd vandaag nog voor de klok van 08.00 uur begonnen aan een rustige hardloop training. Het heeft wel weer wat, hardlopen in herfstachtige sferen. Op het strand was het behoorlijk onstuimig maar omdat de wind in de rug blies had ik er weinig last van. 

Doordat het zeewater ongeveer 2 1/2 uur voor het hoogste punt was , was het ondanks de oneffenheden op het strand  goed om over te hardlopen. Door het vroege tijdstip waarop werd hardgelopen en het herfstachtige weer had ik het hele strand...........voor mij alleen (foto) .....prachtig! Het blijft toch een speciaal moment , alleen hardlopen over het Noordwijkse strand. 

Dan werd afgelopen dinsdag een interval training hardgelopen met Erik - Jan. Eerder had ik hem gevraagd of hij mij een keer wilde ,,hazen,, voor een interval sessie van 8 x 1 km (r 2m) , een training die door mij begin maart 2020 voor het laatst werd gedaan, we begonnen er aan. 

Na wat inlopen startte de interval training aan het begin van het fietspad in de duinen bij het cijfer 17.0, dat daar op het asfalt te zien is. Target was de kilometers in 5.00 m/km te gaan hardlopen, een snelheid die voor mij wel 8km lang was vol te houden, voor Erik -Jan was deze snelheid een makkie. 

Ergens in de 1e km begon ik flink te hijgen en vroeg aan E J hoe snel we liepen.....hij antwoordde 4.50 m/km ......dat is te snel voor mij, ga gauw terug naar 5 m/km wat hij dan ook snel deed, gelukkig. Met een snelheid van 5m/km kon ik op dat moment prima uit de voeten. Kan je nagaan...10 seconden over 1 km het verschil tussen moeizaam ( hijgen) en goed! 

We liepen de 8 x 1 km hard via cijfers op de weg ( foto), 17.0-18.0-19.0-20.0-21.0 ( 4 km) en weer terug. Het ,,hazen,, van E J zorgde ervoor dat ik hem alleen maar hoefde te volgen en doordat hij de rest van de kilometers in een gelijkmatige cadans wist te hardlopen, werd het voor mij een goede hardloop training. Wat opviel was dat we volgens de cijfers op de weg 8 km interval hadden hardgelopen,  terwijl er volgens het mobieltje 130 meter minder(foto) werd hardgelopen door Erik-Jan en de ..........Noordwijkse beachrunner.  

Het (vissers) hart begon nog sneller te bonken.

 Rustig liep ik over het parkeerterrein de duinen in voor een lopie van 7 km. Eerst een kilometer over het fietspad om daarna links aan te houden het schelpenpad op. De zeereep hield de kalme zeewind tegen en bij het schijnen van de zon begon het warm te worden. Het shirt werd uitgetrokken en in het ,,blote bassie,, werd er verder hardgelopen.  

Via de afrit ,,naaktstrand,, werd het strand opgelopen,  op het strand verdween de zon achter een dik pak bewolking, snel werd het shirt weer aangetrokken.  Richting Duindamse slag werd een versnelling gedaan van 2 dukdalven ( 500 meter). Door de versnelling was het hart iets sneller aan het slaan en het (vissers) hart begon nog sneller te bonken toen ik iets bij de voorkim van de zee zag liggen.......een aangespoelde kongeraal. 

Onwijs.......wat een exemplaar was dit. De gebleekte huid van de Kongeraal ( meer dan 1 meter lengte) was vol met zand, het onfortuinlijke dier ( niet meer in leven) pakte ik op en spoelde het schoon in het zeewater van de voorkim om er daarna een mooie foto van te maken (foto). Wat een pracht dieren zwemmen er toch in de Noordzee. 

Na deze enerverende pauze werd het lopie vervolgd richting ,,de slag,, waar werd omgekeerd om huiswaarts te hardlopen. Zo'n beetje halverwege de terugloop wist een flinke nazomer regenbui mij nog behoorlijk nat te maken, lekker dan. 

O ja........Het duiken in de zee gaat nog steeds het hele jaar door, bijna altijd tussen het hardlopen. Rond deze tijd kan je me weer zien hardlopen in de Boston beachrunner hoodie en Michael Kors jogging broek ( beiden uit Amerika) en het hardloop rug tasje ( foto). Warm gekleed .......dat wel maar na een duik ( minimaal 5 minuten) is het lichaam wat afgekoeld en warme kleding maakt de temperatuur van het lichaam weer snel comfortabel.  

Ik schrijf dit omdat mede mensen die ook in de winter een duik in de zee willen nemen het beste er nu mee kunnen beginnen. Het zeewater begint al iets af te koelen ( 18.9 graden) , zodat wanneer je over een aantal maanden in zeewater van 5 graden duikt het verloop van de temperatuur van het zeewater geleidelijk gaat volgens de ...............Noordwijkse beachrunner. 

Sportdrank en een gelletje.

 Inmiddels is de run walk run 92 minuten , het aantal minuten waar ik naar toe wilde. Het hardlopen in de run walk run wordt nu uitgebreid van 10 minuten naar 15 minuten ,dan 20 minuten en daarna 30  minuten . Na deze 3 stappen wordt de ong. 90 minuten continu hard gelopen, een rustige opbouw naar 1 1/2 uur hardlopen.

In de laatste run walk run liep neef Erik-Jan met me mee, ook een hardloper die meestal zijn kilometers lekker in z'n ,,uppie,, hard loopt. Erik-Jan ( foto) is een snellere hardloper dan mij maar hij past zijn snelheid aan, aan mijn niveau. De dag voor de run walk run liep hij zijn eerste km interval , sinds lange tijd, waarbij in een aantal kilometers de 4.00 min/ km aantikte, goed hoor.

De met z'n tweeën hard gelopen run walk run ging in het geheel over een goed te belopen strand . Terwijl Erik -Jan geen water of iets anders meenam, nam ik in de 92 minuten durende run 2 kleine bidons gevuld met sportdrank  + een gelletje mee. Op het keerpunt dronk ik een bidon leeg en at het gelletje op. Halverwege de terugweg werd het 2e bidon leeg gedronken, mede hierdoor kwam ik goed door de loop heen. Voor Erik-Jan was deze training een gemakkelijke. 

O ja......dan had ik nog een ontmoeting met Rick een prima sportman. Jaren heeft hij zich toe gelegd op het triathlon gebeuren. Hij vertelde dat hij was gestopt met zwemmen en hardlopen( in het hardlopen behaalde hij goede resultaten). Rick (foto) is zich  meer aan het focussen op het wielrennen en gravel biking, wat goed gaat. Laats had hij nog een mooie ,,gravel rit,, gefietst in België.  Ik vertelde hem ook eens naar Amerika te gaan om over mooie gravel paden te gaan fietsen. Amerika is the place to be voor gravel bike riding volgens de ............Noordwijkse beachrunner. 

Multifunctionele hardloopschoenen.

 Wij als hardlopers(sters) en joggers(sters) hebben geluk gehad dat we op een gegeven moment tegen het hardlopen en joggen zijn aangelopen, het is nou eenmaal een geweldige sport- hobby. 

Het vissen vanaf het strand is een andere hobby van mij. Naargelang het jaargetijde wordt in de zomer op tongen gevist ( met het net), in het najaar en lente op garnalen gevist ( ook met net) en in de herfst en winter op kabeljauw en wijting gevist ( met de hengels). Wanneer er op tongen en garnalen wordt gevist ( je loopt dan in de zee) met een wetsuit aan heb ik schoeisel nodig. In de zomer op een pieterman trappen ( gifstekel) , of in glas, of door een krab geknepen worden door hun scherpe scharen, dat nodigt niet echt uit! 

De schoenen die ik hiervoor gebruikt zijn mijn oudste hardloopschoenen,  multifunctionele hardloopschoenen.   Afgelopen zaterdagochtend samen met Corien wezen tongen trekken . Nadat rustig het net op het strand werd klaar gemaakt (foto, op de foto zie je de hardloopschoenen) begon het vissen met het net (foto) , eerst 600 meter zuid waarts. Bij het uithalen van het net geen tong waarna dezelfde 600 meter weer terug werd gegaan, helaas geen tong deze keer. Bij thuiskomst werd alles met leidingwater afgespoeld.  De hardloopschoenen werden voor droging in de zon gelegd, bij avondval waren ze droog. 

De volgende ochtend werd voor een 8km strandloop dezelfde hardloopschoenen aangetrokken als die voor het tongen trekken werden  gebruikt. Het liep allemaal niet soepel  deze training , dat kwam niet door de schoenen maar wel door het vissen op tong. De manier van vissen vergt altijd veel kracht en energie van het lichaam. Tijdens het hardlopen, een dag later, merk je dat gewoon. Toch wist ik nog een wat snellere km te lopen in 4.53 tijdens de voor de rest rustige training. Als een training stroef is gegaan ga ik soms een tijdje in de zee staan, dit om de benen wat af te koelen, wat dan ook werd gedaan (foto). 

O ja......Tijdens de laatste run walk run ( inmiddels 82 minuten) kwam ik Koen tegen op het strand , een goede hardloper van hardloop vereniging  Noordwijkerhoutse strandlopers ( foto, Koen tijdens een wedstrijd). Hij heeft dit jaar een prima wedstrijd seizoen achter de rug. In het Z en Z circuit (5km) en de Noordwijkse strandloop wedstrijden (4km) wist hij 1e te worden in zijn klassement leeftijds categorie met snelle tijden, goed hoor. 

Hij vertelde dat hij in zijn laatste wedstrijd strandloop een hamstring blessure had opgelopen. Vlak voor het keerpunt ging hij er doorheen en moest de terugweg wandelend afleggen. Ik zei tegen hem dat hij misschien wat minder wedstrijden ( en de daarbij behorende zware trainingen) in een jaar moet gaan hardlopen. Op onze leeftijd kan je niet meer ongestraft met de krachten smijten aldus de............Noordwijkse beachrunner. 

Een heerlijke Philly cheese steak.

 Na de Amerika road trip weer lekker de hardloop trainingen opgepakt. Er wordt op het ogenblik om de dag getraind op het Noordwijkse strand en in de duinen. 

De langste duurloop is inmiddels 75 minuten lang maar niet alleen hardlopend, ook wandelend, oftewel run walk run. De run walk run bestaat op het ogenblik uit 10 min hardlopen afgewisseld door 5 min wandelen. In de laatste run walk run , die als het kan op het strand wordt gedaan, werd nog een niet alledaags gebeuren meegemaakt. 

Tijdens het wandel gedeelte werd een foto van het strand gemaakt (foto). Weer begonnen met hardlopen zag ik rechts bij de vloedlijn een zeehond liggen die aan het rusten was (foto). Bij het maken van een foto van de zeehond kwam een hond kruipend en grommend naar de zeehond toe , zonder twijfeling jaagde ik de hond weg van de zeehond naar z'n baas toe ( zie rechts boven op de foto de hond en de baas). Verder hardlopend richting huis  vroeg ik ook nog aan een andere hondenbezitter zijn hond aan te lijnen ivm de zeehond, wat de man ook direct deed. Natuur dicht bij huis, prachtig. 

Een paar maanden nadat ,,de Chant,, was bevallen van haar zoon en onze kleinzoon Morris probeerde ze weer wat te hardlopen. Als stimulans beloofde ik haar een paar nieuwe hardloopschoenen. Nou viel dat nog niet eens mee, een paar hardloopschoenen kopen. We begonnen onze koop met het bezoek aan een aantal hardloop winkels  ,,in de buurt,, geen succes. Dan verdaagde we met ons vieren in Haarlem voor het kopen van hardloopschoenen voor ,,de Chant,,. 

Met m'n zoon Sjaak , ,,de Chant,, en Morris hadden we in de eerste hardloop zaak die we tegen kwamen in Haarlem ook geen succes. Bij de tweede hardloop winkel die we bezochten hadden we dat wel. Deze winkel had een groot assortiment hardloop schoenen (foto) plus een goede verkoper die ons prima hielp, geslaagd (foto). 

Om het allemaal te vieren bezochten we een terras waar we onder genot van een drankje ( Morris de fles) en een hapje, voor ieder een heerlijke philly cheese steak, de gezellige dag besloten  vader Sjaak, ,,de Chant,, kleinzoon Morris en de ............Noordwijkse beachrunner. 

Amerika; running and hiking in the Pocono mountains.

 Samen met Corien,Sanne,Amber en Hayden ( een van onze kleinzoons) een mooie road trip achter de rug in Amerika. Amber reed ons met een nieuwe huur auto door maar liefst 5 staten. New York, New Jersey, Maryland, Delaware en Pennsylvania. 

We begonnen onze road trip bij het vliegveld Newark waar vandaan we naar de Jersey shores reden. In Atlantic city was de eerste stop. Opvallend waren de enorme grote leegstaande hotels van de Hilton keten en een van Trump. Ook ,,ghost mall's,, hier, leegstaande winkel centrums. Dan verder naar Wildwood , een badplaats met alleen Amerikanen als toerist.

Hier werd door mij hard gelopen op de board walk ( 2 foto's) en dat liep bijzonder lekker,wat kwam door de houten planken die wat verend  waren, dus extra  demping. In Wildwood logeerden we in echt Amerikaans motel, leuk hoor. Ook namen we hier een duik in de Atlantische Oceaan . In het oog vielen de life gards op het strand zittend in een houten torentje. We reden verder naar Amish country.

Amish People zijn boeren die op een ouderwetse manier leven. Deze secte die in Pennsylvania uit 44.000 mensen bestaat wil geen enkel contact met mensen buiten hun gemeenschap. Hun boerderij heeft geen elektriciteit en dat  is te zien aan de draden die in Amerika boven gronds zijn, maar niet zijn door getrokken naar hun farm (foto). Ook in Amish country liep ik hard , maar ons mooie hotel (foto) lag dicht bij een drukke snelweg en ook mede door vuil verbranding door de boeren had ik flink wat moeite met de ademhaling. Het werd dan ook maar een ,,short run,, van 24 minuten hard gelopen.

Door de enorme bossen van de Pocono mountains reden we naar een meer midden in de bossen waar wat grote huizen waren gebouwd, een van die huizen werd door ons gehuurd. In de Pocono mountains nam Sanne ons mee op een hike (foto) naar een waterval. Met z'n vijven was de hike goed te doen, het werd een niet te zware wandeling. Dwars door de mooie bossen werd een mooie run hardgelopen en wel in de vroege ochtend. 

De Pocono mountains worden het meest doorkruist met gravel paden, maar ook met kilometers lange geasfalteerde boslanen. Met de opkomende zon in de rug werd een mooie run hardgelopen, moederziel alleen (foto) in de enorme bossen, alhoewel....niet helemaal alleen. Reeën met kleine gestipte ,,bambi's,, naast hun ,, along the way,,. Ook werd het woud gedeelt met 20.000 beren, gelukkig heb ik tijdens de run geen beer gezien. Wel had ik weer dat machtige en overweldige gevoel een hardloper te zijn......dat ik het kan doen.......dat ik het mag doen .....en ook doe, prachtig. 

We bezochten ook nog heel veel winkel centrums in Amerika die daar in grote getalen aanwezig zijn. Ook bezochten we natuurlijk New York city. De chaos daar is altijd compleet, onwijs. We reisden er per trein heen (foto) en bezochten er heel wat bezienswaardigheden (foto) ....Corien,Sanne, Amber, Hayden en de .........Noordwijkse beachrunner. 

Homewizard / 10 van Noordwijk.

 Maar liefst 1902!! hardlopers(sters) werden vandaag verwelkomd door de organisatie van de Homewizard/10 van Noordwijk (foto) . Onder goede weersomstandigheden,  behoorlijk wat zon en een stevige verkoelende zeewind werden er 4 afstanden hard gelopen. 

149 kinderen werden in de scholieren loop 1 km weggeschoten,  in de2 km scholieren loop waren dat er 71. Op de (foto) van de hardlopertjes van de 1 km loop rechts vooraan de winnaar. Trouwens de jonge hardlopers werden flink in de watten gelegd door de organisatie. Ze kregen allemaal een ijsje van sponsor ,,ijssalon likkie,, en een mooi hardloop shirt. Op het evenementen terrein waren ook luchtkussens  voor de jongste deelnemers ( foto) , leuk hoor. 

324 hardlopers (sters) werden weggeschoten op de 5 km ( 5300 m). Na 3km door het dorp en de bossen van de duinen, met de wind van achteren, waren het de laatste 2300 meter beuken tegen de wind in. Bereket had de minste moeite met de wind en won de 5 km . Op de (foto) zie je hem finishen door het Homewizard lint strak gehouden door race director Paul en vrijwilliger Frans. 

De Homewizard 10 km hardlopers(sters) hadden het het zwaarst  met maar liefst 4500 meter tegen de wind in hardlopen ( de laatste 4500 meter).  De 1358 deelnemers !! hadden dan ook geluk dat ze door de vrijwilligers goed vertroeteld werden door het bemannen van 2 waterpunten ,op de finish heel wat fruit en een pracht medaille. Overwinnaar werd Zeb  in een sterke tijd van 33 minuten rond, goed hoor. 

Samen met Corien behoorde ik tot de vele vrijwilligers.  Terwijl Corien zich bezig hield met ,,knapzakken,, vullen, fruit snijden , medailles omhangen en wat nog meer, had ook ik een volle agenda. 

Om 07.30 uur in de ochtend werd begonnen met de opbouw (foto), hekken sjouwen en samen met Frans (foto) sponsor doeken ophangen. Daarna de startvakken regelen ( er waren 3 vakken) . Dan snel fietsen naar de waterpost op 8 km in de duinen waar samen met Jaap, Dirk en Johan de dorstige kelen van de hardlopers (sters) werden gevuld. Na het oprapen van de bekertjes fietste ik terug naar het finish gebied voor het afbouwen van het evenement. 

Onder genot van een ,,radler 0.0,, werd de gezellige en enerverende dag nog eens door gesproken door Corien , Frans en de ............Noordwijkse beachrunner.